کسی که از خدا خیر خواسته و خیری که به او رسیده ناخوشایندش آمده و خشمگین گردیده، از این رو، خدا را متهم نموده است.
امام جعفرصادق(ع) گفته شد ارجمندترین و گرامی‌ترین مردم نزد خداوند کیست؟
فرمودند: کسی که بیشتر یاد خدا و بیشتر او را اطاعت نماید.
سؤال شد: مبغوض‌ترین افراد نزد خداوند چه کسی است؟
فرمودند: کسی که خدا را متهم کند.
سؤال شد: کسی هست که خدا را متهم سازد؟
فرمود: آری، کسی که از خدا خیر خواسته و خیری که به او رسیده ناخوشایندش آمده و خشمگین گردیده، از این رو، خدا را متهم نموده است.
سؤال: دیگر چه کسی متهم می‌کند؟
فرمود: آنکه از خداوند شکوه و شکایت کند.
پرسیدن: کسی هست که از خدا شکوه کند؟
فرمود: آری، آن کسی که چون بلایی ببیند، بیش از آنچه به او رسیده شکوه نماید و به مردم اظهار نماید.
سؤال شد: دیگر چه کسی؟
فرمود: کسی که چون به او عطایی شود شکر نکند و چون بلایی ببیند صبر ندارد.
سؤال شد: پس ارجمندترین مردم نزد خداوند چه کسی است؟
فرمود: کسی که هرگاه به او عطایی شود شکر کند و چون بلا نبیند صبر پیشه سازد.
منابع:
۱-مکارم الاخلاق، ص۳۲۰
۲-تحف‌العقول، ص۳۶۴
