تاريخچه مختصر زندگي امام مهدي چيست؟ 
پاسخ: نام: امام محمد (ع).
القاب معروف:مهدي موعود، ولي عصر، صاحب الزمان، قائم، منتظر، حجت الله، و منتقم و…(ع).
کنيه: ابوالقاسم، ابوعبدالله (ع).
نام پدر و مادر: امام حسن عسکري (ع)، نرجس خاتون (ع).
وقت و محل تولد: روز پانزدهم شعبان سال 255 يا 256 هجري قمري در سامرا متولد شد، و حدود پنج سال تحت کفالت پدر بزرگوارش مخفيانه زندگي کرد.رجعت
مدت غيبت صغري: بعد از شهادت امام حسن عسکري (ع) عهده دار امامت شد و از همين تاريخ(260 هجري) به اذن خداوند غيبت صغري که تقريبا هفتاد سال – يعني تا سال 329 ه.ق – طول کشيد آغاز شد، و در اين مدت چهار نايب خاص بين خود و مردم داشت.
غيبت کبري: از سال 329 ه. ق غيبت کبري شروع شد و باب نيابت خاصه بسته و باب نيابت عامه مفتوح گشت. اين غيبت تا وقتي که مشيت الهي باشد ادامه دارد و هر وقت که خدا بخواهد ظهور کرده و جهان را از عدالت برخوردار کند.
آيا رجعت پس از ظهور حضرت مهدي با تکليف سازگار است؟
مشهور است که در زمان ظهور امام زمان (عج) مؤمن محض و کافر محض به دنيا بر مي گردند. اولا: کافر بعد از آنکه مرد وضع آخرت را مشاهده کرده و يقين به مبدا و معاد پيدا مي کند، چطور ممکن است در بازگشت به دنيا «کافر» باشد. مؤمن نيز که دوره تکليف خود را گذرانيده چگونه مجددا مکلف خواهد شد؟
پاسخ: کسي که در مدت حياتش حجت الهي بر او تمام گرديده، و آيات و بينات الهي را مشاهده نموده و ايمان نياورد، و بيانات پيامبران در او اثري نکرد، اگر هزاران مرتبه بميرد و زنده شود، ايمان نخواهد آورد. زيرا که اگر ايمان آوردني بود همان مرتبه اوليه ايمان مي آورد. و سرش اين است که چنين شخصي حيات انساني ندارد، و حيواني بيش نيست. اما آنچه مورد سوال است که کافر پس از ديدن اوضاع عالم برزخ، هرگاه رجوع به دنيا کرد، مؤمن خواهد شد، خيلي اشتباه شده، و از بياني که ذکر گرديد – ان شاء الله – رفع شبه مي شود.
کافر پس از رجوع به دنيا مثل حيات اوليه اش مشغول به دنيا و شهوات آن خواهد گرديد، و آنچه را که مشاهده نموده از اوضاع موت و برزخ، فراموش مي کند، و اگر هم متذکر شود آنان را به منزله خوابي وحشتناک براي خود قرار مي دهد. و خلاصه کسي که اهل نسيان و فراموشي شد، هزار مرتبه هم که بميرد و زنده شود همان حيوان
اولي است، و کسي که اهل عناد و کفر شد در جميع عوالم چنين خواهد بود.
اما سوال از حال مؤمن در زمان رجعت، بايد گفت که در آن زمان تکليف نيست، بلکه براي رسيدن مؤمن به بعضي از مراتب جزاي ايمان و اعمال حيات اوليه خود، که عبارت از ديدن سلطنت اهل بيت عليهم السلام و به آن شاد گرديدن است مي باشد. و نيز ممکن است براي بعضي از مؤمنين علاوه بر آنچه ذکر شد يک نوع تکليفي باشد که در حيات اوليه اش به واسطه حوادث واقعه موفقيت پيدا نکرده بود، از قبيل رسيدن به درجه شهادت در رکاب امام عليه السلام، اگر مورد آرزوي او بوده، که ممکن است در زمان ظهور به دنيا برگردد، تا به اين مرتبه از کمال نايل شود.
آري، بنا بر روايات شريفه، مؤمني که قبل از اجل حتمي او کشته شده باشد، در زمان ظهور، رجعت مي نمايد تا بقيه عمر اولش را درک نمايد و به سعادت فايز گردد. و مؤمني که به سعادت شهادت در راه خدا نرسيده و مرده باشد، بر مي گردد، تا به فيض شهادت که مورد آرزويش بوده برسد.
————————————–
کپی مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع می باشد.
