تفسیر سوره یوسف

سوره یوسف از سوره‏هاى مكّى و داراى یكصد ویازده آیه است. نام حضرت یوسف، 27 مرتبه در قرآن آمده، كه 25 مرتبه آن در همین سوره است. آیات این سوره، به هم پیوسته و در چند بخش جذاب و فشرده، داستان زندگى یوسف را از كودكى تا رسیدن او به مقام خزانه‏ دارى كشور مصر، عفت و پاكدامنى او، خنثى شدن توطئه‏هاى مختلف علیه او و جلوه‏هایى از قدرت الهى را مطرح مى‏كند.
داستان حضرت یوسف علیه السلام فقط در همین سوره از قرآن آمده، در حالى كه داستان پیامبران دیگر در سوره‏هاى متعدّد نقل شده است. داستان حضرت آدم و نوح هر كدام در دوازده سوره، داستان حضرت ابراهیم در هیجده سوره، داستان حضرت صالح در یازده سوره، داستان حضرت داوود در پنج سوره، داستان حضرت هود و سلیمان هر كدام در چهار سوره و داستان حضرت عیسى و زكریّا هر كدام در سه سوره ذكر شده است.(1)
داستان حضرت یوسف در تورات، سِفر پیدایش از فصل 37 تا 50 نیز نقل شده است، امّا در مقایسه با آنچه در قرآن آمده، به خوبى اصالت قرآن و تحریف تورات معلوم مى‏گردد. در میان آثار ادبى نیز داستان یوسف و زلیخا، داراى جایگاهى برگزیده است كه از آن جمله مى‏توان منظومه یوسف و زلیخا، از نظامى گنجوى و یوسف و زلیخا منسوب به فردوسى را نام برد.
قرآن در داستان یوسف علیه السلام بیشتر به شخصیّت خود او در گذر از كوران حوادث مى‏پردازد، در حالى كه در داستان پیامبران دیگر، بیشتر به سرنوشت مخالفان و لجاجت و هلاكت آنان اشاره نموده است.
در برخى روایات، از آموزش سوره یوسف به زنان و دختران نهى شده است، ولى به نظر برخى صاحب نظران، این روایات اَسناد قابل اعتمادى ندارند.(2) و از طرفى آنچه معیار این نهى است، طرح عشق از سوى زلیخا همسر عزیز مصر است كه با بیان قرآنى، نقطه منفى در آن وجود ندارد.