یکی از سوالات مطرح در خصوص حضرت حجت این که چطور می توان امام زمان(ع) را از نزدیک زیارت کرد؟
دیدار حضرت و ملاقات با امام آرزوی همه شیعیان است ولی در اینجا دو مطلب را باید از هم تفکیک کنیم. یکی شوق و آرزوی دیدار و یکی اقدام عملی برای دیدار حضرت است. این دو با هم تفاوت دارند.
در نقلی این طور داریم. احمد بن ابراهیم می گوید: من محمد بن سعید عمری، نایب دوم را دیدم و از اشتیاقم به دیدار امام به ایشان شکایت بردم و راهکاری برای این آرزویم خواستم، ایشان جواب داد؛ آیا این شوق شما باعث می شود که دلتان هم بخواهد امام را ببینید؟ گفتم: بله، مرحوم محمد بن سعید عمری ادامه داد: اولا خداوند به خاطر این شوق دیدار به تو اجر و پاداش بدهد.
از اینجا معلوم می شود که شوق دیدار داشتن چیز خوبی است که البته در دعاهای متعددی آمده است. به طوری که در فرازهای مختلف دعای ندبه این شوق دیدار را می گوییم؛ ای پسر پیامبر(ص) آیا راهی است که شما را ببینم، این ابراز شوق خیلی خوب است.
در ادامه نایب دوم گفت: ان شاالله خدا این آرزو را برای شما محقق کند اما تو اصرار نکن که حضرت را ببینی، شوق چیز خوبی است اما این شوق باعث نشود که شما را به کارهای عملی وادار کند؛ زیرا در ایام غیبت انسان مشتاق دیدار می شود اما تو نباید از من بخواهی من تو را در جایی خدمت آقا ببرم؛ زیرا خداوند اینطور مقدر و اراده کرده که مردم از دیدن امامشان محروم باشند. بنابراین تسلیم بودن به این اراده الهی اولویت دارد.
یعنی در عین حال که شوق دیدار داریم و دعا می کنیم. اما تسلیم اراده الهی هستیم که خدا خواسته مردم امام را نبینند. بنابراین در دوران غیبت ما اجازه اینکه برویم بگردیم و امام را پیدا کنیم و ببنیم، نداریم و برخی از مدعیان دروغین که پیدا می شوند و همین مساله را دستاویز می کنند، اشتباه است.
بنابراین در دوران غیبت قرار نیست امام را ببینیم. بلکه هر موقع مشتاق دیدار امام شدیم، زیارت نامه ایشان را که همان زیارت نامه آل یاسین است، بخوانیم، بنابراین این اشتیاق را باید با ارتباط عاطفی و زیارت نامه خواندن پاسخ دهیم. ما باید به وظایف خود عمل کنیم و نباید به دنبال دیدن حضرت باشیم؛ زیرا تمام فضیلت دوران غیبت این است که با ندیدن امام وظایف خود را عمل کنیم.
بهترین نشانه شناخت سفیانی چیست؟
سفیانی منتسب به ابوسفیان است که دشمن اصلی امام زمان(ع) بوده و فردی خونریز، غارت گر، خشن و افراطی است ولی اینها برای شناخت سفیانی مهم نیست بلکه همه علائم ظاهری هستند. امام صادق(ع) در کتاب کمال الدین به یکی از یارانش می فرماید: اسمش به چه کار تو می آید. یعنی با اسم نمی شود او را شناخت، بعد ادامه دادند: سفیانی ۵ آبادی شام را مالک می شود دمشق، حمص، فلسطین، اردن و قنسرین و آن وقت منتظر ظهور باشید، پنج آبادی شام الان چهار کشور فعلی لبنان و سوریه و فلسطین و اردن است و کسی که این چهار کشور فعلی را تصرف کند، او سفیانی است.
این اتفاقات در ۶ ماه می افتد و قطعا کسی که بتواند ۶ ماهه این کشورها را تصرف کند، کار بزرگی کرده و او همان سفیانی است.
امام زمان(ع) در چه سنی غایب شدند؟
امام زمان(ع) سال ۲۵۵ هجری قمری به دنیا آمدند، شیخ مفید معتقد است که از ابتدای تولد، غیبتشان شروع شده ولی برخی معتقدند که امام ۵ سال اول زندگی در خدمت امام حسن عسکری(ع) بوده است.
ولی از سال ۲۶۰ و در سن ۵ سالگی که امام حسن عسکری(ع) به شهادت رسیده و فرزندشان به امامات رسید، غیبت امام عصر(ع) آغاز شد و ۶۹ سال امام با واسطه ای با مردم مرتبط بودند و تا سن ۷۴ سالگی امام چهار نایب خاص داشتند که فقط خودشان امام را می دیدند که این دوران، دوران غیبت صغری است. البته کسان دیگری هم در این دوران امام را دیدند.
در اینکه افراد بسیاری امام را در ۵ سال اول زندگی و بعد از آن در ۶۹ سال غیبت صغری دیدند، شکی نیست اما در بحث غیبت کبری که از سال ۳۲۹ اتفاق افتاد، ما شاهد حکایت هایی از دیدار افرادی هستیم. اما چون در دوران غیبت هستیم، اصل بر ندیدن امام است و اگر کسی ادعای ملاقات کند، ما به سادگی نمی پذیریم و باید دلیل متقن ارائه دهد.
منبع: شبستان
