دیدنی های چادگان -اصفهان

دیدنی های چادگان -اصفهان:

شهرستان چادگان در محدوده‌ای به مختصات ۵۰ درجه و ۱۳ دقیقه تا ۵۰ درجه و ۵۱ دقیقه طول شرقی و ۳۲ درجه و ۳۲ دقیقه تا ۳۲ درجه و ۵۸ دقیقه عرض شمالی واقع شده‌است. بنابراین از طولی معادل ۸/۳۸ دقیقه یا ۹/۵۸ کیلومتر و عرضی معادل ۵۸/۲۵ دقیقه یا ۱/۴۷ کیلومتر برخوردار می‌باشد. مرکز شهرستان در فاصله تقریبی ۱۱۵ کیلومتری غرب مرکز استان واقع گردیده‌است و با مساحت ۱۲۰۰ کیلومتر مربع از سمت شمال و شرق با شهرستان تیران و کرون، از سمت شمال غرب با شهرستان فریدن، از سمت غرب با شهرستان فریدونشهر و از سمت جنوب با استان چهار محال و بختیاری هم مرز می‌باشد.
اقتصاد این‌ شهرستان‌ بیشتر بر پایه کشاورزی‌، دامداری‌ و صنایع‌ دستی‌ است‌. محصولات‌ عمده آن‌، گندم‌ و جو و یونجه‌ و دانه‌های‌ روغنی‌، فراورده‌های‌ باغی‌ شامل‌ سیب‌ درختی‌ و گلابی‌ و انگور و زردآلو، و حبوبات‌ و سیب‌زمینی‌ است‌. سیب‌زمینی‌، حبوبات‌ و میوه‌های‌ آن‌ به‌ دیگر شهرستانهای‌ استان‌ صادر می‌شود.
دامداری‌ به‌ دو صورت‌ ثابت‌ و متحرک‌ در آنجا وجود دارد که‌ بیشتر به‌ صورت‌ پرواربندی‌ گوسفند است‌ و گوشت‌ آن‌ به‌ شهرستانهای‌ دیگر استان‌ صادر می‌شود.صنایع‌دستی‌ آن‌ جاجیم‌بافی‌، گلیم‌بافی‌، قالی‌بافی‌ است‌ و فرشهای‌ آن‌ با طرحهای‌ شاه‌ عباسی‌ و ترنج‌ به‌ خارج‌ از کشور صادر می‌شود.
این‌ شهرستان‌ دارای‌ معادن‌ مس‌، سرب‌، آهن‌ و سنگ‌ تراورتن‌ است‌. نیروگاه‌ برق‌ سد زاینده‌رود، در دوازده‌ کیلومتری‌ شهر چادگان‌، از مراکز مهم‌ صنعتی‌ شهرستان‌ چادگان‌ است‌.
بیشتر اهالی‌ شهرستان‌ چادگان‌ شیعه دوازده‌ امامی‌اند و به‌ فارسی‌ با گویش‌ لری‌ و ترکی‌ سخن‌ می‌گویند. در برخی‌ از آبادیهای‌ آن‌ ارمنیان‌ نیز زندگی‌ می‌کنند. قسمتهای‌ جنوبی‌ شهرستان‌، محل‌ ییلاق‌ طوایفی‌ از ایل‌ بختیاری‌ است‌.
سوغاتی
قالی وقالیچه‌های بختیاری در این منطقه ازدیرباز خواهان بسیار داشته و دارد و بهترین سوغات این منطقه می باشد
دریاچه سد زاینده رود با مساحت ۴۵ کیلومتر مربع، در مجاورت شهر چادگان در ۱۱۰ کیلومتری غرب اصفهان قرار دارد. ارتفاع این دریاچه در حدود ۲۰۰۰ متر از سطح دریا است.
سد زاینده‌رود در سال ۱۳۴۹ خورشیدی بر روی رودخانه زاینده‌رود در استان اصفهان به منظور تأمین بخشی از آب آشامیدنی استان‌های اصفهان، چهارمحال و بختیاری و یزد، تأمین آب کشاورزی حوضه زاینده‌رود، کنترل سیلاب‌های فصلی و تولید برق ساخته شد. حجم مخزن این سد در بیشترین میزان ۱۴۷۰ میلیون مترمکعب و حجم مفید آن ۱۰۹۰ میلیون مترمکعب می‌باشد. متأسفانه خشکسالی‌های سال‌های گذشته حجم آب ذخیره این سد که تنها منبع تأمین‌کننده آب آشامیدنی ساکنان استان اصفهان و استان‌های همجوار است را به شدت کاهش داده است.
دریاچه سد زاینده‌رود زیستگاه ماهیانی همچون انواع قزل‌آلای رنگین کمان، کپور و زرد می‌باشد و افراد بسیاری برای ماهیگیری به این منطقه مراجعه می‌نمایند.
حجت اباد :
در مسیر اصفهان به چادگان ۱۲ کیلومتر مانده به چادگان یک جاده فرعی در سمت چپ وجود دارد که با تابلو (شهرکرد سد زاینده رود) از جاده چادگان جدا می شود.در این مسیر چند کیلومتر که حرکت کنیم به روستای خوش آب و هوای آبادچی می رسیم.سپس سد زاینده رود و پس از آن روستای حجت آباد قرار دارند.
این روستای ساحلی دارای چشم اندازهای زیبا و طبیعتی منحصر به فرد است.
باغهای میوه و ارتفاعات سر سبز در کنار بافت قدیمی روستا که با چند ساختمان ویلایی جدید به هم آمیخته حالتی خاص به این روستا داده است.
از انجا که این روستا در نزدیکی سد قرار دارد خشکسالی نیز نتوانسته است از جاذبه هایش کم کند.
به تمام گردشگران عزیزی که به طبیعت علاقمندند توصیه می شود از این روستای ساحلی دیدن نمایند.
گویش محلی و نام قدیمی دهکده(اوزون اخار):

مردم دهکده حجت اباد به زبان ترکی تکلم می‌کنند.برخلاف شهرها و روستاهای مجاور که به لهجه ترکی قشقایی تکلم می کنند به چند دلیل می توان گفت که لهجه مردمان این قوم لهجه ای بینابین لهجه ترکی آذری و زنجانی است.۱- برخی واژگان در این لهجه وجود دارد که در گویش آذری و زنجانی وجودداشته ولی درگویش قشقایی نیست مانند:واژگان ؤ و ؤؤ مثال: سؤز به معنای سخن یا کؤؤل به معنای خاکستر که در گویش قشقایی “سز” و “کیل” خوانده می شود.همچنین بسیاری از کلمات و اسامی. ۲- وجود ضرب المثل ها و اشعار عامیانه رایج در فرهنگ عامه اهالی روستا که همان ضرب المثل های لهجه آذری است. ۳- وجود حکایتها و داستانهای عاشقانه اسطوره های فرهنگ آذری مانند افسانه های “کرم و اصلی” “کور اوغلی” و …. نماد آذری زبان بودن مردم این دهکده است.
اوزون آخار در زبان ترکی به معنی کانال(جوی) دراز می باشد. در گذشته های نه چندان دور توسط یک کانال دراز که از گنجی گاه تا قاراقوش ادامه داشت آب از رودخانه به نقاط مختلف این دهکده می رسید. به خاطر همین کانال مردم منطقه این دهکده را اوزون آخار نامیده بودند.بعد از انقلاب این دهکده نیز تغییر نام داد. برای مدت کوتاهی این دهکده اسلام آباد نام گرفت و پس از ان نام حجت آباد را برای خود انتخاب کرد.
آرامگاه کاوه آهنگر:
امروزه در دهی از توابع شهرستان فریدن در استان اصفهان که با نام «مشهد آهنگران» یا «مشهد کاوه» خوانده می شود، آرامگاهی وجود دارد که به «آرامگاه کاوه آهنگر» شهرت دارد.
رزم آرا نیز در کتاب جغرافیای نظامی ایران اشاره می کند : گروهی از مردمان منطقه ی فریدن که در روستاهای مشهد کاوه، جمالو ، اورگان و بردشاه زندگی می کنند، خود را فرزندان کاوه آهنگر می دانند. آرامگاهی هم در روستای مشهد کاوه در جنوب داران (فریدن) برپاست که مردم محل آن را آرامگاه کاوه آهنگر می دانند.
در بازدیدی که از آرامگاه کاوه آهنگر در روستای مشهد کاوه صورت گرفت. ابتدا در جاده اصفهان به داران به سمت شهر «چادگان» تغییر مسیر داده و پس از گذر از چشم انداز زیبای « دریاچه چادگان » در مجاورت دهکده ی تفریحی و گردشگری «زاینده رود» به شهر چادگان وارد شده و پس از گذر از چند خیابان منتهی به روستای مشهد کاوه، بر فراز تپه ای باستانی قرار گرفته که ساختمان معروف به «آرامگاه کاوه آهنگر» برآن بنا شده .
بنای ساختمانِ آرامگاه نوساز و مربوط به دو دهه ی اخیر است و برپایه ی گزارشِ افراد محلی بر آثار به جا مانده از یک بنای قدیمی تر تجدید بنا شده است. در داخل ساختمان آرامگاه ، همه جا تصاویر امامان دوازده گانه شیعه و زیارت نامه ی آن ها و شعارهای مذهبی و اسلامی به چشم می خورد.
در خارج از ضریح و در پای در و در میانه ی موزائیک ها، نشانه ای قرار داشت که به گفته ی سرایدار، قبرکاوه در این محل قرار گرفته بود در روی سنگ عباراتی ظاهراً به خط فارسی یا عربی نوشته شده بود که ناخوانا است.
در داخل ضریح سه قبر دیگر نیز وجود دارد. قبر میانی که بلندتر و بزرگتر از بقیه بود، بنا به گفته افراد محلی متعلق به پسر کاوه بود که اگر این نظر درست باشد این قبر باید متعلق به کارن (قارن) پسر کاوه باشد که در شاهنامه ی فردوسی از او به نام «کارن کاوگان» نام برده می شود.
مردم محل قبر سمت راست را متعلق به دختر کاوه می دانستند. از نوشته های نه چندان قدیمی روی سنگ قبر چنین برمی آمد که این قبر متعلق به دختر یکی از افراد سرشناس محلی بوده است و انتساب آن به دختر کاوه صحیح به نظر نمی رسید.
از نکات جالب توجه این است که همه اهالی منطقه از پیر تا جوان کاوه را می شناختند و روایات مربوط به او را با جزئیات شنیدنی می دانستند و به درستی بازگو می کردند نکته شایان توجه دیگر این که هنوز هم پس از گذر هزاره ها می توان جلوه هایی از روحیه ی دلاوری و جنگجویی و سپاهی گری نیاکان مردم منطقه ی فریدن را در شیوه ی زندگی مردم امروز و حتی بازی های محلی کودکان و نوجوانان و جوانان در هر کوی و برزن، مشاهده کرد.
در هر حال به نظر می رسد که با توجه به موقعیت مطلوب روستای «کاوه آهنگر» یا «مشهد کاوه» در یک منطقه خوش آب و هوا و دارای جاذبه های گردشگری برجسته ، رویکرد هر چه بیشتر گروه های ایران شناسی و گردشگری به دیدار از آرامگاه کاوه آهنگر به عنوان نماد قیام ملی ایرانیان در برابر بیگانگان، علاوه بر تقویت روحیه ی نیروهای ملی و ایجاد همبستگی بیشتر، موجب رونق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی منطقه خواهد شد.