آیا برقراری رابطه دختر و پسر به نیت انتخاب همسر اشکالی دارد؟
روانشناسان معتقدند که میل و کشش به جنس مخالف، از نظر فیزیولوژیکی یک نیاز طبیعی، فطری و روانی است که اگر کنترل نشود، آسیب جدی به انسان می زند. آنان می گویند در تمام فرهنگ ها و کشورها، پسران و دختران در سن بلوغ، اولین نگاه و نگرش را به جنس مخالف ابراز می کنند که معمولاً در این مورد آسیب نیز می بینند.
اما مرز این کشش در هر فرهنگی تعریف شده است؛ برای مثال، در جوامع غربی و سایر جوامع غیرمسلمان، ارتباط به جنس مخالف به خود فرد سپرده شده و هر شکلی از این ارتباط مورد پذیرش جامعه و فرهنگ آن است، اما در کشورهای مسلمان و برخی فرهنگ ها این ارتباط محدود استو در مواردی به فضای سیاسی و اجتماعی جامعه بستگی دارد، اما سوال اینجاست که رابطه دخترها و پسرها در جامعه ما چگونه است؟
در گذشته نه چندان دور، ارتباط بین پسرها و دخترها مانند امروز مورد توجه نبوده، سن ازدواج پایین بوده و ارتباطات به شکل وسیع نبوده، از این رو کنترل بیشتر بر جوانان صورت می گرفت. ضمن این که بخش عظیمی از تربیت فرزند توسط خانواده صورت می پذیرفت.
واقعیت این است که بسیاری از جوانان، امروز در رابطه های خود به ازدواج فکر نمی کنند به اعتقاد جامعه شناسان، در جامعه امروز وجود مسائل اقتصادی، نگاه دوگانه جامعه مدرن و صنعتی، فراگیری اطلاعات و دانش و پدیده جهانی شدن که مبتنی بر ارزش های دینی نیست، احساس دوگانگی و تزلزل هویتی را در این نسل پدیدار کرده است.
اگرفرهنگ ازدواج صحیح را به جوان آموزش ندهیم، ممکن است غرایز جوانی او رشته اخلاق را گسسته او را به بی راهه بکشد. کما اینکه امروزه با در دست گرفتن بخش مهمی از تربیت جامعه توسط رسانه های همچون اینترنت و ماهواره، کنترل تربیتی جوانان برای خانواده ها بسیار سخت تر از پیش شده است. از این رو همت و انگیزه شخص، کام جویی و رسیدن به منافع شخصی است، نه پذیرفتن ابر مسؤلیت و در نهایت ازدواج!
سلام سپاس مطلب مفیدی بود اگر بیشتر بود بهتربود..در پناه حق باشید..
سلام چشم ممنونم از نظراتتون. باز هم منتظر نظرات خوب شما هستم.