دفاع از حرم اهل بیت(ع) مُهر قبولی بر خواسته دیرینه روحانی شهید

چند هفته پیش درست در همان روزی که رسانه های جمعی خبر شوق انگیز و بسیار خرسنده کننده آزادسازی شهرک های شیعه نشین نبل و الزهرا(س) سوریه آن هم پس از چند سال محاصره شدید و ناجوانمردانه را منتشر کردند، شهادت جمعی از مدافعان حرم اهل بیت(ع) که اتفاقاً چندین تن از اهالی قم نیز در بین آن ها بودند نیز انعکاس قابل توجهی در رسانه ها به ویژه فضای مجازی و شبکه های اجتماعی یافت تا در عین شادی خبر فیض شهادت برای این عزیزان، حزنی ناخواسته بر قلب و جانمان بنشیند از این که دیگر جمعی از بهترین سربازان ولی عصر(عج) را در جمع خود نداریم.

در میان این شهدای بزرگوار که هر کدام به سان ستاره ای درخشان در کهکشان معنوی انقلاب اسلامی می درخشند ، در این مجال کوتاه، قصد نگارنده آن است که اندکی به خصوصیات یکی از این شهدای عزیز پرداخته شود که کما بیش انس و مراوده ای با ایشان در زمان حیات داشته است.

روحانی پاسدار حجت الاسلام و المسلمین شهید محمد علی قلی زاده ، مسئول نمایندگی ولی فقیه در ناحیه مقاومت بسیج امام رضا(ع) سپاه قم در همان ایام در دفاع از حرم زینب کبری(س) جام شهادت را نوشید و این سان به آرزوی دیرینه خود که بارها بر زبان می راند، دست یافت.

۱-بنده هر از گاهی با این شهید بزرگوار ارتباط داشتم و در مقام خبرنگار گاهی مزاحم ایشان می شدم اما هر بار با روی گشاده و تبسمی ملیح پذیرا می شد و یک بار هم نشد که تندی و اوقات تلخی کند و بهانه بیاورد که فرصت ندارم و غیره و ذلک!

نه این که بخواهیم حالا که ایشان شهید شده خدای ناکرده غلو گویی داشته باشم اما واقعاً یک بار هم نه فقط در مراودات رسانه ای و حتی در دیگر برنامه ها از ایشان تندخویی و عصبانیت ندیدم.

۲- دوستان و همکارانش بر این مساله به طور اتفاق صحه می گذارند که اگر به ندرت یک موقعی در مسائل کاری با کسی تندی می کرد، به سرعت و متواضعانه عذرخواهی می نمود و حتی اگر طرف مقابل از خودش خیلی کوچکتر و کم سابقه تر هم بود نیز در انجام این کار تردید روا نمی داشت.

۳-صفای باطن این روحانی شهید ممزوج شده بود با تعهد و وجدان کاری به ویژه در امر هدایت و بصیرت دهی به نسل جوان بسیجی که در این خصوص حقیقتاً از هیچ تلاشی، کوتاهی و مضایقه نمی کرد.

به خصوص ایشان در زمینه دفاع از انقلاب و مقام معظم رهبری در عین حال که همواره رویه اخلاقی داشت، اما اهل مماشات و مصلحت اندیشی نبود و قاطعانه از حریم انقلاب و ولایت دفاع می کرد.

۴-با این همه و داشتن مسئولیت مهم حوزه نمایندگی، در برگزاری مراسم ها و دایر کردن نمایشگاه ها نیز همچون یک بسیجی عادی ، کمک حال دیگران بود و حتی در مصاحبه ها نیز اصراری بر این که مصاحبه با وی انجام شود و احیاناً عکسی در سایت و خبرگزاری منتشر شود ، نداشت، اما وقتی پای صحبت ها می نشست با صبر و حوصله ای ستودنی پاسخ گوی سوالات بود.

۵- به ویژه بسیار بر مساله نماز جماعت و همچنین زیارت امامزادگان در قم به خصوص زیارت حرم کریمه اهل بیت(ع) تاکید داشت، تا آن جا که می گفت یکی از توفیقات ما قمی ها جدای از این که شیعه هستیم همجواری با خانم حضرت معصومه(س) است

۶-به نظم و انضباط خیلی اهمیت می داد ؛ تا آن جا که ذهنم یاری می کند معمولا از همه زودتر سر کار بود و دیرتر هم می رفت. به نوعی سیره و رویه این روحانی شهید بنده را به یاد توصیه ماندگار امیرالمومنین(ع) می انداخت که فرمود: “اوصیکما بتقوی الله و نظم امرکم“

۷-این شهید بزرگوار هم در عرصه نظم و انضباط و هم رعایت تقوای الهی یک الگو بود و حق نیز همین بود که توفیق بزرگ شهادت آن هم در دفاع از حرم زینب کبری(س) و خانم حضرت رقیه(س) نصیبش شود و این هم به هر حال از نشانه های مومنان حقیقی است که مردن برای آن ها در بستر و مرگ طبیعی به هیچ وجه زیبنده نیست. روح پرفتوحش قرین شادی و رحمت واسعه الهی باد ان شاءالله.

سید محمد مهدی موسوی