متن و ترجمه نامه ۲۹ نهج البلاغه

 و من کتاب له علیه السلام  إلى أهل البصره

وَ قَدْ کَانَ مِنِ اِنْتِشَارِ حَبْلِکُمْ وَ شِقَاقِکُمْ مَا لَمْ تَغْبَوْا عَنْهُ فَعَفَوْتُ عَنْ مُجْرِمِکُمْ وَ رَفَعْتُ اَلسَّیْفَ عَنْ مُدْبِرِکُمْ وَقَبِلْتُ مِنْ مُقْبِلِکُمْ فَإِنْ خَطَتْ بِکُمُ الْأُمُورُ اَلْمُرْدِیَهُ وَ سَفَهُ الْآرَاءِالْجَائِرَهِ إِلَى مُنَابَذَتِی وَ خِلاَفِی فَهَا أَنَا ذَا قَدْ قَرَّبْتُ جِیَادِی وَرَحَلْتُ رِکَابِی وَ لَئِنْ أَلْجَأْتُمُونِی إِلَى اَلْمَسِیرِ إِلَیْکُمْ لَأُوقِعَنَّ بِکُمْ وَقْعَهً لاَ یَکُونُ یَوْمُ اَلْجَمَلِ إِلَیْهَا إِلاَّ کَلَعْقَهِ لاَعِقٍ مَعَ أَنِّی عَارِفٌ لِذِی اَلطَّاعَهِ مِنْکُمْ فَضْلَهُ وَ لِذِی اَلنَّصِیحَهِ حَقَّهُ غَیْرُ مُتَجَاوِزٍ مُتَّهَماً إِلَى بَرِیٍّ وَ لاَ نَاکِثاً إِلَى وَفِیٍّ.

ترجمه:

از نامه آن حضرت ( علیه السلام ) به مردم بصره

شما خود مى ‏دانید که چسان رشته فرمانبردارى را گسستید و قدم در راه جدایى و دشمنى نهادید . من گناهکارتان را عفو کردم و از گریختگانتان شمشیر برداشتم و آنان را که به ما روى آوردند ، پذیرفتم . حال اگر اعمال مرگ‏آور و آراء سفیهانه دور از صوابتان ، شما را وادارد که پیمان بشکنید و به خلاف من برخیزید ، بدانید ، که من مهیاى پیکارم و اسبان خود را پیش آورده‏ام و بر اشتران خویش پالان نهاده‏ام . اگر ناچارم سازید که بر شما بتازم ، آنچنان جنگى آغاز مى ‏کنم که نبرد جمل در برابر آن حقیر نماید . با اینهمه ، ارج فرمانبرداریتان را مى‏شناسم و حق نیکخواهانتان را ادا مى‏ کنم و بیگناه را به جاى گناهکار نمى‏گیرم و وفاکننده به عهد و بیعت را به جاى پیمان شکنان مؤاخذه نمى ‏کنم.