۱-۱-دینداری و ایمان باعث استحکام پیوند و کاهش اختلافات در خانواده می شود.
«زن و شوهر مانند دو راننده در یک جاده خط کشی شده هستند. اگر هر دو تابع مقررات باشند و حریم یکدیگر را رعایت کنند و در باند مخصوص به خود حرکت نمایند، هیچ تصادف و برخوردی صورت نمی گیرد. اما اگر هر دو یا یکی از آن ها ناهماهنگ باشند، حتماً اصطحکاک حاصل می شود و خسارت های زیادی را ایجاد می کنند.خط حائل میان زن و شور را خط اعتدال می توان نامید. دستورات خدای متعال در دین هم چون خط اعتدال عمل می کند و نمی گذارد تصادفی پیش بیاید.خداوند متعال که خالق انسان است با علم کامل به روحیات هر یک از زن و مرد، دستوراتی را برای جلوگیری از برخوردها تحت عنوان دین ارائه فرموده است که با رعایت آن ها از همه ی تصادف ها و برخوردها جلوگیری می شود.به همین جهت، تبعیت از فرمان خدا که ما آن را تحت عنوان تدیّن و ایمان بررسی کردیم، باعث کاهش اختلافات میان زن و شوهر می شود»
۲-۱-دینداری باعث ایجاد امنیت در خانواده می شود.
زن در کنار مرد مؤمن احساس امنیت می کند زیرا می داند مؤمن اهل خیانت نیست، اهل دروغ نیست. به زن ظلم نمی کند، اگر زیباتر از همسرش را دید، فریفته ی او نمی شود و … هم چنین مرد در کنار زن مؤمن احساس امنیت می کند زیرا زن مؤمن خیانت نمی کند، حافظ آبرو و مال همسر است، حسادت و چشم رو هم چشمی ندارد و…
خلاصه محیطی سراپا امنیت در محیط خانواده ی مؤمنان می توان مشاهده کرد.
نظریه پردازان روانشناسی از جمله ابراهام فرلو در بحث نیازهای اساسی انسان و طبقه بندی آن ها، بحث نیاز به امنیت را پس از نیازهای فیزیولوژیک، دومین مرحله بیان کرده و معتقد است که اگر از این ناحیه انسان آسیب ببیند، مشکلات جدی برایش ایجاد می شود.
۳-۱-دینداری باعث برقراری عدالت در محیط خانواده می شود.
بقاء انسان و جامعه ولو این که جامعه کوچک خانواده باشد، با عدل اماکن پذیر است. با این مقدمه می توان پی برد که چرا اسلام، مؤمنین را اینقدر به عدالت توصیه نموده است.
در فرهنگ اسلام، خداوند متعال ممکن است هر غفلت و قصوری را ببخشد مگر ظلم به مردم و حق النّاس را. لذا اسلام بسیار برحذر داشته مسلمانان را از این که به حقوق انسان ها تجاوز نمایند و یا به دیگران ظلم نمایند.
یکی از این حق الناس ها، حقوق زن و شوهر بر یکدیگر است. ادا نکردن حقوق همسر یا به عبارت دیگر، ظلم به همسر هم در دنیا و هم در آخرت کیفر سختی به دنبال دارد. پایبندی به دین و برخورداری از نیروی ایمان، فرد را به رعایت حقوق همسر خود ملزم می نماید و نتیجه ی آن افزایش رضایتمندی از همسر در زندگی خواهد بود.
۴-۱-دینداری، آرامش را در خانواده حکم فرما می کند.
یکی از اهداف ازدواج، حصول آرامش در کنار همسر است.«قرآن کریم چند چیز را عامل به وجودآورنده ی آرامش در انسان دانسته است، از جمله: در آیه ۲۸ سوره رعد می فرماید: آگاه باشید که دل ها تنها با یاد خداوند آرامش می یابد. در سوره روم آیه ۲۱ نیز اشاره به آرامش در کنار همسر شده است. از این دو آیه می توان ب، با ارزش بودن امر ازدواج پی برد، زیرا هم ذکر خداوند آرامش ساز است و هم ازدواج. یعنی اگر ازدواج صبغه ی الهی داشته باشد، باعث ایجاد آرامش روانیزن و مرد می شود. در واقع دینداری سبب آرامش، آرامش سبب سلامت جسم و روان و سلامتی جسم و روان سبب طول عمر بیشتر می شود.»
۵-۱-دینداری سبب قدرشناسی زن و شوهر از یکدیگر می شود.
کسی که رابطه ی خوبی با ولی نعمت خود(خداوند متعال) ندارد و در پاسخ به این همه نعمت، شکر آن ها را به جا نمی آورد، انتظار می رود نسبت به خدماتی که همسرش برای او انجام می دهد و به مراتب بسیار ناچیز تر از نعمت های خدادادی است، نیز کوتاهی کند.
کسانی که پایبند به سپاسگذاری از ولی نعمت خود هستند بنا به دستور او موظف به قدردانی از بندگان خدا و به خصوص همسر خویش نیز می باشند.
«قدر شناسی از همسر فواید و آثار زیادی دارد از جمله: سبب می شود که رغبت خدمت به همدیگر در میان زن و شوهر افزایش یابد و همین امر باعث افزایش مودت و دوستی و محبت میان آن ها شده و بسیاری از تعارضات میان زوجین را برطرف می نماید و در نهایت موجب استحکام روابط خانوادگی میان زوجین می شود.»
دینداری سبب اعتماد زوجین به یکدیگر می شود.
جلب اعتماد همسر یکی از وظایفی است که بر عهده ی هر زن و مرد متأهل می باشد.
«در حوزه ی علوم روانشناسی و روان پزشکی نیز یکی از بیماری های سخت و نگران کننده، بیماری پانوئیا می باشد که نشانه های این بیماری، بی اعتمادی به دیگران خصوصاً نزدیکان است.بر اساس آمار و اطلاعات روانشناسی تفاوت معنی داری میان افراد عادی و افراد متدین در رابطه با ابتلا به این بیماری وجود دارد. و کم ترین مبتلایان به این بیماری را افراد بی تفاوت تشکیل می دهد. طبق آموزه های دینی در برخورد با افراد، اصل بر برائت است مگر خلاف آن ثابت شود و در چنین شرایطی جایی برای سوء ظن به دیگران باقی نمی ماند و از طرفی طبق دین، سوءظن به دیگران نوعی گناه محسوب می شود و لدا فرد مؤمن به دیگران از جمله همسر خود با حسن ظن نگاه می کند و بی مورد دچار شک و بدگمانی نمی شود.. لذا حس اعتماد به همدیگر میان زن و شوهر حاصل می شود.»
اعتماد زن و شوهر به یکدیگر صمیمیت خاصی را در میان آن ها حکم فرما می کند و در پناه این صمیمیت، سخت ترین شرایط زندگی قابل تحمل و چه بسا شیرین می شود. بهترین راه کسب اعتماد میان خانواده وفای به عهد و صداقت در گفتار و کردار است. به همین جهت است که در احادیث داریم: «لا دینَ لمن لا عهد له»، به عبارت دیگر کسانی که به عهد خود وفا نمی کنند، دیندار نیستند و کسی که دیندار نباشد، لاجرم قابل اعتماد نیست.
۷-۱—دینداری باعث حیا در فرد می شود.
انسان های باحیا، انسان هایی هستند که حقوق خود و دیگران را به خوبی شناخته و از آن ها پاسداری می کنند.در حدیثی داریم که لا دین لمن لا حیاء له. طبق این حدیث یکی از آثار و برکات ایمان در انسان به صورت حیا متجلی می شود. حیا برکاتی را برای زندگی خانوادگی به دنبال دارد. از جمله:
۱٫حفظ حرمت و تکریم همسر، از بابت این که با کوچک ترین مشکلی فرد با حیا پرده دری نمی کند و از کوره در نمی رود.
۲٫گذشت و ایثار. زیرا شخص با حیا تا آن جا که امکان دارد از کمبود ها و تقصیرها گذشت می کند.
۳٫ایجاد مودت و رحمت. زیرا فرد با حیا با تکریم و گذذشت نسبت به همسر باعث می شود نوعی مودت و دوستی در خانواده حاکم کند و این خود رحمت برای دیگر افراد خانواده است.
