نمی دانم از کجا شـــــروع کنم؟ از چه بگویم؟ از کدام درد دل بگویم …!!
آیا تا به حال فکر کرده اید که چرا مـــــولا و آقای ما با ان همه عظمت و اقتدار
سر در حلقوم چـــــاه فرو می برد و می گریست ؟
مگر چه شده بود؟
ایا گریه اش به خاطر این است که خلافتش غصـــــب شده ؟
ایا گریه اش به خاطر این است که همـــــسرش ، پاره تن رســـــول خدا مورد ازار و اذیت واقع شده ؟
چه چیز روح بزرگ این مرد را رنجانده که در تاریکی شب، زمانی که همه خوابند به نخلستـــــان می رود
و با چـــــاه درد دل می کند و باز برای اینکه صـــــدای ناله اش به گوش هیچ فهم پلید و نامحرم نرسد
سر را در چـــــاه فرو برده و می گرید و ناله می کند…
واقعا درد علـــــی چیست؟
راز تنهـــــایی علـــــی را که میداند؟
ایا از امت پیامبر گله و شکایت دارد؟
گفتیم پیامبر ! آری، پیامبر !
پیامبری که برای امتش زحمت ها کشید، فحش ها و ناسزاها شنید، چه سنگ ها و چه چوب ها به بدن
نازنینش برخورد نکرد…
بیست و سه سال زحمت و رنج و مصیبت و گرفتاری برای ادم کردن امت و یارانش !
حال پبامبر در مقابل این زحمت ها چه چیزی را به عنوان مزد از امت و اصحابش می خواهد؟
آیا پیامبر مزدی طلب می کند ؟
واقعا امت چگونه می خواهد مزد زحمات پیامبر را بدهد؟ چگونه می تواند زحمات طاقت فرسای
پیامبر را جبران کند ؟
آری، پیامبر از امتش اجر و مزدی طلب کرد…
اجر و مزد ؟
بله، فرمود: من از شما مزدی نمی خواهم غیر از دوستی اهل بیت و خویشاوندان نزدیکم!!(آیه 23 شوری)
اری، مزد رسول خدا پس از 23 سال زحمت همین بود، « دوستی خویشاوندان نزدیکش »
اری، دوستی علی و فاطمه و حسن و حسین،
بازهم دلسوزی پیامبر نسبت به امت ! ای امت ، مزد و اجر من تنها بر خداست و این دوستی
به نفع خودتان است(ایه 47 سبآ)
ای امت: من پس از خود دو چیز گرانبها بینتان به امانت می گذارم یکی قران و دیگری
عترت و اهل بیتم ، مادامی که به اندو تمسک جویید گمراه نمی شود……..
ای امت : علی را دوست بدارید، فاطمه پاره تن مرا دوست بدارید، حسن و حسین را دوست بدارید….
و… و …
اما، اما چه بگویم از رسم این دنیای نامرد!!
چه بگویم از امتی که نمک خوردند و نمکدان شکستند!
چه بگویم از بعضی از صحابه ی نزدیک رسول خدا که دیدند و شنیدند،
اما زود فراموش کردند و حرمت شکستند!
چه ها کردند با اهل بیت!
خوب ! ای مرد نمایان بی خرد ! مگر رسول خدا از شما چه خواست ؟
ایا دوست داشتن اهل بیتش کار سختی بود؟ نه، واقعا کار سختی بود !!!
علـــــی را خانه نشین کردند…
فـــــدک را غصب کردند…
فاطمـــــه ، پاره تن رسول خدا را شهید کردند…ان هم پس از شش ماه بعد از وفات پیامبر در سنین جوانی…
خلیفه بر حق پیامبر را شهیـــــد کردند…
علی را در منابر لعن وسب کردند…
جانشینش، امام حسن را شهید کردند…
فاجعه خونین کربـــــلا را به وجود اوردند…
امام حسین و نزدیک ترین یاران و فرزندانش را شهید کردند…
به طفل شیر خوارش رحم نکردند و تیر به گلوی نازنینش زدند…
زنان و کودکان را به اسارت بردند…
و هزاران جنایت دیگر…
ای امت ! خوب، جواب خوبیهای پیامبرتان را دادید…
ایا تا به حال فکرکرده اید که فلسفه ی شهادت امام حسین و فرزندانش چه بود؟
” ” ” که چرا یزید ملعون و نجس ، شد امیرالمومنین و خلیفه ی مسلمین؟
یزید که بود؟ پسر معاویه لعنت الله علیه
چه شد که معاویه خلیفه مسلمین گردید؟
مگر بنی امیه ملعون و مطرود پیامبر نبودند؟
مگر در قرآن از انها به عنوان درخت لعنت شده یاد نشده است؟
پس چرا زمام امور به دست انها افتاد؟
چه کسی بنی امیه ( لعنت الله اجمعین) را بر گردن مردم سوار کرد و زمام امور را به دست این خاندان پلید داد؟
چه کسی معاویه را والی شام کرد و چه کسی او را در این پست ابقاء کرد ؟
همین حب ریاست و جاه طلبی معاویه ( لعنت الله علیه) بود که باعث شد خون هزاران مسلمان
در جنگ صفین ریخته شود…
همین دشمنی معاویه معلوم الحال با خلیفه ی بر حق رسول خدا بود که باعث شد هزاران مسلمان
از لبه تیغ یکدیگر بگذرند، مسلمانانی که می بایست در اعتلا و گسترش فرهنگ اسلامی قدم بر میداشتند…
آیا تا به حال با خود فکر کرده اید که چرا بیشترین حوادث تلخ و ناگوار و جنگ های
داخلی در دوره ی خلافت امیرالمومنینن علی (ع) رخ داد؟
چرا در دوره خلافت سه خلیفه ی قبلی این حوادث رخ نداد؟!
چرا جنگ جمل رخ داد؟
چرا طلحه و زبیر و عایشه بر خلیفه ی وقت شوریدند و فتنه ی بصره را به وجود اوردند؟
مگر عایشه خود از رسول خدا (ص) نقل نکرده بود که (( هر کس بر علی خروج کند کافر است))
، پس چرا بر علی (ع) خروج کرد ومسلمین را بر علیه او ترغیب به جنگ کرد؟ مسلمانانی که
همگی در بیعت علی بودند!
چرا جنگ صفین به وجود امد؟
چرا خوارج ( لعنت الله علیه اجمعین) به وجود امدند؟ اصلا حرف حساب اینها چه بود؟
چرا جنگ نهروان را بر حضرت تحمیل کردند؟
چرا؟
چرا؟…
اندکی پیش تو گفتم غم دل، ترسیدم
که دل آزرده شوی، ور نه سخن بسیار است.
علی شهید عدالت خود شد، سراسر وجود علی، تاریخ و سیرت علی،خلق و خوی علی،رنگ و بوی
علی،سخن و گفتگوی علی ، درس است،سرمشق است، تعلیم است،رهبری است…علی کسی است که
فضایلش،سرچشمه ی تمام فضایل و کمالات است. او موجودی است که وصف بزرگی و عظمتش از افق
توانایی بشر خارج است، او خورشید بی غروب است…
لعن الله علی قوم الظالمین و علی غاصبین ولایت امیرالمومنین و علی شجره الملعونه فی القرآن
« بنی امیه» و علی ملعون بن ملعون « معاویه ابن ابوسفیان» و علی خوارج و نواصب…
ولعن الله علی قاتلیک یا فاطمه الزهرا
سلام کاراندیش جان خیلی عالی بود موفق باشید…