مولف می گوید: این دعا همان دعاى رسول خدا صلى اللّه علیه و آله در روز بدر و احزاب، و دعاى حضرت سید الشهدا علیه السّلام در روز عاشورا است، و جز این دعا دو دعاى دیگر از حضرت روایت شده که در روز عاشورا خواندند، یکى دعایى است که به حضرت سجاد علیه السّلام تعلیم فرمودند، زمانى که ایشان را به سینه خود چسباند در حالى که از بدن مبارکشان خون مى جوشید، و این دعا را براى حاجت و نیاز مهم و اندوه و بلاى سخت و امر بزرگ دشوار مى خوانند، و آن دعا این است:بِحَقِّ یس وَالْقُرْآنِ الْحَکیمِ وَ بِحَقِّ طه وَ الْقُرْآنِ الْعَظیمِ یا مَنْ یَقْدِرُ عَلى حَوآئِجِ السّآئِلینَ یا مَنْ یَعْلَمُ ما فِى الضَّمیرِ یا مُنَفِّساً عَنِ الْمَکْرُوبینَ یا مُفَرِّجاً عَنِ الْمَغْمُومینَ یا راحِمَ الشَّیْخِ الْکَبیرِ یا رازِقَ الطِّفْلِ الصَّغیرِ یا مَنْ لایَحْتاجُ اِلَى التَّفْسیرِ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَافْعَلْ بى کَذا و کَذا
به حق یس و قرآن حکیم، و به حق ط و قرآن عظیم، اى که بر نیازهاى خواهندگان توانایى، اى که آنچه در باطن است مى دانى، اى خارج کننده غم و اندوه از گرفتاران، اى گشاینده غم از غمناکان، اى رحم کننده به پیرمرد، اى روزى دهنده به کودک صغیر، اى که نیاز به تفسیر ندارى، بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست، و با من چنین و چنان کن.و حاجت خود را بخواه.
پنجم: از حضرت صادق علیه السّلام نقل شده: دست خود را به جانب آسمان برداشت و گفت:رَبِّ لاتَکِلْنى اِلى نَفْسى طَرْفَهَ عَیْنٍ اَبَدَاً لا اَقَلَّ مِنْ ذلِکَ وَلا اَکْثَرَ
اى پروردگارم هرگز چشم برهم نهادنى مرا به خود وامگذار نه کمتر از این و نه بیشترششم: و از آن حضرت روایت شده: این کلمات را مى گفت:اِرْحَمْنى مِمّا لاطاقَهَ لى بِهِ وَلاصَبْرَ لى عَلَیْهِ
بر آنچه تابش را ندارم و بر آن توان صبر برایم نیست به من رحم کنهفتم: از حضرت صادق علیه السّلام نقل شده: بگو:اَللّهُمَّ اِنّى اسْئَلُکَ بِجَلالِکَ وَ جَمالِکَ وَ کَرَمِکَ اَنْ تَفْعَلَ بى کَذا وَ کَذا
خداوندا به جلال و جمال و کرمت از تو مى خواهم با من چنین و چنان کنىهشتم: از فضل بن یونس نقل شده: موسى بن جعفر علیه السّلام به من فرمود که بسیار بگو: الّلهمّ لا تجعلنى من المعارین و لا تخرجنى من التّقتصیر یعنى: خدایا مرا از کسانى که ایمانشان عاریه و ناپایدار است قرار مده، یا مرا از کسانى که آنها را به خودشان وانهادى، همانند چهارپایى که مهارش را به گردنش افکنند و او را به چراکردن رها کنند، که هرکارى بخواهد بکند، و هرکجا بخواهد برود و مرا از تقصیر بیرون مکن، یعنى چنان مکن که من خود را مقصّر ندانم، بلکه چنان باشم که همیشه خود را مقصّر در گاه تو بدانم.
نهم: از حضرت باقر علیه السّلام روایت شده: حق تعالى مردى از بادیه را به سبب این دو کلمه که به آن دعا کرد آمرزید:اَللّهُمَّ اِنْ تُعَذِّبْنى فَاَهْلٌ لِذلِکَ اَنَا وَ اِنْ تَغْفِرْلى فَاَهْلٌ لِذلِکَ اَنْتَ
خدایا اگر عذابم کنى، من سزاوار آنم، و اگر بیامرزى ام تو شایسته آنى.دهم: از داور رقّى روایت شده: از حضرت صادق علیه السّلام مى شنیدم، بیشتر چیزى که در دعا به آن اصرار مى ورزید، خدا را به حق پنج تن: محمّد و امیر مؤمنان و فاطمه و حسن و حسین علیهم السّلام مى خواند.
یازدهم: از یزید ضایغ روایت شده: به حضرت صادق علیه السّلام گفتم: خدا را براى ما بخوان، حضرت این دعا را براى ما خواند: اللّهمّ ارزقهم صدق الحدیث، و اداء الامانه، و المحافظه على الصّلوات، الّلهمّ انّهم احقّ خلقک ان تفعله بهم، الّلهم افعله بهم.
دوازدهم: این دعا را که امیر مؤمنان مى خواند بخواند:اَللّهُمَّ مُنَّ عَلَىَّ بِالتَّوَکَّلِ عَلَیْکَ وَالتَّفْویضِ اِلَیْکَ وَالرِّضا بِقَدَرِکَ وَ التَّسْلیمِ لاَِمْرِکَ حَتّى لا اُحِبَّ تَعْجیلَ ما اَخَّرْتَ وَ لاتَاْخیرَ ما عَجَّلْتَ یا رَبَّ الْعالَمینَ
خدایا به توکّل بر خودت، و واگذاشتن به نگاهت، و خشنودى به تقدیرت، و تسلیم در برابر امرت بر من منّت گذار، تا شتاب آنچه را تأخیر انداختى، و تأخیر آنچه را در آن شتاب کردى دوست نداشته باشم، اى پروردگار جهانیان.سیزدهم: روایت شده: جبرئیل خدمت رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله آمد و عرض کرد: پروردگارت مى فرماید: هرگاه روزوشبى خواستى مرا عبادتى کنى، و حق عبادت را بجا آورى، دستهایت را به جانب من بلند کن و بگو:اَللّهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ حَمْداً خالِداً مَعَ خُلُودِکَ وَ لَکَ الْحَمْدُ حَمْداً لا مُنْتَهى لَهُ دُونَ عِلْمِکَ وَ لَکَ الْحَمْدُ حَمْداً لا اَمَدَ لَهُ دُونَ مَشِیَّتِکَ وَ لَکَ الْحَمْدُ حَمْداً لاجَزآءَ لِقآئِلِهِ اِلاّ رِضاکَ اَللّهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ کُلُّهُ وَ لَکَ الْمَنُّ کُلُّهُ وَ لَکَ الْفَخْرُ کُلُّهُ وَ لَکَ الْبَهاَّءُ کُلُّهُ وَلَکَ الْنُّورُ کُلُّهُ وَ لَکَ الْعِزَّهُ کُلُّها وَ لَکَ الجَبَروُتُ کُلُّها وَ لَکَ الْعَظَمَهُ کُلُّها وَ لَکَ الدُّنْیا کُلُّها وَ لَکَ الاْخِرَهُ کُلُّها و لَکَ اللَّیْلُ وَالنَّهارُ کُلُّهُ وَ لَکَ الْخَلْقُ کُلُّهُ وَ بِیَدِکَ الْخَیْرُ کُلُّهُ وَ اِلَیْکَ یَرْجِعُ الاَْمْرُ کُلُّهُ عَلانِیَتُهُ وَ سِرُّهُ اَللّهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ حَمْداً اَبَداً اَنْتَ حَسَنُ الْبَلاَّءِ جَلیلُ الثَّناءِ سابِغُ النَّعْم عَادِلُ الْقَضآءِ جَزیلُ الْعَطآءِ حَسَنُ الاْلاءِ اِلهٌ فِى الاَْرْضِ وَ اِلهٌ فِى السَّمآءِ اَللهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ فِى السَّبْعِ الشِّدادِ وَ لَکَ الْحَمْدُ فِى الاَْرْضِ الْمِهادِ وَ لَکَ الْحَمْدُ طاقَهَ الْعِبادِ وَ لَکَ الْحَمْدُ سَعَهَ الْبِلادِ وَ لَکَ الْحَمْدُ فِى الْجِبالِ الْاَوْتادِ وَ لَکَ الْحَمْدُ فِى اللَّیْلِ اِذا یَغْشى وَ لَکَ الْحَمْدُ فِى النَّهارِ اِذا تَجَلّى وَ لَکَ الْحَمْدُ فِى الاْخِرَهِ وَ الاُْولى وَ لَکَ الْحَمْدُ فِى الْمَثانى وَالْقُرْآنِ الْعَظیمِ،
خدایا ستایش توراست، ستایشى همیشگى با همیشگى ات، و ستایش توراست ستایش که برایش پایانى جز علم تو نیست، و ستایش توراست، ستایشى که جز خواست تو اندازه اى ندارد، و ستایش توراست ستایشى که براى گوینده اش پاداشى جز خشنودى تو نیست، خدایا توراست هر ستایشى، و هر احسانى، و هر فخرى، و هر زیبایى، و هر نورى و هر عزّتى، و هر جبروتى، و هر عظمتى، و همه دنیا و همه آخرت، و هر شب و روزى، و همه خلق، و هر خیرى به دست توست، و همه امور چه آشکار و چه نهان به سوى تو بازمى گردد، خدایا ستایش توراست، ستایشى ابدى، تو نیکو آزمایشى، بزرگ ثنایى، کامل نعمتى، عادلانه حکمى، شایان عطایى، نیکو نعمت هایى، معبودى در زمین و معبودى در آسمان، خدایا ستایش توراست در هفت آسمان، و ستایش توراست در زمین گسترده، و ستایش توراست به طاقت بندگان، و ستایش توراست به وسعت سرزمینها، و ستایش توراست در کوهها آن میخهاى زمین، و ستایش توراست در شب آنگاه که بپوشاند، و ستایش توراست در روز هنگامى که روشنى بخشد، و ستایش توراست در آخرت و دنیا، و ستایش توراست در سوره حمد و قرآن بزرگ،وَ سُبْحانَ اللَّهِ وَ بِحَمْدِهِ وَالاَرْضُ جَمیعاً قَبْضَتُهُ یَوْمَ الْقِیمَهِ وَالسَّمواتُ مَطْویاتٌ بِیَمینِهِ سُبْحانَهُ وَ تَعالى عَمّا یُشْرِکُونَ سُبْحانَ اللَّهِ وَ بِحَمْدِهِ کُلُّ شَیْئٍ هالِکٌ اِلاّ وَجْهَهُ سُبْحانَکَ رَبَّنا وَ تَعالَیْتَ وَ تَبارَکْتَ وَ تَقَدَّسْتَ خَلَقْتَ کُلَّ شَیْئٍ بِقُدْرَتِکَ وَ قَهَرْتَ کُلَّ شَیْئٍ بِعِزَّتِکَ وَ عَلَوْتَ فَوْقَ کُلِّ شَیْئٍ بِارْتِفاعِکَ وَ غَلَبْتَ کُلَّ شَیْئٍ بِقُوَّتِکَ وَ ابْتَدَعْتَ کُلَّ شَیْئٍ بِحِکْمَتِکَ وَ عِلْمِکَ وَ بَعَثْتَ الرُّسُلَ بِکُتُبِکَ وَ هَدَیْتَ الصّالِحینَ بِاِذْنِکَ وَ اَیَّدْتَ الْمُؤْمنینَ بِنَصْرِکَ وَ قَهَرْتَ الْخَلْقَ بِسُلْطانِکَ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ وَحْدَکَ لا شَریکَ لَکَ لا نَعْبُدُ غَیْرَکَ وَلانَسْئَلُ اِلاّ اِیّاکَ وَلانَرْغَبُ اِلاّ اِلَیْکَ اَنْتَ مَوْضِعُ شَکْوانا وَ مُنْتَهى رَغْبَتِنا وَ اِلهُنا وَ مَلیکُنا
و منزّه است خدا به ستایشش اندرم و همه زمین در روز قیامت در دست اوست، و آسمانها به دست قدرتش پیچیده است، منزّه و برتر است از انچه شریکش نمایند، منزّه است خدا و به ستایشش اندرم، همه چیز هلاک شونده است جز جلوه او، منزّهى تو پروردگار ما، برتر و خجسته و مقدّسى، همه چیز را به قدرتت آفریدى، همه چیز را با عزّتت مقهور نمودى، و بالاى همه چیز فراز آمدى به بلندى ات، و بر همه چیز چیره گشتى به نیرویت، و پدید آوردى همه چیز را به حکمت و علمت، و انبیا را برانگیختى با کتاب هایت، و شایستگان را هدایت نمودى به اجازه ات، و مؤمنان را تأیید کردى به یارى ات، و خلق را مقهور کردى به سلطنتت، معبودى جز تو نیست، یگانه اى، برایت شریکى نیست، جز تو را عبادت نمى کنیم، و جز از تو نمى خواهیم، و رغبتى جز به تو نداریم، تو جایگاه گلایه ها، و نهایت رغبت و معبود ومالک همه مایى.
سلام و عرض ادب
عالی بود.
التماس دعا
سلام واحترام:موفق باشید.