در این شماره در نظر داریم، فرازهایی از کتاب «اشیعیای نبی» که یکی از پیامبران پیرو تورات است را مورد بررسی قرارداده و به توضیح و تطبیق آن با منابع شیعی بپردازیم. لازم به ذکر است در این کتاب، بشارات فراوانی در مورد ظهور حضرت مهدی ـ علیه السّلام ـ آمده که اکثر آنان در روایات و احادیث شیعه نیز، عنوان شدهاست.
بسمالله الرحمن الرحیم
بررسی چگونگی اعتقاد به موعود و بشارت منجی در دین یهود، به دلیل وجود متون متعدد در کتاب مقدس این دین یعنی تورات، نیازمند بررسی و تحقیق بودهاست؛ البته لازم به ذکر است مقالاتی که تا کنون با عنوان « موعود در دین یهود» ارائه گردید، با آنچه یهودیت و مسیحیت صهیونیست به آن قائل هستند، تفاوت ماهوی دارد که انشاء الله به تفصیل به بررسی آن خواهیم پرداخت.
در فرازی از بشارت کتاب اشعیا چنین آمده است:
«و نهالی از تنهی «یسیّ»( یسیّ به معنای قوی، پدر حضرت داود و نوهی «راعوت» است، و به طوری مشهور بود که داود را پسر «یسیّ» مینامیدند،) بیرون آمده، شاخهای از ریشههایش خواهد شکفت و روح خداوند بر او قرار خواهد گرفت. یعنی روح حکمت و فهم، و روح مشورت و قوّت، و روح معرفت و ترس خداوند، و خوشی او در ترس خداوند خواهد بود و موافق رؤیت چشم خود، داوری نخواهد نمود و بر وفق سمع گوشهای خویش، تنبیه نخواهد نمود؛ بلکه مسکینان را به عدالت داوری خواهد کرد و به جهت مظلومان زمین به راستی حکم خواهد نمود… کمربند کمرش عدالت خواهد بود و کمربند میانش امانت.
و گرگ با بره سکونت خواهد داشت و پلنگ با بزغاله خواهد خوابید و گوساله و شیر پرواری با هم و طفل کوچک آنها را خواهد راند و گاو با خرس خواهد چرید و بچههای آنها با هم خواهند خوابید و شیر مثل گاو کاه خواهد خورد، و طفل شیر خوره بر سوراخ مار بازی خواهد کرد، و طفل از شیر باز داشته شده، دست خود را بر خانهی افعی خواهد گذاشت، و در تمامی کوه مقدس من، ضرر و فسادی نخواهند کرد؛ زیرا که جهان از معرفت خداوند پر خواهد بود مثل آبهایی که دریا را میپوشاند». (۱)
در توضیح فراز فوق باید گفت منظور از «نهالی که از تنهی یسیّ خواهد رویید» ممکن است یکی از چهار نفر از شخصّیتهای بزرگ روحانی و رهبران عالیقدر بشر، حضرت داود، حضرت سلیمان، حضرت عیسی و حضرت حجّت بن الحسن العسکری ـ علیهم السّلام ـ باشند؛ ولی دقّت و بررسی کامل آیات فوق نشان میدهد که منظور از این نهال، هیچ یک از آن پیامبران نیست؛ بلکه همهی آن بشارتها ویژهی قائم آل محمّد ـ علیهم السّلام ـ است؛ زیرا حضرت داوود و سلیمان ـ علیهما السّلام ـ فرزندان پسری یسیّ، و حضرت عیسی بن مریم ـ علیه السّلام ـ نوادهی دختری وی، و قائم آل محمّد ـ علیه السّلام ـ نیز از جانب مادرش جناب نرجس خاتون ـ که دختر یشوعا، پسر قیصر، پادشاه روم و از نسل حضرت داود، و مادرش از اولاد حواریون حضرت عیسی ـ علیه السّلام ـ بوده، و نسب شریفش به شمعون صفا، وصیّ حضرت عیسی ـ علیه السّلام ـ میرسد ـ نوادهی دختری «یسیّ» میباشد.
در فرازی از این بشارت چنین آمده است: «موافق رؤیت چشم خود داوری نخواهد کرد و بر وفق سمع گوشهای خود تنبیه نخواهد نمود» و این جمله، اشاره به حاکمیت مطلق و حکومت عادلانهی آن حضرت دارد که وی بر اساس حق و واقع، حکم میکند و نیازی به شاهد و بیّنه ندارد و از کسی گواهی نمیطلبد چنان که در روایات اسلامی آمده است که: «یحکم بحکم داود و محمّد ـ صلّی الله علیه و آله و سلّم ـ » یعنی به حکم حضرت داود و دستور پیامبر ـ صلّی الله علیه و آله و سلّم ـ حکم میکند و با علم و دانش خدادادی خویش داوری مینماید.
و در فراز دیگری از آن بشارت آمده است که، در زمان حکومت حقه و دوران حکومت عدالت پیشهی او «گرگ با بره سکونت خواهد داشت و پلنگ با بزغاله خواهد خوابید… و گوساله و شیر پرواری با هم، و… ضرر و فسادی نخواهند کرد»، این جمله نشان میدهد که در زمان ظهور مبارک آنموعود آسمانی، عدل و داد آن چنان گسترش مییابد که جانوران و درندگان با هم سازش میکنند و در کنار یکدیگر قرار میگیرند و خوی بهیمیّت و درندگی را از دست میدهند، و زیان و ضرر به هیچ یک از موجودات نمیرسانند؛ چنان که امام حسن مجتبى(علیه السلام) مىفرماید:
«تصطلح فى ملکه السّباع، و تخرج الارض نبتها، و تنزل السّماء برکتها و تظهر له الکنوز، یملک ما بین الخافقین، فطوبى لمن ادرک ایّامه و سمع کلامه»
«در دولت مهدى درندگان سازش مى کنند، زمین نباتات خود را خارج مى کند، آسمان برکاتش را فرو مى فرستد، گنجهاى نهفته در دل زمین براى او آشکار مى شود و بین مشرق و مغرب را مالک مى شود. خوشا به حال کسیکه آن روزگار مسعود را درک کند و دستوراتش را با گوش جان بشنود» (۲)
ادامه دارد…
پینوشت:
۱- تورات، کتاب اشعیای نبی، باب ۱۱، پندهای ۱ ـ ۱۰
۲- بشاره الاسلام، ص۱۹۷ و ۲۴۷، منتخب الأثر، ص۴۷۴، مستدرک حکم، ج۴، ص۵۱۴ و بحارالانوار، ج۵۲، ص۲۸۰، ح۶٫