شهید سیداحمد پلارک

سیداحمد پلارک فرزند سیدعباس، متولد ۱۳۴۴ تهران و اصالتاً تبریزی. در سال ۶۶ عملیات کربلای ۸ در شلمچه به شهادت رسید.
در شش سالگی پدر را از دست داد و چون تک پسر خانواده بود علاوه بر تحصیل، بار مسئولیت خانواده نیز برعهده او افتاد و تن به کار داد و توانست خواهرانش را در ازدواج یاری دهد.
او در خیابان ایران میدان شهدا و در محله‌ای مذهبی زندگی می‌کرد. مسجد حاج‌آقا ضیاء‌آبادی”علی‌بن موسی‌الرضا” مأمن همیشگی‌اش بود. وی دائماً به منطقه می‌رفت. او فرمانده آر.پی.جی‌زن‌های گردان عمار در لشگر ۲۷ حضرت رسول(ص) بود.
در یکی از پایگاه‌های زمان جنگ، به‌عنوان یک سرباز معمولی کار می‌کرد. او همیشه مشغول نظافت توالت‌های پایگاه بود و همیشه بوی بدی بدنش را فرا می‌گرفت. در یک حمله هوایی در حال نظافت بود که موشکی به آن‌جا برخورد می‌کند و او شهید و در زیر آوار مدفون می‌شود.
بعد از بمباران، هنگامی‌که امدادگران در حال جمع‌آوری زخمی‌ها و شهیدان بودند، متوجه می‌شوند که بوی شدید گلابی از زیر آوار می‌آید. وقتی آوار را کنار می‌زدند با پیکر پاک این شهید روبرو می‌شوند که غرق در بوی گلاب بود. هنگامی‌که پیکر آن شهید را در بهشت زهرا تهران، در قطعه ۲۶ به خاک می‌سپارند، همیشه بوی گلاب تا چند متر اطراف مزار این شهید احساس می‌شود و نیز سنگ قبر این شهید همیشه نمناک می‌باشد به‌طوری‌که اگر سنگ قبر شهید پلارک را خشک کنید، از آن طرف سنگ از گلاب مرطوب می‌شود.
شهید پلارک ما شبیه به یکی از سربازان پیامبر در صدر اسلام، “غسیل الملائکه” است. “غسیل الملائکه” به کسی می‌گویند که ملائکه غسلش داده‌ باشند. در تاریخ اسلام آمده که”حنظله” غسیل‌الملائکه که از یاران جوان پیامبر بود، شب قبل از جنگ احد ازدواج می‌کند و در حجله می‌خوابد. فردا صبح، زمانی‌که لشگر اسلام به سمت احد حرکت می‌‌کرد، برای رسیدن به سپاه بسیار عجله کرد و بنابراین نرسید که غسل کند. او در این جنگ شهید شد و ملائکه از طرف خدا آمدند و او را با آب بهشتی غسل دادند. پیکر او بوی عطر گرفته بود که بعد پیامبر بالای پیکر او آمد و از این واقعه خبر داد. شاید به همین خاطر باشد که همیشه قبر شهید پلارک نیز خوش‌بو و عطر آگین است.
بهشت زهرایی‌ها به او شهید عطری می‌گویند.
خیلی‌ها سر مزار شهید سیداحمد پلارک نذر و نیاز می‌کنند و از خدای او حاجت و شفاعت می‌خواهند. او معجزه خداست.