بسم الله الرحمن الرحیم
حق استاد وآموزگار:
<< حق معلم و آموزگار تو این است که او را بزرگ داری ومجلسش او را محترم شماری. گفته های او را خوب گوش کنی و فراگیری و به روی آوری او را کمک کنی تا آنچه را از دانش و علم به آن نیاز داری به تو بیاموزد ، به تویاد بیاموزد ، به تو یاد دهد که عقل و اندیشه ات را فارغ سازی و فهم و زیرکی ات را به کارگیری و دل را پاکیزه کنی و چشم را با ترک شهوات جلا و روشنی بخشی و بدانی که تو نسبت به آموخته هایت از او، فرستاده ای هستی به نزد آنان که از دانش بی بهره اند.آموخته هایت را باید خوب به دیگران انتقال دهی و هرگز در این رسالتی که بر عهده گرفتی خیانت نورزی >>
حق شاگرد:
<< حق آنان که در علم ، رعایای تو هستند ، این است که بدانی خداوند بزرگ به سبب علمی که تو داده وگنجینه ای که بر تو گشوده است ، تو را قیّم و سرپرست ایشان قرار داده است. پس اگر آنان را به خوبی تعلیم دهی آن گونه که امین و کلیددار خزانه، با صبر و متانت و از سردوستی و صدق ، اموال مولایش را میان بندگان محبوب او صرف می کند ، بر ایشان تندی نکردی و خشم نگرفتی ، خداوند از فضل خود علم تو را بیافزاید ، زیرا که با اعتقاد و امیدواری ، به هدایت آنان اهتمام کرده ای.اگر دانش و علم خود را از مردم دریغ یا به هنگام آموختن به ایشان درشتی کردی ، در امانت الهی خیانت ورزیده ای و به بندگان او ستم روا داشته ای و حق خداست که آن دانش و جمالش را از تو بگیرد و رتبه و جایگاه تو را از دلها ساقط کند >>
