نسخ در ادیان آسمانی:
متکلمین یهودی می گویند: نسخ در شرایع آسمانی ممکن نیست وغرضشان هم اثبات استمرار
شریعت حضرت موسی علیه السلام است یکی از ادله ی آن ها این است که:
باید ها و نباید هایی که در شریعت موسی (ع) تشریع شده از دو حال خارج نیست :
1.یا این احکام بدون رعایت مصالح ومفاسد جعل شده که این یاطل است وبا حکمت خدا سازگار نیست.
2.یا این احکام بر اساس مصالح و مفاسد واقعی که در متعلقات انها وجود دارد جعل شده اند که
این احتمال حق است و در این صورت می گوییم : هر حکمی که در یک زمان مصلحت داشت برایهمیشه دارای مصلحت است ونسخ آن از خداوند و نهی از آن قبیح خواهد بود و نیز حکمی که زمانی مفسده داشت برای ابد مفسده دارد و نسخ آن و امر به در شرع دیگر قبیح خواهد بود
پس نسخ جایز نیست .
جواب ما:
امور سه قسم اند:
1.برخی از امور حسن وقبحشان ذاتی است مثل عدل و ظلم.
2.برخی از امور حسن و قبح آنها اقتضایی است مثل صدق و کذب
3.برخی از امور حسن و قبحشان اعتباری است مثل کتک زدن طفل یتیم.
احکام شرعی از قسم سوم اند یعنی خداوند باید ها ونباید ها ی هر شریعتی را بر اساس مصالح ومفاسد همان جامعه تشریع می کند ولی مصالح و مفاسد ثابت نیستند بلکه به حسب زمان ها ونیز افراد مکلف متفاوت و متغیر می شود و چه بسا حکمی در زمانی دارای مصلحت بوده که همانحکم در زمان دیگر دارای مفسده است ولذا باید نسخ شود همانند مریضی که حالات او در کیفیت
استفاده از داروها و شیوه های معالجاتی متفاوت است وبر حسب شدت و ضعف مرض ،هرزماننیاز به نوعی دارو پیدا می کند که چه بسا در مراحل دیگر مضر باشد .
نبوت ها و شریعت ها نیز نسخه ی شفا بخش انسان ها هستند و در هر زمانی و برای هر جمعیتیبرنامه ی خاصی لازم است و مثال کامل تر این که ما انسان ها در این عالم از آدم تا قیامت همانند دانش آموزانی هستیم که در مدرسه تکامل و رشد و کلاس انسانیت دائم التحصیل هستیمو مربیان ومعلمان این کلاس ها انبیاء(ع) هستند . آن گاه همان گونه که یک دانش آموز تا سرحد
فارغ التحصیل شدن از دانشگاه،کلاس های مختلف برنامه های گوناگون و استادان فراوان میبیند و در هر مرحله ای قدمی به جلو بر می دارد و معلومات تازه تر و کامل تری به دست می آورد.
همچنین ما انسان ها با آمدن هر پیامبری گامی در مسیر تکامل انسانی بر می داریم تا می رسدبه دین مبین اسلام که جامع تری ن ادیان و اخرین مرحله ی تکامل بشریت است و تمام راههایکمال ممکن انسان ها را بیان کرده است.
پس نسخ در ادیان قبلی امری ممکن است و علاوه بر این در رد سخنان یهود می گوییم :
شما که نسخ را محال می دانید در خود تورات شما موارد فراوانی از نسخ احکام وجود دارد و اگرمحال بود واقع نمی شد و وقوع یک امر در خارج بهترین دلیل بر امکان آن است. مانند:
1.خداوند به آدم و حوا گفت :همه ی حیوانات روی زمین را برای شما مباح ساختیم و در جای دیگر
آمده :خداوند به نوح(ع) فرمود: همراه خود از حیوانات حلال هرکدام یک نر و ماده و از حیواناتحرام گوشت هم نر و ماده ای بگیرو در کشتی قرار بده . پس برخی از حیواناتی که برای آدم (ع)حلال بودند برای نوح و پیروان او حرام شده اند.
2.خداوند برای نوح (ع) تأخیر ختنه کردن را تا سن پیری مباح ساخته بود وبر سایر انبیاء حرامساخته بود( این هم نسخ دیگر) و نیز آمده: خداوند بر ابراهیم مباح کرد تأخیر اند اختن ختنه یفرزندش اسماعیل را تا سن پیری ولی بر موسی (ع) تأخیر آن را تا هفت روز حرام کرد.
بر فرض اینکه نسخ وقوع خارجی ندارد و شریعت موسی(ع) نسخ نشده به دلیل حدیثی که از حضرت موسی(ع) نقل شده که فرمود:« تمسکوا بالسبت ابداً»
کیفیت استدلال یهود: روز شنبه روز تعطیل یهودیان و روز عبادت و تجمع آنان در معابدشان است .حضرت فرموده :بر شما واجب است که همیشه به روز شنبه تمسک کنید که سنبل دین یهود است وکلمه ابداً هم دال بر ابدیت و همیشگی بودن است و قبول این حدیث مستلزم نفی نبوت پیامبر اسلام (ص) است.
جواب ما:
اولاً این حدیث جعلی بوده و به شخصی به نام راوندی منتسب است و لذا حجت نیست.
ثانیاً بر فرض قبول حدیث می گوییم : در یک مرحله ای از تاریخ از درجه ی تواتر افتاده ولذا یقینآور نیست و آن وقتی است که پس از 1500 سال از وفا ت موسی(ع) سخصی به نام بخت النصر برآن ها مسلط شده و آن ها را نابود کرد به گونه ای که تاریخ می گوید تا مدت ها اینها تعدادشان در حدی نبوده که خبرشان یقین آور باشد پس به درد نمی خورد.
ثالثاً اگر سند و تواتر را قبول کنیم کلمه ابداً به طور قطع و صدرصد دال بر دوام و استمرار نیستبلکه احتمال دارد به معنای زمان طولانی باشد . شواهدی از خود تورا ت است که دال بر50 سال و غیره است مثل:
در تورات آمده که برای همیشه هر روز 2 گوسفند به سوی من قربانی کنید یکی صبح و دیگریشامگاه. ولی این حکم مستمر نبوده و پس از مدتی منقطع شد. پس ابدا یعنی مدت زمان طولانی وما هم دلیل قطعی بر نبوت پیامبر اسلام داریم که معجزه و ادعای نبوت باشد.
برگرفته از شرح کشف المراد
