۱٫عفو و گذشت
نکته ای که باید در زندگی زناشویی دقت کرد، عفو و گذشت است به خصوص برای زنان چراکه در مشاجرات و مشکلات زناشویی، مرد به خاطر غروری که دارد و از خصوصیات اوست، شاید کم تر کوتاه بیاید و اگر هرکدام بر اثر لجبازی از اشتباهات هم نگذرند و گذشت نداشته باشند تحمل زندگی برای هر دو کم می شود و آن زندگی که باید بر پایه ی عشق و احترام باشد، وجود نخواهد داشت. پس زن باید از خیلی از اشتباهات و مشکلات زندگی بگذرد؛ اگر به او فحش داد مقابل به مثل نکند تا حرمت های بین خود و شوهرش را حفظ کند و زندگی شیرین همراه با گذشت را به شوهر تقدیم کند که ای گذشت به او، عشق و محبت شما را نشان می دهد.
۲٫رازپوشی
در زندگی زناشویی، زنی موفق است که محرم اسرار شوهر باشد به طوری که مرد از با او بودن احساس امنیت کند؛ یعنی مطمئن باشد که زنش آبروی او را نمی برد و بدون ترس با همدردی کند.مثلاً مرد ترس دارد که چیزی را به همسر خود بگوید چون می داند اگر به همسرش بگوید، خانواده خود یا دیگران را از آن چیز باخبر می کند. پس زن باید رازنگه دار مسائل خانوادگی باشد و اگر بین خود و شوهر مشاجره ای شد باید آن را در بیرون خانه نبرد و یا به خانواده خود نگوید، چراکه این کار باعث می شود شأن و منزلت شوهر نزد دیگران و خانواده پایین بیاید و دیگران تصور بدی نسبت به زندگی شما داشته باشند و هم چنین رابطه شوهرتان با خانواده شما کمتر و سردتر می شود. زن در همه موارد راضی نیست دیگران از او خبر داشته باشد چه آن مسأله خوب باشد، چه بد(مشاجرات خانوادگی) باید رازدار شوهر باشد.
۳٫قانع بودن
از جمله شیوه های محبت به شوهر، قانع بودن زن به آن چه که در توان شوهر است. در زندگی زناشویی باید چیزهایی اصل قرار بگیرند که زندگی بر پایه ی آن ها استوار و آرامش بخش باشد مانند: عشق بین زوجین، صداقت، گذشت، همدردی، همراهی و … اما متأسفانه روز به روز که انسان جلو می رود و مدرنیته تر می شود، در زندگی و خانواده آن چه بیشتر مورد توجه قرار می گیرد مادیات است. مادران بهترین جهیزیه را به دختر خود می دهند ولی صبر و همراهی با شوهر را به او یاد نمی دهند و با کوچک ترین مشکل ممکن است زندگی ها به فنا رود.
اگر زن،زندگی برایش اولویت داشته باشد و ارزش آن را بالاتر از مادیات بداند، در مشکلات مادی زندگی قانع است و در حد توان شوهرش از او در خواست می کند.
زنانی که مادیات برایشان اولویت دارد اگر در زندگی با شوهر کمبود مادی را احساس کنند، تحمل ندارند و چنین اشخاصی باید از خود بپرسندآیا ارزش این را دارد که مثلاً چون بهترین و گران ترین لباسی را که دوست داشتم را برایم نخریده یا شبیه این مثال ها، این همه مشکلبهوجود بیاید و باعث فاصله بین خودو شوهر شود و او را به رنج و سختی بیندازدچنان که در روایت آمده: روزی امام علی(علیه السلام) از فاطمه زهرا(سلام الله علیها) طعام خواست، آن حضرت جواب داد: «در نزد من چیزی نیست جز آن که دو روز پیش آن را به تو خوراندم.وقتی آن را برای خود و حسن و حسین نگه داشته بودم» امام علی(علیه السلام) فرمود: «چرا در طول دو روز مرا مطلع نکردی تا برای شما چیزی تهیه کنم؟» حضرت فاطمه(سلام الله علیها) فرمود: «من از خدا شرم کردم تو را به کاری بگمارم که قدرت تهیه، خرید آن را نداری( پدرم به من سفارش کرده که از علی(علیه السلام) چیزی درخواست نکن، هر چه او آورد استفاده کن وگرنه تحمل بنما.)»
از این روایت درس های زیادی می گیریم از جمله این که: حضرت زهرا(سلام الله علیها) خود و فرزندانش گرسنگی کشیده و غذا را به امام علی(علیه السلام) خورانده اند و این حرکت تعجب آمیز، ایثار، عشق و علاقه شدید حضرت زهرا(سلام الله علیها) به آن حضرت را می رساند، هر چند ممکن است نسبت به بچه های کوچک نیز غذا و طعامی داده باشد.
البته اگر شوهر در حد توانش باشد نباید کوتاهی کند و خواسته های همسر خود را برآورده کند.
۴٫ حسن ظن
در بسیاری از موارد دیده شده که زن با سوء ظن داشتن به شوهر به رابطه خود با او لطمه زده و باعث جدایی این می شود. اکثر خانم ها نسبت به شوهر خود سوء ظن دارند ومدام شوهر خود را چک می کنند؛ مثلاً در موبایل او تجسس می کنند و حتی او را تعقیب می کنند که این تهدید بدی برای زناشویی است. این عمل اولاً در قرآن کریم نهی شده و از گناهان کبیره است.دوماً این که رفتار شما به تدریج باعث کینه و عداوت می شود. و همسر آزاری شما باعث سردی و گاهی خاموشی روابط می شود و ممکن است که این شوهر آزاری شما باعث دورشدن شوهر از محیط خانه شود و به بیرون خانه جذب گردد.
در مقابل سوء ظن، حسن ظن قرار دارد، یعنی شما می توانید با حسن ظن، تمام سوء ظن هایی که نسبت به شوهر داشتید را از بین ببرید. و به جای زندگی تلخ و بدون اعتماد، زندگی شیرین و قابل اعتماد ی را با شوهر خود بسازید. کافی است که فکر و پندار بد را از ذهن دور کنید و اگر رفتار و حرفی سر زد که بدگمانی شما را تحریک می کند، آن را به تعبیری بهتری در ذهن بیاوریم و خود را از بدگمانی دور کنیم، چه بسا، قرآن کریم به این خاطر سوء ظن را نهی کرده که اکثراً حقیقتی ندارند و این فقط طرز فکر ما است که به خود حق می دهیم در مورد دیگران گمان بد کنیم.
۵٫ پاک دامنی
یکی از با ارزش ترین موردی که زنان باید رعایت کنند، حفظ عفت است. از آن جایی که زنان نقش مهمی در خانواده دارند حفظ عفت برای آن ها لازم و ضروری است، چراکه اگر زن خانواده به فساد و فحشا کشیده شود علاوه بر این که سلامت خانواده را به خطر می اندازد، باعث سلب آرامش روانی شوهر خود می شود و از ارزش زنانگی او کاسته شده و مورد سرزنش خاص و عام می شود.
خداوند متعال این گونه زنان را در قرآن مورد خشم قرار داده و می فرماید: «»وَ الخَْامِسَهَ أَنَّ غَضَبَ اللَّهِ عَلَیهَْا إِن کاَنَ مِنَ الصَّادِقِین»، «و بار پنجم بگوید که غضب خدا بر او باد اگر آن مرد از راستگویان باشد.»
زنانی که به هوس دچار شده اند و رابطه ی ناصحیح با نامحرم دارند، هرگز محبتی را که باید صرف شوهر کنند را نمی کنند، چرا که در اثر ارتباط با مرد یا مردان دیگر کمتر به شوهر خود توجه کرده و از عشق به او کاسته و یا بعد از مدتی از شوهر خود بیزاری می جویند و در پی آن تا جایی پیش می روند که شوهرشان به او مشکوک شده و به آرامش روانی او خدشه وارد می شود. و باعث از هم پاشیدگی خانواده می شود.
۶٫صبر کردن
همیشه که دنیا به کام همه کس نیست. گاهی هم پیش می آید که آدم گرفتار می شود و فردی نالایق و ناشایست را به همسری می پذیرد. دیگر زندگی برای او تلخ و ناخوشایند است. او نمی داند چه کند. آیا با همسر بداخاق و خشن و ناسازگار خود بسازد یا از او طلاق بگیرد و از دام او رها شود؟ این جا است که اگر صبر و تحمل را پیشه ی خود سازد و با استمداد از الطاف الهی در صدد اصلاح همسرش برآید، از بزرگترین زنان هنرمند است و از ثواب والایی برخوردار خواهد شد. پس نباید فراموش کرد که: ۱٫جهاد زن آن است که در برابر آزار و اذیت های شوهر و غیرت ورزی های بی جای او صبر کند.
۲٫هر زنی که در برابر بداخلاقی های شوهرش بردباری کند، خدا ثواب آسیه دختر مزاحم را به وی عطا خواهد کرد.
۳٫هر زنی گفتار زننده ی شوهرش را تحمل کند، خداوند برای هر کلمه ای اجر روزه دار مجاهد در راه حق را به وی عطا خواهد کرد.
۴٫هر زنی که در برابر بدخلقی ها و غیرت ورزی های شوهرش صبر کند از عذاب قبر رهایی یابد و در قیامت با حضرت زهرا(سلام الله علیها) محشور شود.
مواظب باشیم در گیر و دار ناسازگاری ها و چاره اندیشی ها، اگر شوهر به کم علاقه و کم محبت شده است، به دو نکته توجه کنیم:
۱٫هرگز برای جلب محبت و علاقه شوهر به خودمان به سحر و جادو متوسل نشویم که مورد نفرین فرشتگان آسمان و زمین قرار خواهیم گرفت.
۲٫ برای جلب نظر می توانیم مقداری از مهریه ی خود را به او ببخشیم.
و یاد گرفتن این که در مخارج به او ارفاق کنیم. امید است که به لطف الهی نظر شوهر جلب شود.
۷٫خوشخویی
رسول خدا(صلی الله علیه و آله) در تمام زمینه ها الگو برای مسلمانان است. چنان که قرآن کریم ایشان را به عنوان الگوی حسنه معرفی می کند، از جمله حسن خلق و خوشخویی که می توان از آن حضرت درس گرفت، چرا که یکی از زمینه های موفقیت حضرت برای جذب مردم، حسن خلق و خوشخویی بود. زن باید در زندگی با شوهر خوشخو باشد، یعنی: محبت خود را ببخشد، در ناملایمات و حوادث زندگی صبور باشد، هنگام بحث و دعوا با شوهر خشم خودش را کنترل کند و بدی همسرش را با خوبی پاسخ دهد و خودش را از خشونت و بدزبانی و توهین دور کند.
در فضیلت حسن خلق همین بس که خداوند به صاحبان حسن خلق پاداش شهادت را وعده می دهد و هم چنین رسول خدا(صلی الله علیه و آله) در این باره می فرمایند:«انسان در سایه ی خوشخویی به مقام و رتبه روزه داران شب زنده دار می رسد.»
۸٫ غم زدایی
وقتی زن می تواند با کلمات خوب و روحیه بشاش با شوهرش برخورد کند و او را شاد کند، چرا با گفتن حرف های زشت و روحیه ی کسل کننده غم بر چهره ی شوهر بگذارد؟ زن باید برخورد در زندگی اش با شوهرش طوری باشد که وقتی شوهر با آن همه دغدغه، خستگی و مشکلات بیرون از خانه وارد خانه می شود همه را فراموش کند و خستگی را از او بیرون کند. حدیثی از امام صادق(علیه السلام) است که می فرمایند:« هر مسلمانی که با مسلمانی دیدار کند و در برخورد او را شادمان سازد، خداوند متعال او را خوش حال و مسرور خواهد کرد.» به طریق اولی این مسأله از اهمیت و ارزش بیشتری برای زن و شوهر برخوردار است.
۹٫خوشرویی
در مواجهه زن و شوهر با هم کیفیت رویارویی چهره های هر دو نقش عمده ای در نحوه گفتار دارد و رمز گشایش قفل دل ها است. خوشرویی هم در نگاه مطرح است، هم لبخن، هم در گفتار و هم در رفتار. پس زن هنگام گفتگو با شوهر نباید کسل و عبوس باشد یا اصلاً به او نگاه نکند و اگر نگاه می کند نباید نگاه او خسته کننده باشد به همین صورت است که پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) می فرمایند: «برای زن روا نیست که خشم گینانه به شوهر بنگرد.» چه بسا، رابطه های زنان و شوهرانی که ترشرویی و اخم کردن و عبوس شدن زن از بین رفته و یا شوهرانشان از این بد اخلاق بودن و اخمو بودن زن خود شکایت می کنند ولی وقتی زن با چهره شکفته و باز با شوهر خود برخورد می کند، در واقع کلید محبت را به او داده و او را آماده تر می سازد تا دل به او بسپارد و هم چنین به او دل و جرأت می بخشد، تا بدون هیچ نگرانی در مورد مسائل و مشکلات زندگی با شما حرف بزند. اگر با خوشرویی بتوانید بار سنگین غم شوهرتان را سبک کنید کارتان عبادت است و اگر با یک تبسم بتوانیدخاطر او را شاد بسازید به خدا نزدیک تر شده اید.
