عجب شبی است که یک ماه منظر آوردند برای بنی هاشم باز مادر آوردند
ز بس حسین دلتنگ روی مادر بود شبیه مادرش این بار دختر آوردند
مثال عمه خود که افتخار حیدر بود به دختران جهان، دختری سر آوردند
درست مثل زمان تولد زهرا سه آیه ای به بلندای کوثر آوردند
برای اینکه بگیرند گهواره اش را هزار مریم و آسیه از در آوردند
عجیب نیست که عباس، ماه هدیه کند شبی که حضرت زهرای دیگر آوردند
اگر چه حضرت زهرا ز نسل احمد بود رقیه را ولی از نسل حیدر آوردند
ماه شعبان برای شیعیان بسیار فرخنده و مبارک است زیرا چندین عید با سعادت همچون ولادت امام حسین (ع) ، حضرت اباالفضل (ع) ، امام سجاد (ع) ، حضرت علی اکبر (ع) و امام زمان ارواحنا فداه در آن قرار دارد.
اما این مناسبت ها به همین جا ختم نمی شود زیرا ولادت حضرت رقیه بنت الحسین علیهما السلام هم در ماه شعبان است
دردانه ابا عبدلله در سال ۶۱ چهارسال داشت و بر این پایه در سال ۵۷ هجری قمری به دنیا آمده است.
در واپسین سال های عمر معاویه، روزگاری که زیاده خواهی های او سایه ای سنگین از فساد و تباهی بر جامعه مسلمین انداخته بود، تولد نوزادی دختر به نام رقیه (س) شادی و شعف را به خانه گلین و ساده امام حسین (ع) فرا خواند و اشک شوق را مهمان نگاه های منتظر کرد .
غنچه ای دیگر، به باغ حسین (ع) رویید، رقیه (س) در آن شب شکفت، و اما زمان ولادتش در صفحه تاریخ مبهم ماند. ولی آن صفحه مبهم تاریخ، در کوران تاخت و تازهای روزگار، از دفتر گذار زمان جدا گشت و از حافظه آن ناپدید گردید. در کتابچه کوچک زندگانی رقیه (س)، لحظه روییدنش بدون هیچ سطری، سفید ماند و نام هیچ روزی به عنوان زادروزش ثبت نگردید.
درباره سنّ شریف حضرت رقیه (س) نیز در میان تاریخ نگاران اختلاف نظر وجود دارد. مشهور این است که ایشان سه یا چهار بهار بیشتر به خود ندیده و در روزهای آغازین صفر سال ۶۱ ه .ق، یعنی سوم یا ششم ماه صفر درگذشته است.
سلام احسنت ویرایش جالبی بود.