چرا على بن ابى طالب علیه السلام نام خلفا را بر فرزندانش نهاد؟
پاسخ
مىدانیم که نامهاى سه خلیفه، نامهاى مخصوص این سه نبود، بلکه قبل و بعد از اسلام، چنین نامهایى در میان عرب شایع و رایج بود. پس این نامگذارى، هرگز دلیل بر علاقه به مقام خلافت و اداره کنندگان آن نیست. شما مىتوانید با مراجعه به کتابهاى رجالى؛ مانند الاستیعاب نوشته ابن عبد البر و اسد الغابه نوشته ابن اثیر، صحابهاى را که نام ابو بکر، عمر یا عثمان داشتند، ملاحظه فرمایید.
ما، در این جا، تنها به یک کتاب به نام «اسدالغابه فى معرفه الصحابه» بسنده مىکنیم و از کسانى نام مىبریم که نام آنان «عمر» بود.
۱٫ عمر الأسلمى ۲٫ عمر الجمحى ۳٫ عمربن الحکم ۴٫ عمربن سالم الخزاعى ۵٫ عمر بن سراقه ۶٫ عمر بن سعد الأنمارى ۷٫ عمر بن سعد السلمى ۸٫ عمر بن سفیان ۹٫ عمر بن ابى سلمه، ۱۰٫ عمر بن عامر السلمى، ۱۱٫ عمر بن عبید اللَّه ۱۲٫ عمر بن عکرمه ۱۳٫ عمر بن عمرو اللیثى ۱۴٫ عمربن عمیر ۱۵٫ عمربن عوف ۱۶٫ عمر بن غزیه ۱۷٫ عمر بن لاحق ۱۸٫ عمر بن مالک بن عقبه ۱۹٫ عمربن مالک الأنصارى ۲۰٫
عمربن معاویه الغاضرى ۲۱٫ عمربن یزید ۲۲٫ عمر بن الیمانى.
اینها کسانى هستند که ابن اثیر آورده و اگر تابعان راهم، که نامشان عمر بوده، بر آنها بیفزایید، تصدیق خواهید کرد که این نام و نامهاى دیگر خلفا، از اسامى معروف میان عرب جاهلى و اسلام بوده و هرگز از شنیدن این نام، تنها آن سه نفر به ذهن تداعى نمىکرد.
افزون بر این، وجه دیگرى نیز در این نامگذارى بوده که در پاسخِ پرسش ششم خواهد آمد.
بنابراین، تنها با نامگذارى نمىتوان همه ستمهایى را که در تاریخ بر اهل بیت علیهم السلام روا شده، انکار کرد.
گذشته از این، اگر وضعیت خفقان، وحشت و فشار بر شیعیانِ آن روزگار را در نظر آوریم، خواهیم دید ائمه معصوم از اهل بیت براى نجات شیعیان ناگزیر دست به اقداماتى مىزدند که در نظر شرع جایز بود؛ از جمله:
نام خلفا را بر فرزندانشان مىنهادند. با بزرگان صحابه، به وسیله ازدواج، پیوند خویشاوندى برقرار مىکردند تا از این فشارها بکاهند و دستگاه ظلم بنى امیه و بنى عباس نتوانند به این بهانه که آنان با خلفاى سهگانه معارضاند، از سادگى مردم سوء استفاده کرده، عرصه را بر آنان و شیعیانشان سخت بگیرند و دست به قتل و غارت بزنند.
کتاب پاسخ جوان شیعی ص۴۷
