نماز، تجلى عبوديت مخلوق نسبت به خالق و رشته اتصال عبد با معبود است . آن چه كه موجب تقرب انسان به خدا مى شود و انسان خاكى را به اوج قله انسانيت مى رساند نماز است .
در طول تاريخ هدف تمام انبيا و اولياى خدا عروج انسان به عالم الوهيت و چنگ زدن به دامن نماز اين حبل المتين الهى بوده است . از جمله سرور و سالار شهيدان حضرت اباعبدالله الحسين عليه السلام كه با به نمايش گذاردن زيباترين جلوه بندگى به وسيله نماز در سخت ترين شرايط جنگ در ظهر عاشورا، كمال بندگى را به اوج خود رسانيد، اما من مى خواهم نمونه هاى ديگرى از نماز را ترسيم كنم ، نماز كسانى كه در راه عبوديت ، ره صد ساله را يك شبه پيمودند و تمام پيچ و خم هاى زندگى مادى را درنورديدند و از همه علايق و دلبستگى ها رسته و به دوست پيوستند؛ نماز رزمندگان غيور هشت سال دفاع مقدس و شهيدان گران قدر ميهن اسلامى مان را، آنانى كه در مسير عشق به معبود، يكه تاز ميدان هاى نبرد بودند.
آن چيزى كه در جبهه هاى ما بيش از هر چيز ديگر باعث پيروزى سپاه اسلام بر كفر مى شد، عبادت خالصانه رزمندگان و شهيدان ما بود كه اين عبادت در مرتبه اعلى در نماز تجلى مى يافت . نمازى كه از هر گونه شرك و ريا و خودنمايى به دور بود و جز رضايت خالق و رضوان خداوند چيز ديگرى در آن ديده نمى شود.
بدون شك اين نماز و عبادت عاشقانه سربازان پاك باخته امام خمينى بود كه آن پيروزى هاى بزرگ و دشمن برانداز را در پى داشت ؛ وگرنه دشمن در مقابل ما مجهز به تمام سلاح هاى پيشرفته بود:
قبل از عمليات پيروز مندانه محرم در منطقه اى به نام آلفاآلفا مستقر بوديم . يكى دو ماه به آغاز عمليات مانده بود. بچه ها در اين مدت خود را از هر جهت براى مقابله با دشمن آماده مى كردند. آمادگى جسمى و رزمى از يك طرف و از طرف ديگر آمادگى هاى روحى و معنوى كه مهم تر بود. هر روز ساعتى قبل از مغرب همه به صورت دسته هاى سينه زنى به طرف نماز خانه مى رفتند. نماز جماعت چه با شكوه انجام مى گرفت . شب ها چه قدر زيبا بود.بعد از صرف شام ، دعاى توسل و در شب جمعه دعاى كميل ، ارتباط با خدا را نزديك تر مى كرد و در آن هنگام كه چراغ ها خاموش مى شد، صداى ناله و زمزمه مردان خدا بلند مى شد. اين ها زمينه ساز و آماده كننده قلب ها و استوار كننده گام ها براى شب عمليات بود.
و اما صبح ها، قبل از اذان صداى دلنواز صوت قرآن همچون صداى مادرى مهربان فرزندان اسلام را از خواب بيدار مى كرد و بعد از اذان صداى آرام بخش امام امت ، خمينى كبير، گوش هاى پيروان را نوازش مى داد و آن ها را به سوى نماز جماعت فرا مى خواند و ندا مى داد كه :
مسجد سنگر است ، سنگرها را پر كنيد. نماز بالاترين فريادهاست .
چه خوش است با صوت دلرباى قرآن از خواب برخاستن و زمزمه شب زنده داران را شنيدن . هنگامى كه خواب بر همگان مستولى مى شود و سكوت شب همه جا را فرا مى گيرد، عده اى از خود رسته و به دوست پيوسته را مى بينى كه بيدارند و در نماز شب ، دل به خدا بسته اند، آن ها خواب را بر خود حرام كرده و سر به درگاه عبوديت مى سايند و با صداى العفو سكوت شب را مى شكنند.
يك شب براى رزم شبانه بيرون رفته بوديم ، مقدار زيادى راه رفتيم ، به طورى كه بدن هايمان خسته بود و در پاهايمان درد داشتيم . ساعت 5/3 شب به پايگاه رسيديم . با اين حال روح معنويت به قدرى زياد بود كه عده اى پس از نيم ساعت استراحت حدود ساعت 4 براى نماز شب برخاستند. آرى اين چنين معنويتى در شب حمله پيروزى آور بود.
چه لحظات با شكوهى بود، آن گاه كه عاشقان در آغوش يكديگر گريه شوق سر مى دادند و التماس دعا و شفاعت داشتند. اين از ويژكى هاى خاص جبهه بود و جبهه را با جاى ديگر نمى شود مقايسه كرد.جبهه ، تمام لحظاتش شكوهمند بود.
در ميان گردان چهره هايى مى درخشيدند. نورانيت اين عزيزان فضا را نورانى كرده بود. اثر سجده در پيشانى هايشان پيدا بود. سيما هم فى وجوهم من اثر السجود للّه .
بعد از نماز در سجده شكر اشك ها از ديده ها روان بود و صداى زمزمه عاشقان لقاى دوست در پهندشت جبهه پيكار طنين انداز بود.
نماز تمام شده بود همه رفته بودند. سفره غذا پهن شده بود. اما هنوز عده اى سر به سجده مى ساييدند. چشم ها از فرط گريه به گودى نشسته و به سرخى گراييده بود. اما اين حالت را از ديگران مخفى مى كردند تا مبادا در عبادت معبود خللى پيش آيد. مبادا از اخلاص عمل كاسته شود. آرى اين بود عبادت خالصانه رزمندگان اسلام .
و نتيجه چنين عبادت و نمازى در شب عمليات و صبح آن معلوم مى شد و خداوند پاداش آن را شهادت در راه خودش قرار داده و پيروزى مسلمين را به ارمغان مى آورد. و اين چنين بر سر سفره پر فيض خداوند مهمان مى شوند.
شهيد ابراهيم حقيقت ، شهيد حسين رنجبر، شهيد
احمد عامرى ، شهيد عبدالرحيم عامرى ، شهيد مزجى ، مكبر و مؤ ذن گردان كربلا از شاهرود، از جمله عزيزانى بودند كه در نمازشان خم ابروى يار مى ديدند و وجه الله در نظرشان بود و عاقبت هم عند ربهم يزقون شدند.
خدايا جرعه اى از ساغر عشقت به ما نيز بنوشان
