بخند و شاد باش،آنقدر رسم مهربانی کمرنگ شده،گریه هم بکنی کسی حالت را نمی پرسد،چه برسد به اینکه بغض های خفه شده ی سینه ات،حالت چشمانت را بر هم زند،بخند و با خنده هایت،گل لبخند بر لب های دوستانت بنشان،همان دوستانی که نامهربانی می کنند،حرفهایشان نیشدار است…
تو مهربان باش
بگذار بگویند ساده است
فراموشکار است
زود میبخشد
سالهاست دیگر کسی در این سرزمین ساده نیست…
از همان وقتی که دیوار کاهگلی رفت و آجر و سنگ آمد
از همان وقتی که ایوان شد بالکن
خانه شد لانه
دل شد گل
و کم کم
انسان شد صرفاً موجودی برای رفع نیاز های خود
اما تو تغییر نکن!
تو باش و نشان بده آدمیت هنوز نفس میکشد
هنوز میشــــود رو کســـی حســـاب باز کرد آن هم از نوع مــادام العــمر…
هنوز هســتند کســـانی که میشــود به سرشـــان قســـم راسـت خورد…
هنوز هست کسی که دل بهانه ی خوب بودنش را بگیرد هر از چند گاهی…
این کره ی لجن گرفته به بودنت نیاز دارد
لااقل تو تغییر نکن …
بگذار بگویند ساده است
فراموشکار است
زود میبخشد
سالهاست دیگر کسی در این سرزمین ساده نیست…
از همان وقتی که دیوار کاهگلی رفت و آجر و سنگ آمد
از همان وقتی که ایوان شد بالکن
خانه شد لانه
دل شد گل
و کم کم
انسان شد صرفاً موجودی برای رفع نیاز های خود
اما تو تغییر نکن!
تو باش و نشان بده آدمیت هنوز نفس میکشد
هنوز میشــــود رو کســـی حســـاب باز کرد آن هم از نوع مــادام العــمر…
هنوز هســتند کســـانی که میشــود به سرشـــان قســـم راسـت خورد…
هنوز هست کسی که دل بهانه ی خوب بودنش را بگیرد هر از چند گاهی…
این کره ی لجن گرفته به بودنت نیاز دارد
لااقل تو تغییر نکن …
سلام….احسنت خانم محمدی عالی نوشتید خیلی خوب بود.
ممنونم خانم حیدری عزیز