عملیات روانی برای نهی از منکر
وجوب نهی از منکر
نهی از منکر،در شرایطی واجب می شود.از جمله:نهی کننده،منکر را بشناسد؛احتمال تاثیر دهد؛مخاطب را مصر بر گناه بیابد ونهی کردن،منجر به مفسده ای همچون ضرر مالی و جانی نباشد.
افشای اسرار بر گناه
نهی از منکر مراتبی دارد.اگر نهی از منگر نیازمند زمینه سازی برای تاثیر پذیری گناهکار از نهی باشد،باید چنین کرد،البته این امر نباید مستلزم فعل هرام گردد.خواندن آیات عزاب الهی و موعظه در تحریک احساسات و رام کرن نفس سرکش در برابر خدا مطلوب و گاه واجب است.
در صورتی که فرد در برابر این اقدامات مقاومت نشان داده وبه انجام منکر انجام دهد، می توان با تحقیر در برابر دیگران او را از معصیتی که به کونه ای علنی مرتکب آن است،بازداشت؛زیرا با انجام آن گناه،دیگر شکستن حرمت او محسوب نمی شود؛آن چنان که اگر کسی کناهی علنی را مرتکب شود غیبت او جایز است،اما اگر به گناهی دست می زند که دیگران از آن اطلاعی ندارد بیان آن برای دیگران غیبت محسوب شده،حرام است.
در عملیات روانی جواز ورود به موارد محرمه صادر نشده است؛مانند این که در نهی از منکر دچار دروغ شده،مرتکب تهمت و یا سایر موارد ممنوع شرعی شویم که در آن صورت نهی از منکر بدل به عمل به منکر می شود.
خداوند متعال می فرماید:
یا ایها الذین آمنوا کونوا قوامین لله شهدا با لقسط ولا یجر منکم شنان قوم علی الا تعدلوا اعدلوا هو اقرب للتقوی واتقوا الله ان الله خبیر بما تعملون.«نساء.۱۳۵»
ای کسانی که ایمان آورده اید، برای خدا به داد برخیزید و به عدالت شهادت دهید و البته نباید دشمنی گروهی ،شما را بر آن دارد که عدالت نکنید.عدالت کنید که آن به تقوا نزدیک تر است و از خدا پروا دارید، که خدا به آنچه انجام می دهید،آگاه است.
رعایت عدالت واجب است حتی اگر ترف مقابل عادل نباشد.البته اگر منکر چنان است که نظام و مسلمانها را در خطر قرار داده،راهی برای جلوگیری از آن نیست مگر اجرای عملیات روانی،به دلیل اطلاق عنوان هجوم بر اسلام،دفع آن واجب است؛البته با رعایت جوانب مختلف ورعایت ضرورتها و حداقل ها.
منبع:
نگاهی به عملیات روانی در اسلام
