به نام خداوند زیبایی ها:
روضۀ رضوان:
کوی تو مروۀ جانست و حریم تو صفاست صحن تو چوعرفات و حرمت همچو مناست
روضه است روضۀ رضوان و مزار تو بهشت زان سبب موج زنان درحرمت بوی خداست
کعبۀ جانی و زمزم ز حریمت جاری بر گلو سوز عطش زمزم تو آب بقاست
هرکه بر زخم دل خویش شفا می خواهد خاک تو مرهم زخم است و غبار تو شفاست
شسته از هر دو جهان دست نیاز خود را آنکه در بارگه جود و سخای تو گداست
تربتت را که بود آینه دار هستی جنّت روی زمین گر که بخوانیم بجاست
خورده پیوند دل من به ضریح حرمت دل از آن روست که آئینۀ ایوان طلاست
تربت پاک ترا زائرم ای قبلۀ دل محرم کوی توأم کوی تو حج فقراست
باز کن پنجره را بانظر لطف ببین پشت این پنجره،بیمار تو سرگرم دعاست
درحریم حرمت گرکه شدم خاک سزاست پای زوّار تو را گر بزنم بوسه رواست
رایت مهر تو در خانۀ دلهاست رضا خیمۀ عشق تو ذر سینۀ عشاق بپاست
گوشه ای ازکرمت وسعت جنات نعیم خوشه ای ازکرمت خرمن احسان وسخاست
جر حریم تو بگو عرصه گه رحمت کو غیر کوی تو بگو درگه امید کجاست
یارضا سر بدهم یا بنهم چهره به خاک آنچه حکم از تو برآید دل ما نیز رضاست.
