شعرو ادب

بگذارتا بگریم ( اربعین)

۵۶۵۳۵۵۹۵۶۹۸۸۲۰۴۶۳۷۴

بگذارتا بگریم ( اربعین)

بگذارتا بگریم چون آسمانِ گریان

 خونرنگ شد چهل روز در سوگ شاه خوبان

بگذارتا بگریم چون قطره های باران

 بر لاله های رفته در زیر سم اسبان

بگذارتا بگریم چون گریه های زینب

 در دشت ماتم و خون در ماتم عزیزان

بگذارتا بگریم چون گریه های طفلان

   بر گریه های طفلان از خار آن بیابان

بگذارتا بگریم چون گریه های اصغر

 آندم که داشت میرفت در دست شاه خوبان

بگذارتا بگریم چون گریه های مادر

وقتی سه شاخه بنشست بر آن گلوی عطشان

 بگذارتا بگریم بر گریه های بابا

  آندم که دفن میکرد شش ماهه را به دستان

بگذارتا بگریم بر گریه رقیه

      وقتی که داشت میرفت بابای او به میدان

بگذارتا بگریم چون گریه های مهدی

  بر گریه های مهدی در سوگ تکسواران

بگذارتا بگریم چون مادر شهیدان

      وقتی تن حسینش شد پایمال اسبان

بگذارتا بگریم چون گریه های زهرا

   وقتی که خار میرفت در پای آن یتیمان

بگذارتا بگریم بر گریه های سجاد

       وقتی که ترک میکرد آن رزمگاه شیران

بگذارتا بگریم چون گریه های خواهر

           وقتی سر برادر میخواند صوت قرآن

بگذارتا بگریم چون گریه های مهدی

              بر غارت و اسارت بر داغ شام ویران

بگذارتا بگریم تا خون ببارد از چشم

            بر چشم خون مهدی از غصه اسیران

بگذارتا بگریم چون گریه التیام است

              غمهای سخت مهدی آتش زده به یاران (جدید)

اللهم عجل لولیک الفرج

عبدالله جمالپور

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *