بعد از ظهور در ابتدا جنگی سخت بین حضرت حجت (عج) (به همراه یاوران ایشان) و دشمنان آن حضرت رخ می دهد، که به پیروزی ایشان و پس از آن تشکیل حکومت، می انجامد. حکومت آن حضرت متشکل از استانداران و کارگزارانی است که جز به مصالح کشور اسلامی و خشنودی خدا نمی اندیشند و تمام تلاش آنها برای گسترش عدالت بر زمین است بطوری که گستره آن علاوه بر انسانها، حیوانات را هم در بر می گیرد و همه از آن بهره مند می گردند. و از آنجایی که آن حضرت، امام هستند علاوه بر حکومت تشریعی، حکومتی تکوینی نیز دارند[۱] و بر دلها هم حکومت می کنند. حکومت مهدوی، در تمام زمینه های اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، علمی، دینی، امنیتی و… تحولی عمیق و رو به جلو ایجاد می کند و پیشرفت در این زمینه ها به گونه ای است که بالاتر از آن قابل تصور نیست.

معمولا وقتی بندگان دنیا، به مقام و منصبی یا پست حکومتی برسند، نحوه زندگیشان عوض شده، و تجملات و ریخت و پاش روز به روز بالا می گیرد، اما امامان معصوم و اولیاء الهی چنین نبوده و نخواهند بود، بلکه در بعضی از موارد، زندگی خود را سخت تر از گذشته انتخاب می نمودند. زیرا عمل ایشان، برای مردمانی که تحت پوشش حکومت او قرار گرفته اند، سرمشق و الگو می باشد.
با در نظر گرفتن این موضوع که قسمت مهمی از جرایم و جنایات و مفاسد اجتماعی از تجمل پرستی و پر زرق و برق شدن زندگی، و تشریفات بیهوده و پر خرج و کمرشکن آن سرچشمه می گیرد، یکی از دلایل برچیده شدن مفاسد در دوران حکومت امام مهدی (عج) روشن می گردد. در حدیثی از امام رضا (ع) چنین آمده است: «و لباس قائم (عج) چیزی جز پارچه خشن نیست، و غذایش نیز تنها غذای ساده و کم اهمیت است.» [۲].

منابع:

[۱]. عید ولایت، بخش ۱، برترین نعمت الهی، عبدالله جوادی آملی، تفسیر موضوعی، ج ۹، بخش ۷، امامت فیض ابدی، عبدالله جوادی آملی.

[۲].  منتخب الاثر، گلپایگانی، ص ۳۰۷٫ و از امام صادق (ع) نیز نظیر این روایت در اثبات الهداه، ج ۷، ص ۷۹، نقل شده است؛ کتاب یکصدپرسش وپاسخ پیرامون  امام زمان عج .علیرضارجالی تهرانی صفحه۲۲۶