عبادات یهودیان
عبادات یهود در قربانى خلاصه مى شود. یهودیان ادعیه اى نیز دارند که در ((کنیسه )) مى خوانند. نماز یهودیان فصلى از زبور داود است که روزى سه بار مى خوانند.
یهودیان روزه مى گیرند که در ایام مختلف سال یهودى برگزار مى شود:
۱- روزه کیپور؛ ایام نهم و دهم ما تشرین ، نخستین ماه یهودى از سال یهودى ، به مدت ۲۵ ساعت روزه مى گیرند.
در سفر لاویان باب ۲۳ آمده است : ((جان هاى خود را ذیل سازید، از شام تا شام سبت و اشباط.))
۲- روزه فوریم یا پوریم که به شکرانه نجات از قتل عام گرفته مى شود.
۳- روزه ((کدلیا))، روز سوم ماه ((تشرین )) است . این روزى است که ((کدلیا)) حاکم بیت المقدس ، ((معبد سلیمان )) را با ۸۲ تن از یهودیان در آتش سوخت .
۴- روزه ((عقیبیا)) در روز پنجم ماه ((تشرین )). و این روز، به پاس گرامى داشت خاطره ((خاخام عقیبیا)) است که او را مجبور به پرستش بت نمودند و او زیر بار نرفت و آنقدر مقاومت کرد تا از گرسنگى درگذشت . این حادثه در سال ۱۵۳ میلادى اتفاق افتاده است .
۵- روزه عذاب ؛ در زمان داود پیامبر، خداوند بر بنى اسرائیل غضب نموده ، ایشان را به مرگ و قحطى تهدید نمود. یهودیان ، از ترس ، آن روز را روزه مى گیرند.
۶- روزه ((صدقیا))؛ روز ششم از ماه ((حسوان ))، پس از آن که ((بخت النصر)) اورشلیم را تسخیر کرد، فرزندان صدقیا را در برابر چشمان او بکشت و او صبر و تحمل نمود. یهودیان به پاس این مقاومت و ابراز همدردى با ((صدقیا)) پادشاه یهود، روزه مى گیرند.
۷- روزه یهویاقیم ؛ در بیستم ماه ((کیلو))، ارمیاى نبى پیشگوئى اسارت یهود و ویرانى بیت المقدس را کرد و توسط ((یهویاقیم )) پادشاه یهود به زندان افتاد.
۸- روزه تلما؛ ((تلما)) پادشاه روم ، یهود را وادار کرد که به زور تورات را به یونانى ترجمه کنند. این روز را که هشتم ماه طبیثت بود، روزه مى گیرند.
۹- روزه فتنه ؛ در دوازدهم ماه شفط، اولاد ((بنیامین )) مانند ((قوم لوط)) به فسق و فجور اقدام کردند.
۱۰- روزه محاصره اورشلیم توسط ((بخت النصر))، که درد هم ماه طبیثت است
قربانیهاى یهود:
۱- قربانى بى کوریم ؛ یعنى نخستین فرزند ذکور، اولین مولود از اغنام و احشام ، اولین محصول ، اولین میوه و… که باید قربانى بدهند. به این صورت که نخستین ها را از هر چیز باید به روحانى بدهند و او آن ها را با تشریفات ویژه اى مى سوزاند. ولى فرزند اول خود را به او داده و از او مى خرند. در این باره در تورات سفارش بسیار شده است . این مراسم یادآور آن است که در مصر فرعون به کشتار کودکان بنى اسرائیل پرداخت .
۲- قربانى دائمى ؛ این قربانى در اغلب اعیاد مرسوم است . قربانى باید که گوسفند و گاو و بز و قوچ سالمى باشد. قربانى را در مذبح مقدس (قدس الا قدس ) براى رضایت یهوه قربانى مى کنند. این قربانى عکس العملى است در برابر بت پرستى و گاو پرستى مصریان و…
۳- قربانى کیپور؛ کفاره . هر گاه کسى گناهى مرتکب شود، باید قربانى بدهد. این قربانى در معبد و طى مراسم ویژه اى انجام مى شود
اعیاد مذهبى یهود:
۱- عید فصح و عید فطیر، ۲- عید سبت ، ۳- عید فوریم ها. عید فصح و عید سبت از سوى موسى وضع شده است و در این ایام باید هر فرزند ذکور در حضور یهوه هدیه خود را با خوشحالى بگذارد. در این اعیاد کار حرام است و باید مجالس و محافل شادى منعقد گردد. کسى که در این اعیاد کار کند، از قوم جدا مى شود و باید سنگسار شود
۱- عید فصح ، در چهاردهم نیسان ، بین العصرین یا نزدیک غروب آغاز مى شود. در سفر لاویان بر انجام مراسم این عید بسیار تاکید شده است . در این عید در مکان مخصوصى که براى خدا برگزیده شده ، باید مراسم قربانى بعمل آید. معمولا بره نر یا بز یک ساله سالم را براى قربانى انتخاب مى کنند. گاهى افراد شرکت کننده در مراسم قربانى به یک صد نفر هم مى رسند. به هر یک سهمیه اى از گوشت قربانى داده مى شود. آغاز مراسم با گرداندن پیاله شراب است و رئیس خانواده تبریک مى گوید. بره را بدون پاره کردن بریان نموده و در سفره مى گذارند. پس از گرداندن پیاله شراب ، در دفعه دوم بره را با سبزیهاى تلخ و نان فطیر مى خورند، بطورى که استخوانهاى آن نشکند، و اگر چیزى از آن باقى ماند، مى سوزانند. پس از صرف شام براى بار سوم پیاله شراب را مى گردانند و به آوازهاى روحانى مشغول مى شوند، و با شراب دادن در دور چهارم ، عید فصح به پایان مى رسد و آنگاه عید فطیر شروع مى شود.
۲- عید فطیر، روز پانزدهم ماه نیسان بعد از عید فصح آغاز مى شود و مدت ۷ روز ادامه دارد. روز اول و آخر آن را تقدیس نمایند. در تمام این مدت نان فطیر مى خورند.
این عید به مناسبت خروج بنى اسرائیل از مصر بر پا مى شود. چون حرکت آنان با عجله همراه بود، نان فطیر را بدون خمیر مایه پختند و خوردند. و هم اکنون هر سال بهار، آن روز تاریخى را جشن مى گیرند و نان فطیر مى خورند و شادمانى مى کنند. طبق دستور تورات ، در این هفته باید خمیر مایه را از خانه خود خارج کنند. روز هفتم ، روز استراحت و عبادت است ؛ همان گونه که یهوه جهان را در شش روز پدید آورده و روز ((سبت )) (شنبه ) را استراحت کرد. ((روز سبت )) روز آزادى انسان است :
۱- سبت غلام : هر غلام یا کنیز اسرائیلى که شش سال خدمت کرد در سال هفتم بى قیمت آزادش کن ، زیرا سال آزادى بردگان است .
۲- سبت دین : اگر تا شش سال رفیق تو که مدیون تو است اداى قرض ننمود، به سال هفتم نباید از او مطالبه کنى که او دیگر بدهکار نیست .
۳- سبت اراضى : شش سال که زمین را کشت نمودى ، سال هفتم تعطیل نما، زیرا سال آزادى و استراحت زمین است .
۴- سبت سالها (یوئیل ): سال پنجاهم ، یعنى پس از هفت ، هفت ها که چهل و نه سال مى شود، سال پنجاهم سال آزادى است .
توضیح این که : قوم یهود پس از ورود به خاک فلسطین اراضى آنجا را به قید قرعه میان خود تقسیم نمودند؛ ولى پس از گذشت ۴۹ سال باید آزاد شده و هر کس و هر چیز به محل اصلى خود برگردد: تمام بردگان آزاد شوند، حتى آنان که گوششان را سوراخ کرده بودند تا همیشه برده باشند، رهائن مسترد شود و زمینهاى رهنى به صاحبان آن برگردد. عید یوئیل تاج ((اعیاد سبتیه )) است . زیرا سایر ((سبت ها)) براى آسایش یک دسته است ؛ ولى این عید، روز و سال استراحت عموم مردم است و مجددا اراضى به قید قرعه بین بنى اسرائیل تقسیم مى شد. و در تورات تاءکید فراوان شده که زمین را به فروش همیشگى ندهید، زیرا زمین ملک یهوه است و شما میهمان و غریب او هستید
۳- عید پوریم ؛ این عید سه روز در سال ، روزهاى ۱۱ تا ۱۳ ماه آذار است .
یهودیان و هر کس در این دو روز چیزى خمیر شده بخورد، از قوم جدا شود. در این روزها نباید کارى انجام دهند.
۴- عید سبتها؛ یعنى روزهاى شنبه . سبت در لغت عبرانى به معناى استراحت است . قرآن به اعتبار سبت در میان قوم موسى تصریح کرده است
۵- عید ضوکا؛ به پاس جوانمردى جوانى یهودى بر پا مى شود. موضوع از این قرار است که در سال ۱۶۴ میلادى ، حاکم یونانى اورشلیم فرمان داد که باید نوعروسان یهود اول به خدمت حاکم روند و بعد از آن شوهرانشان باشند. مردى یهود که فرزندان بسیار داشت ، تدبیرى اندیشید و پسرش را لباس عروس پوشانید و به خدمت حاکم فرستاد. آن جوان با دشنه حاکم را از پاى درآورد. این عید به شکرانه آن روز است .
یهودیان اعیاد دیگرى نیز دارند: عید گرناها، عید نوبرها، عید سایبانها، عید خیمه ها، که هر یک به مناسبتى و در روزى خاص با تشریفات و قربانى برگزار مى شود.
اخلاقیات دین یهود چنین است :
۱- غریب نوازى ، دستگیرى از ناتوانان و ایتام : ((غریب را میازار! بیاد آور که در سفر غریب بودى
۲- ((بر کارگران که فقیر و مسکین اند، خواه از برادرانت و خواه از غریبان ، ظلم و ستم روامدار
۳- ((بیوه زنان و یتیمان را اذیت مکن . اگر فریاد برآورند، اجابت کنم و شما را خواهم کشت و زنانتان را بیوه و فرزندانتان را یتیم خواهم کرد
۴- ((همسایگان خود را مانند خودت دوست بدار و از ابناى قوم خویش انتقام مگیر و کینه نورز، پیرمردان را گرامى بدار
۵- ((برادر خود را براى سود، قرض مده و براى سود، آذوقه مده و براى سود، کمک مده ، ولى به افراد غریب مى توانى براى سود، قرض دهى
۶- ((اگر به فقیرى نقدى قرض دادى ، ربا و سواد از او مگیر
۷- ((گوشت مرده را مخور و به غریب بده یا به او بفروش
۸- (( رشوه مخور و به عهد خود وفا کن
۹- ((براى سخن چینى گردش مکن
۱۰- ((خبر باطل را انتشار مده
۱۱- ((به یکدیگر دروغ نگوئید، قسم دروغ به نام خدا یاد نکنید
۱۲- ((از دروغ اجتناب کنید
۱۳- (( هر کس که به راستى سخن گوید، عدالت را ظاهر مى کند
۱۴- ((با شریران همداستان مشو، شریران از زمین منقطع خواهند شد و ریشه خیانتکاران محو خواهد شد
۱۵- ((ترس از خداوند عمر را طویل مى کند
۱۶- ((پدر و مادر را احترام کن تا روزى تو زیاد شود
۱۷- ((اى پسر من ! اوامر پدر خود را اطاعت کن و تعلیم مادرت را ترک مکن ، زیرا آنها تاج زیبائى بر سر تو و جواهر براى گردن تو خواهند بود
۱۸- ((از تکبر جز نزاع چیزى پیدا نمى شود
۱۹- ((با تواضع نزد حکیمان و عالمان بودن بهتر است از تقسیم غنیمت با متکبران
۲۰- ((خداوند خانه متکبران را ویران و منهدم مى کند
۲۱ ((تواضع و فروتنى مقدمه عزت است
۲۲- ((جزاى تواضع و خداترسى ، دولت و جلال و زندگى است
۲۳- ((تکبر و خودخواهى ، آدمى را پست مى کند
۲۴- ((به عهد خود وفا کن
