قل اعوذ… تــــو بِکَن ریشه خنّاسی را
من به جان میخرم این تهمت “وسواسی” را
قلب من سوخته تا نذر تو کردم خواهر!
این غزل های کمی ساده و احساسی را
خواهرم! طفره نرو!… جان غزل! گوش بده
گوش کن! حرف دل شاعرک عاصی را
پشت این چادر مشکی به خدا رازی هست
به کبودی زده اند رنگ غم یاسی را
به خدا زنده کند بار دگر در دنیا
چادر زینبی ات غیرت عباسی را
تو خودت نقطه عطفی به جهان، باور کن
خلقتت طعنه زده قیمت الماسی را
نشانم می دهد چادر حیا را
شرف را عصمت جانان ما را
چنان زیبا نموده روی او را
نمی بینی برویش جز صفا را
تو داری مقنعه ای ماه رعنا
بود زیباتر از تاج زلیخا
حیا را او به رخسارت نشانده
صفای دیگری را کرده بر پا
صدف حجاب
دخترم…
گنج شرف ،
معدن الماس حیا ،
موجب عزت زهرا (س… )
بشنو حرف پدر :
زیور و زینت دین باش
تو با حفظ حجاب…
فاش و بی پرده بگویم که حجاب :
صدف گوهر زیبای زن است…
شعر از : محمد نظام دوست
ای خواهر خوب من خدا را
کن پیشه خویشتن حیا را
چون با به رکاب عشق کردی
جرات نکند که هیچ مردی
…
جز طرز نگاه یک برادر
در تو نگرد به طرز دیگر!
آزادی تو به چادر توست
ازادگی از شعائر توست
خواهی که شوی رها و آزاد؟
مانند نسیم-مثل فریاد؟
گر معرفت رهائیت هست،
با ذات خود آشناییت هست،
تو مثل شمیم گل رهایی
عطر نفس سپیده هایی
زیبایی اگر چه ز آفتاب است
زیباتر از آن گل حجاب است
شب نیز حجاب آسمان هاست
آیا مگر آسمان نه زیباست؟!
ای جان برادر ای سرافراز
آنگونه که هست گویمت باز
رخنه نکند به جانت ابلیس
یکدم ندهد امانت ابلیس
هرچند که اهرمن پلید است
از دیده تو خطا بعید است
چون خواهش او کنی اجابت
او میبرد از رخت نجابت
آن کس که سرش به کار خود گرم،
یا می رود از کنار تو نرم،
گر خواهر توست ریشه توست
عرض و شرف همیشه توست
روزی پدرت حماسه می ساخت
((سر را به قمار عشق می باخت))
خوش آنکه به یار متکی بود
عشق ودل و باورش یکی بود
اینجا همه جا مزار لاله است
اینجا همه جا به خون قباله است
آن روز مباد – روز محشر
روزی که هریمنان این شر
گویند به یکدیگر:دوباره!
خون می چکد از گل ستاره!!
ننگ است برای ما برادر
آن روز،ولی چه سود دیگر؟!
چه سود، ز گریه ندامت
هر چند کنند تا قیامت
ای آنکه در اوج بی ریایی
گه:غرق در آیت خدایی
پیداست دلت سرای سبزه است
خالی ز گیاه زرد هرزه است
بنگر به عروج یک کبوتر
آنجا که سپیده می زند پر
کانجا نه هیاهوی خیال است
بیداری روح اهل حال است…
شاعر بسیجی محمد رضا گلدون
تن داده است چشم حریفان چو خواب را
غافل شدند جمله عفاف و حجاب را
بی بند و بار زن چو برون آمد از نقاب
از دشمنان گرفت طریق عتاب را
چون ماهواره‌ها به خدا حمله می‌کنند
هشدار زن فرو شدن و منجلاب را
ای بی حجاب از چه کنی جلوه دروغ
وا داده‌ای زدست حساب و کتاب را ؟
همچون گهر میان صدف باش ای عزیز
عریان مشو و تن مده این اضطراب را
از دامن تو مرد به معراج می‌رود
گل باش و پرده‌داری بوی گلاب را
چادر زیبای آسمانی را
خواهرم با غرور بر سر کن
نه خجالت بکش نه غمگین باش
چادرت ارزش است باور کن
نصیحت گوش دار ای زن اگر دارای دانائی
بنای وهم برهم زن اگر جویای فتوائی
چو غنچه رو بپوش از چشم طماع هوسرانان
وگرنه جز صباحی چند نباشی در فرح زائی
تا که مهتاب زیبا رخ نپوشد پرده شب را
کجا در صبح پیروزی ببیند روز پیدائی
برون از کیسه چون در شد کمینش دزد چادر زد
خیال شوم دارد او از این توصیف زیبائی
فنای ماهی زیبا همان آزادی از دریاست
برون از خیمه عفت تو در زندان کبرائی
ز هر کنجی نواهائی ز هر فکری سخن هائی
اگر بیراهه رفتی تو گرفتار شرر هائی
چو از دروازه عصمت برون رفتی خطا کردی
صباحی حور و شیدائی سپس مبغوض و تنهائی
چراغ روز فردایت حجاب خوب امروزست
نهایت چادر شب را سحرگاهی است مینائی
لباس عصمت و تقواست نشان حکم کرمنا
میفکن سایه طوبی اگر هشدار و بینائی
تو رمز خلقتی ای زن تو محبوب خداوندی
دل مردان حریم اوست رها کن این خودآرائی
بدان بی پرده می گویم اگر گوشت خریدار است
مرو از چادر عصمت اگر در راه زهرائی
برگرفته از بانک تخصصی حجاب
«فاطمه» با دست خود بر گل نوشت
«مقنعه» دارند گلهای بهشت
چهره گل از نظر پوشیده است
«چادر» عصمت به خود پیچیده است
زن کرامت می کند احساس یاس
عشق زیبا می شود در این لباس
گرچه سهل و ساده باشد مثل آب
درک باید کرد معنای «حجاب»
بهره ای از باغ بینایی ندید
هر که زن را دید و زیبایی ندید
حسن زن روشن چو گل در گلشن است
حسن کلی «هو»ست جزءاش در «زن» است
بر «حجاب» خویشتن دل باخته است
عشق هم «چادر» به سر انداخته است
هر زمانی وقت «عصمت» کوشی است
فرصت زیبای «چادر» پوشی است
چیست گل: زن- عطر ریزد «عفت»اش
نیست زیبای زن جز «عصمت»اش
بر نگاهم داغ بینایی نگر
گلشن عشق است زیبایی نگر
گل: زن است و زن:گل و گل طاهر است
«عصمت» زن در «حجاب»اش ظاهر است
خواهرم! در «عصمت» و «عفت» بکوش
بهترین گل می شوی «چادر» بپوش
«مقنعه» زیبنده بر روی همه ست
«مقنعه»، «چادر» حجاب «فاطمه» ست
«چادر» تو چون لباس شبنم است
یادگار حضرت گل، «مریم» است
غنچه را از حسن خود جوشانده ای
برگ گل بر جسم خود پوشانده ای
چادرت تن دور از آتش کرده است
«حضرت زهرا» سفارش کرده است
نیست بهر عصمت «چادر» کفاف
با نگاهت حفظ کن درس «عفاف»
خواهرم! کاری خدایی می کنی
با «حجاب»ات پارسایی می کنی
کوچه ها از چشم «نامحرم» پر است
حافظ گل در خیابان «چادر» است
خواهرم! از دین «وقار» آموختی
با «حجاب» خود «ثواب» اندوختی
در ثواب «چادر» تو صد صواب
اسلحه بر قامتت باشد «حجاب»
چشم «نامحرم» ترا هرگز ندید
«چادر» تو حافظ خون «شهید»
دیده ام در متن شب رنگین کمان
ماه را «چادر» به سر در آسمان
غرق عصمت- غرق زهد و عفت اند
«بانوان شیعه» شعر خلقت اند
خواهرم! احساس را چون یاس کن
یاس را شرمنده از احساس کن
فاش- زیبایی مکن بهر همه
ای گل سرخ بهشت «فاطمه»
کشف زیبایی ست کاری اعظم است
این هنر مخصوص چشم «محرم» است
ای برای «حضرت زهرا» کنیز
مادر من- خواهر من- ای عزیز
شعر «عصمت» را سرودی بیت- بیت
با «حجاب» خود برای «اهل بیت»
چونکه «لحن» ات نیست واضح در خطاب
عطر «مسجد» می دهی بوی «گلاب»
گر که جهل است و خطا، خبط، اشتباه
«بی حجابی» هست «بیماری»، گناه
مثل گل در روضه «اسلام» باش
خواهرم! با «زهد» خود «خوشنام» باش
آنچه را مومن ثوابی بهتر است
«امر معروف» است و«نهی از منکر» است
توصیه از «دین» و «توشیح» از امام
«آمران حق» همه «خیرالانام»
این ترانه نغمه هر بلبل است
بانوی «ایرانی» و «شیعی» گل است
منبع: خبرگزاری فارس(شجاع الدین ابراهیمی)
سلام
خوبی شما؟
پستات خیلی خوبن.
آفرین،به نظر میرسه قبلا هم فعالیت داشتی تو فضای مجازی.
چون مطالبو هم سریع آماده میکنی هم مخاطب پسندن.
امیدوارم موفق باشی
یا علی
سلام
تشکر گلم… لطف داری…موفق باشی…در پناه خدا