کوفیان

امام زمان عج وکوفیان درکوفه چه میگذرد:با استناد به روایات:

۱- امام باقر (ع) می فرماید:

هنگامی که در مکه قیام کرده،عازم حرکت به سوی کوفه می شود؛منادی ندا می کند که هیچ کس خوردنی و آشامیدنی با خود بر ندارد.آن گاه سنگ حضرت موسی را بر شمشیری حمل کرده و با خود می برند؛در هرمحلی که منزل کنند از آن سنگ چشمه هاسرازیر می شود و افراد سپاه از آن چشمه ها می خورند.هر کس گرسنه باشد سیر می شود و هرکس تشنه باشدسیراب می گردد.چارپایان نیز از آن خورده و سیر می شوند.آن سنگ توشه آن هاست تا وقتیکه از پشت کوفه وارد نجف شوند.در آن جا ده هزار و خورده ای سپاه خارج می شوند و از آنحضرت اظهار برائت و بیزاری می کنند و می گویند:

از هر کجا آمده ای برگرد!ما را به اولاد فاطمه نیازی نیست.آن گاه آن حضرت شمشیر می کشد و همه را طعمه شمشیر می سازد؛هر کس را که-بعد ازمشاهده آن همه نشانه های الهی-دچار تردید شود می کشد و هرکس را که در برابر آن حضرتشمشیر بکشد،طعمه شمشیر می سازد.آن گاه در نجف اشرف فرود می آید.(۱)

۲- امام صادق (ع) می فرماید:

وزیران او از اهل همدان و سپاه او از خولان (شمال یمن) و معاونان او از حمیر و فرماندهان اواز مصر می باشند.خداوند افراد او را بسار فراوان و پشت او را بسیار محکم می گرداند؛سپسبا لشکریان خود به سوی عراق حرکت می کند و مردم از جلو و عقب شمع وجودش را در میانمی گیرند.(۲)

۳- امام باقر (ع) می فرماید:

گویی قائم (عج) را در نجف کوفه می بینم که با پنج هزار فرشته از مکه به سوی نجف شتافته،جبرئیل از دست راست و میکائیل از دست چپ و شعیب بن صالح در پیشاپیش و مومنان درپیرامون او حرکت می کنند و او سپاهیانش را در شهرها پخش می کند و قسطنطنیه(استانبول)،چین وکوه های دیلم را فتح می کند.(۳)وقتی به نجف اشرف وارد شود به یاران خود می فرماید:

امشب را با عبادت سپری کنید.آن شب را در حال رکوع،سجود،گریه و مناجات سپری می کنند.چون صبح شود می فرماید:

به سوی نخیله حرکت کنید.

آن روز در اطراف کوفه خندقی خواهد بود.به سوی نخیله حرکت می کنند و در آن جا به مسجدحضرت ابراهیم (ع) می رسند و در آن دو رکعت نماز می گذارند.پس هر چه مرجئه (مرجئه،گروهک هایی از اهل سنت هستند که می گویند با وجود ایمان،گناه ضرری نمی رساند) وغیر آن از سپاه سفیانی باشد به سوی آن حضرت هجوم می آورند و امام به یاران خود فرمانمی دهد که:

عقب نشینی کنید و به دشمن فرصت دهید.سپس فرمان حمله صادر می کند.حتی یک نفر هم از آن ها از خندق نمی گذرد؛آن گاه داخلکوفه می شود.(۴)

وقتی قائم (عج) داخل کوفه شود،مومنی در کوفه نمی ماند جز این که به سوی آن حضرتمی شتابد.امام (ع) می فرماید:

ما را به نزد این طغیانگر ببرید.پس به سوی او به راه می افتد.(۵)(در این جا منظور از طغیانگر،فرمانده سپاه سفیانی است که از طرف سفیانی برای قتل وغارت مردم عراق مأموریت داشته است.)

۴- امام باقر (ع) می فرماید:

قائم ما به روز ظهور در هفت خیمه از نور فرود می آید که معلوم نمی شود در کدام یک میباشد؛تا در پشت کوفه فرود آید.(۶)

آن حضرت با وسایل تیز پرواز وارد نجف اشرف می شود که نور افکن های آن دل ساه شب رامی شکافد.آن گاه پیش می رود تا به «ثعلبیه» می رسد.آن جا یک نفر از تبار پدرش به سویآن حضرت می آید که بعد از حضرت صاحب الامر (عج) از همه نیرومند تر و شجاع تر است.پسبه آن حضرت می گوید:

چه می کنی؟ آیا پیمانی از پیامبر (ص) در دست داری؟ و به استناد چه فرمانی این کار ها راانجام می دهی؟

کسی که متصدی بیعت است به او می گوید:

ساکت باش وگرنه گردنت را می زنم!

حضرت ولی عصر (عج) به او می فرماید:

تو ساکت باش!

آن گاه خطاب به مرد پرخاشگر می فرماید:

آری به خدا سوگند که با من عهدی از رسول خدا هست.

آن گاه به یکی از لشکریان می فرماید:

ای فلانی،صندوق را بیاور.

او صندوق را می آورد.سپس عهد رسول اکرم (ص) را در آورده و می خواند.آن مرد می گوید:

خدا مرا فدای تو سازد.اجازه بده از سر مبارکت ببوسم.امام(عج) سر مبارکش را نزدیک می آورد و آن مرد از میان دو چشم حضرت می بوسد.سپس

می گوید:

خدا مرا فدای تو سازد.بیعت را برای ما تجدید کن.

پس تجدید بیعت می کند.(۷)

(این مرد پرخاشگر همان سید حسن خراسانی است که مدت ها منتظر آن حضرت بوده است.)

مهدی در حالی داخل کوفه می شود که سه پرچم در آن برافراشته شده و هرسه با یکدیگر دچار اختلاف شده اند.سپس راه برای او هموار می شود.او وارد کوفه شده و بر فراز آن منبرمی گیرد و خطبه آغاز می کند و مردم آنقدر اشک شوق می ریزند که از شدت گریه نمیفهمند که او چه می گوید.گوئی با چشم خود می بینند که حسنی (سید حسن خراسانی)

و حسینی (مهدی) آن پچم ها را رهبری می کنند.آن گاه جناب سید حسنی آن ها را بهحسینی تسلیم می کند و همگان دست بیعت به او می دهند.(۸)

و حسنی سپاه خود را به سپاه مهدی (عج) ملحق می سازد.سپس حضرت سه پرچم ترتیب می دهد.پرچمی به سوی قسطنطنیه می فرستد که آن جارا فتح می کند و پرچمی را به سوی چین می فرستد که خداوند آن جا را نیز برای او فتح میکند و پرچمی به کوه های دیلم می فرستد که خداوند آن جا را نیز برای او فتح می کند.(۹)

۵- امام صادق (ع) می فرماید:

گویی قائم (عج) را می بینم که در نجف کوفه است و بر تن او قطعه ای دیباج است و زره رسولخدا را به تن دارد و آن را تکان می دهد تا صاف شود.سپس سوار اسب سبز رنگی مایل به مشکیمی شود که در بدن او سفیدی هست و میان دو چشمش سفیدی درخشنده ای دارد.پرچمرسول اکرم را به دست دارد و …(۱۰)

اللهم عجل لولیک الفرج

ارسال شده از طرف کاربر:جامانده در اروند

منابع:

۱-منتخب الاثر/ص ۳۱۲-غیبت نعمانی/ص ۱۲۵

۲-الزام الناصب/ص ۲۰۱

۳-منتخب الاثر/ص ۳۱۲

۴-بحار/جلد ۵۲/ص ۳۴۳

۵-غیبت نعمانی/ص ۲۷۵

۶-الزام الناصب/ص ۲۰۸

۷-الزام الناصب/ص ۲۷۷

۸-غیبت شیخ طوسی/ص ۲۸۱-الزام الناصب/ص ۲۲۲

۹-منتخب الاثر/ص ۱۵۳

۱۰-غیبت نعمانی/ص ۱۶۶

دیدگاهی در مورد “امام زمان عج و کوفیان درکوفه چه میگذرد

  1. جا مانده در اروند گفت:

    سلام
    عرض ادب و احترام.
    ممنونم بابت نشر این مطلب.
    تشکر،شما لطف دارید.
    ان شالله در آینده مطالب دیگه هم ارسال می کنم.
    موفق و پیروز باشید.
    یا علی

  2. سلام واحترام
    خواهش می کنم.در پناه حق
    منتظر هستم.هروقت ارسال بفرمایید منتشر خواهد شد.
    موفق باشید.

  3. جا مانده در اروند گفت:

    فضیلت مومنان در عصر غیبت

    پیغمبر گرامی اسلام فرمودند:

    ای علی!عجیب ترین مـردم از نظر ایمان و بزرگ ترین آن ها از نظر یقین،قومـی هستـند کـه در

    آخرالزمان می آیند.آن ها پیغمبرشان را ندیده اند؛پس ایمان آورده اند به سیاهی روی سفیدی.

    (کنایه از این که به کتاب و سنت و احادیث ایمان آورده اند.)(۱)

    از حضرت صادق است که فرمودند رسول خدا فرمودند:

    زود است که در آینده قومی بعد از شما بیایند که یک نفر از آن ها برای او اجر و پاداش پنجاه نفر

    از شماست.عرض کردند:ای رسول خدا!ما در جنگ بدر و احد و حنین بودیم و قرآن درباره ما نازل

    شده!حضرت فرمودند:اگر گرفتاری که آنها متحمل می شوند شما متحمل شوید نمی توانید صبر

    کنید آن طوری که آنها صبر می کنند.(۲)

    حضرت صادق فرمودند رسول گرامی اسلام می فرماید:

    بر مردم زمانی می آید که در آن زمان مردم به مقام سلطنت نمی رسند مگر به قتل و

    آدم کشتن و ظلم و تکبر کردن؛و به ثروت نمی رسند مگر با غصب کردن مال مردم و باز

    داشـتن حـقوق فقرا و زکات؛و مهر و محبت میان آن ها بـه هم نمی رسد مگـر با خارج

    شدن از دین خدا و پیروی از هوای نفس؛هرکس آن زمان را درک کند پس صبر نماید بر

    فقر و احتیاج با وجود این کـه می تواند از خـودش رفع احتیاج کنـد و از طـریق نامشروع

    خود را غنی کند؛و صبر نماید بر این که مردم او را دشمن بدارند و حال آن که می توانـد

    با خارج شدن از دین و پیروی هوای نفس مردم اورا دوست داشته باشنـد و صـبر نمایـد

    به ذلت و خواری در نزد مـردم و حـال آن که می توانـد خـود را عـزیز و مـحـتـرم نماید.(به

    چاپلوسی و زیر منت و بی اعتنایی به دین و امثال ذلک)آن وقت است که خداوند اجر و

    ثواب پنجاه نفر صدیق را به او خواهد داد.(۳)

    روزی رسول خدا فرمود:

    ای کاش ملاقات می کردم برادرانم را.ابوبکر و عمر دو مرتبه گفتند:آیا ما برادران شما نیسـتیم

    کـه ایـمـان بـه شـمـا آوردیـم و با شمـا هـجرت کردیم؟حضرت فرمود:شما ایمان آوردید و هجرت

    کردید،شما اصحاب من هستید.لکن برادران من این خصوصیات را دارند:

    ۱٫بعد از شما می آیند.

    ۲٫و به من ایمان می آورند.

    ۳٫و مرا دوست می دارند.

    ۴٫و مرا یاری می کنند.

    ۵٫و مرا تصدیق می کنند و حال آن که مرا ندیدند.

    پس ای کاش ملاقات می کردم آن ها را.(۴)

    راوی می گوید:

    بعد از تمام شدن جنگ خوارج در نهروان،یک نفر حرکت کرد و به حضرت امیر عرض کرد:ما در

    این جنگ پیروز شدیم و اجر آن را مـا بـردیم.آن حضرت فرمود:قـسـم بـه آن خدایی که دانه را

    شکافته و مخلوقات را خلق کرده است؛هر آینه با مـا در این جا شریک اند مردمانی که هنوز

    خدا پدر و اداد آنها را خلق نکرده است.راوی عرض کرد:چگونه بـا مـا هستد و شریکند قومی

    که با ما اینجا نبوده اند و هنوز خلق نشده اند؟حضرت فرمود:قومی در آخرالزمان می آیند که

    آن ها در آن چه که ما در او هستیم با ما شریکند و آن ها تسلیم ما هستند.پس حقیقتا در

    آن چه ما در او هستیم شریکند.(۵)

    پیغمبر گرامی اسلام فرموده است:

    مردمانی از مشرق زمین قیام می کنند پس آماده سازی می کنند برای مهدی سلطنت او را.(۶)

    از حضرت باقر است که فرموده است:

    گویا می بینم قومی را که از مشرق زمین قیام می کنند،درخواست و طـلب حق می کنـند

    ولـی بـه آن هـا داده نـمی شود.بـاز طـلب می کنند؛پـس داده نمی شود.وقتی که این طـور

    دیـدنـد شـمشیر هاشان را روی دوش می گیرند.(ظاهرا مراد از شمشیر موضع قدرت است.

    چون به حسب مقتضای زمان بـاید سلـاح روز باشد که به دوش می گـیـرند.)پـس آن هـا آن

    چه را کـه در خواسـت می کــنـند قبول نمی کنند تـا این که قیام می کنـند و رد نمـی کنـنـد

    سلـاح هـای خودشـان را.(یعنـی تـا ظـهـور حضرت مـهدی(عج) آماده و مـسـلح انـد.)مـگر به

    صاحب شما و کـشـته شـدگـان آن هـا شـهـدا راه خدایند.(۷)

    اللهم عجل لولیک الفرج

    ۱٫الزام الناصب/جلد ۱/ص ۴۷۰

    ۲٫الزام الناصب/جلد ۱/ص ۴۷۰

    ۳٫ملاحم مولینا/ص ۵۴/نقل از کافی

    ۴٫الزام الناصب/جلد ۱/ص ۴۷۱

    ۵٫الزام الناصب/جلد ۱/ص ۴۷۲

    ۶٫الزام الناصب/جلد ۳/ص ۱۴

    ۷٫الزام الناصب/جلد ۲/ص ۱۵
    ________________________
    سلام
    عرض ادب و احترام.
    این مطلب رو یک بار ارسال کردم مثل اینکه به دستتون نرسیده بود.
    حالا خیلی هم لازم نیست اسم من رو زیرش بنویسید.
    موفق باشید
    یا علی

  4. سلام عرض ادب:
    مطلب منتشر کردم. خیلی جالب بود.تعدادی از روایات متن تازه تو سایت منتشر کردیم.برا خودم علمی بود مخصوصاً منابع که ذکر شده.
    تشکر فراوان همیشه در پناه حق ثابت قدم باشید.هر وقت از این مطالب داشتید برای ما ارسال نمایید حتماً منتشر می کنیم:
    این هم لینک انتشار:
    https://14khorshid.ir/1394/10/04/%D9%81%D8%B6%DB%8C%D9%84%D8%AA-%D9%85%D9%88%D9%85%D9%86%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D8%B9%D8%B5%D8%B1-%D8%BA%DB%8C%D8%A8%D8%AA/

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *