هُوَالَّذِی اَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدی وَ دینِ الْحَقِّ لِیظْهِرَهُ عَلَی الدّینِ کُلِّه وَلَوْکَرِهَ الْمُشْرِکُونَ؛
و او خدایی است که پیامبرش را با (دلائل) هدایت و دین حق فرستاد تا (سرانجام) آن را بر همه دین‌ها غالب گرداند اگرچه کافران را خوش نیاید.
همه می‌خواهند بدانند که در جریان قیام جهانی امام مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) چه حوادثی روی می‌دهد، حرکت امام از کجا و چگونه آغاز می‌شود، شیوه برخورد امام با گروه‌های مخالف چگونه است و بالاخره چگونه آن حضرت بر تمامی جهان غلبه خواهد کرد و رشته امور جهان را به دست خواهد گرفت این‌گونه سؤال‌ها فکر و اندیشه هر انسانِ مشتاق ظهور را به خود مشغول می‌کند. ولی واقعیت این است که سخن گفتن درباره حوادث مربوط به ظهور کاری بسیار مشکل است؛ چون گزارش دادن از آینده و اتفاقاتی است که هنوز واقع نشده است و به طور طبیعی نمی‌توان اطلاع دقیقی از آن رویدادها داشت.
قیامی فکری و فرهنگی
قضا و تکامل و قطعی درمورد جزییات قیام امام زمان (عج) برای ما ممکن نیست، اما آن چه از جمع بندی روایات و دلایل عقلی به دست می آید، این است که انقلاب جهانی امام زمان (عج)، پیش از هر چیز، انقلابی فرهنگی و فکری است، نه نظامی و کودتایی و به خاطر همین شیوه است که اکثر مردم بدون هیچ جنگ و خون ریزی و مقاومتی، جذب حکومت امام می شوند.
حتی اگر ظهور امام زمان (عج) را در همین سال ها در نظر بگیریم، چگونه می توان تصور کرد که بدون کار فکری و فرهنگی و روشن کردن حقیقت برای مردم، جمعیتی چند میلیاردی حاضر به پذیرش تفکر و عقیده ما شوند و دست از دین و آیین و عقاید و باورهای خود بردارند یا چگونه می توان این جمعیت عظیم را به زور همراه کرد؟
کشتار بزرگ توسط پرچم دار صلح؟
یکی از مهم ترین نشانه های جامعه بی نظیر امام زمان (عج)، صلح، امنیت و عدالت است تا جایی که همه آن حضرت را منجی، یعنی نجات بخش می دانند. با وجود این روشن است که این امر با کشتار و خون ریزی هم خوانی ندارد و هر چند قیام حضرت از روی ظلم و بی عدالتی نیست، اما نمی توان با بزرگ ترین جنگ تاریخ و سال ها خون ریزی و کشتار، جامعه ای سرشار از صلح و عدالت و امنیت را تشکیل داد.
دلیل این مسئله این است که حکومتی که با جنگ و زور و مقابله شدید نظامی شکل گرفته است، سرشار از مخالفت های درونی و قیام های مخالفان و کودتاهای کوچک و بزرگ خواهد بود. و چنین جامعه ای روی آرامش و امنیت را نخواهد دید، زیرا در حکومت جهانی حضرت قرار نیست تنها مسلمانان، آن هم شیعیان خالص زنده بمانند و دیگران از دم تیغ بگذرند، بلکه همه مردم در مناطق گوناگون جهان در این حکومت حضور خواهند داشت. اگر ملتی با زور و کشتار مجبور به تسلیم شده باشد، هیچ وقت درستی این حکومت را نخواهد پذیرفت و روزی علیه آن قیام خواهند کرد.
یقیناً جنگ خواهد شد
بعد از ظهور امام، افراد و جریان های فکری و حکومت ها و دولت هایی، با حکومت امام مخالفت می کنند و می کوشند مانع پیشرفت قیام و شکل گیری حکومت جهانی حضرت شوند و به هر وسیله ممکن به مقابله و مبارزه با ایشان بر می خیزند. در برابر این گروه از دشمنان، در ابتدا حضرت آنان را نصیحت و هدایت می کند، چه بسا برخی از آنان تحت تأثیر موعظه امام و استدلال قاطع و روشن حضرت قرار گرفته، جذب حکومت ایشان شوند، ولی یقیناً برخی دیگر به لجاجت خود ادامه می دهند که در برابر این گروه، امام با قاطعیت می ایستد و همه آنان را از بین می برد و زمین را از آلودگی وجود این کوردلان مخالف حقیقت پاک می کند.
چون این گروه ها و حکومت ها و دولت ها، از قدرت بسیاری در عالم برخوردارند و منابع مالی و نظامی فراوانی در اختیار دارند، جنگی بزرگ به راه می اندازند و چه بسا مبارزه با آنان سال ها به طول می انجامد، اما این به معنای مقابله نظامی با همه مردم جهان و کشته شدن اکثر آنان نیست، بلکه در نتیجه تلاش های فکری و فرهنگی و مبارزه با سران کفر و ظلم، در نهایت قیام حضرت به پیروزی می رسد و مردم جهان در حکومت جهانی حضرت به صلح و رفاه و امنیت مطلق دست می یابند.
ندای آسمانی در آغاز قیام مسلّحانه
از احادیث پیشوایان معصوم (ع) استفاده می شود که حضرت مهدی (ع) در بیست و سوم ماه رمضان ظهور می کند و آن گاه پس از آن که یارانش به ده هزار نفر رسیدند، در روز عاشورا قیام می کند و از مکه به سوی مدینه حرکت می نماید. از برخی احادیث استفاده می شود که مقارن قیام آن حضرت، جبرئیل مردم جهان را به بیعت و پیروی از آن حضرت فرامی خواند. از امام صادق (ع) روایت شده است که: در شب بیست و سوم ماه رمضان، نام مبارک حضرت مهدی ندا داده می شود و در روز عاشورا (روز شهادت امام حسین (ع)) قیام می کند. گویا آن حضرت را در روز دوشنبه دهم محرم می بینم که میان رکن و مقام ایستاده است و جبرئیل در سمت راست او ندا می دهد: برای خدا بیعت کنید! در آن روز زمین برای شیعیان دَر هَم پیچیده می شود و از سراسر زمین به سوی آن حضرت می آیند تا با امام خود بیعت کنند. پس خداوند زمین را به وسیله او از عدالت پر می کند، همانگونه که از ظلم و ستم پر شده است، و همچنین جابر جعفی از امام باقر (ع) روایت می کند که فرمودند: سپس حضرت مهدی (ع) با بیش از سیصد و ده نفر یاورش که میان رکن و مقام با او بیعت می کنند، از مکه خارج می شود. عهدنامه پیامبر اکرم (ص)، پرچم و اسلحه آن حضرت همراه حضرت مهدی (ع) است و وزیرش نیز همراه اوست. پس منادی در مکه نام او و برنامه او را ندا می دهد، به طوری که همه اهل زمین می شنوند.
ندا پیش از نبرد ابدال
آخرین نبرد حضرت مهدی (ع) با سفیانی در احادیث پیشوایان معصوم (ع) نبرد «ابدال» نام گرفته است. در این نبرد سپاه سفیانی از یاران حضرت مهدی (ع) به طور کامل شکست می خورد و سفیانی به هلاکت می رسد. پیش از آغاز نبرد برای اتمام حجت، معجزاتی از سوی حضرت مهدی (ع) به قوع می پیوندد که بر اثر آن گروهی از سپاه سفیانی به جمع یاران حضرت مهدی (ع) می پیوندند. یکی از آن معجزات ندای آسمانی است. حضرت علی (ع) می فرماید:
پس از فرو رفتن سپاه سفیانی در زمین، حضرت مهدی (ع) ظهور می کند و با فرمانده سپاه سفیانی رو در روی هم قرار می گیرند. در این نبرد یاران حضرت مهدی (ع) از پالان و زین های مرکب های خود به عنوان سپر استفاده می کنند و صدای منادی از آسمان شنیده می شود که می گوید: بدانید اولیای خدا اصحاب مهدی (ع) هستند. در آن روز هلاکت و نابودی بر اصحاب سفیانی رقم خورده است، و در حدیث دیگری از حضرت علی (ع) روایت شده است که فرمودند:
هنگامی که حضرت مهدی (ع) و سفیانی رو در روی هم قرار می گیرند، در آن روز صدایی از آسمان شنیده می شود که می گوید: بدانید اولیای خدا، یاران حضرت مهدی (ع) هستند.
هدف از قیام
امام زمان(ع) در هنگام ظهور سیاستهاى مهم را ارائه مى دهد که به برخى از آنها اشاره مى شود:
۱- تشکیل حکومت جهانى
یکى از استراتژى هاى مهم امام(ع) تشکیل حکومت جهانى این است که در آن سعادت دنیا و آخرت بشر تأمین مى شود. مورخان و سیره نگاران باور دارند که بعد از فراگیرى ستم حکومتهاى حاکم بر جهان، مردم آماده پذیرش حکومت عدالت گرا مىشوند، گر چه برخى با تشکیل حکومت امام زمان(ع) مخالفت مى کنند؛ ولى اکثر مردم آماده حکومت امام(ع) مى شوند.
۲ – بیعت گرفتن
براى تشکیل حکومت جهانى و قانونى، نیاز به پایگاه مردمى است، از این رو امام زمان(ع) از مردم بیعت مى گیرند:
«مهدى(ع) سپاهیان خود را جهت گرفتن بیعت به اطراف جهان خواهد فرستاد. مردمان ظالم و ستمگر از بین خواهند رفت و اهل شهرها از براى مهدى تسلیم خواهند شد».
البته برخى مردم با حکومت جهانى امام زمان(ع) مخالفت کرده و بیعت نمى کنند، ولى امام با قاطعیت با آنان برخورد مى کند.
۳ – مبارزه با دجال
در برخى از روایات تصریح شده است که امام(ع) در هنگام ظهور با دجال مى جنگند. در این که دجال چیست و حضرت چگونه با او جنگ مى کند ،اختلاف نظر وجود دارد؛ ولى یکى از سیاستهاى امام زمان(ع) مبارزه با دجال است. در کتاب الفتن از زُهرى آمده است: «اذا التقى السفیانى و المهدى(ع) القتال یومئذ یسمعون من السماء صوتا ألا إنّ اولیاء اللَّه من اصحاب فلان یعنى المهدى(ع)».
۴ – آموزش و تعلیم قرآن
واقعیت آن است که مسلمانان از معارف بلند قرآن فاصله گرفته اند که در قرآن از آن به عنوان مهجوریت قرآن یاد شده است. یکى از برنامههاى امام زمان(ع) در هنگام ظهور، آموزش قرآن است، تا هم قرآن از مهجوریت رهایى یافته و هم مردم با معارف بلند آن آشنا شوند. امام باقر (ع) فرمود:
«هرگاه قائم آل محمد(ص) قیام کند، خیمه هایى نصب مى کند براى کسانى که قرآن را همان طور که نازل شده، به مردم تعلیم دهند».
۵ – مبارزه با خرافات و بدعت زدایى
یکى از برنامه هاى مهم امام زمان(ع) مبارزه با خرافات و بدعتها است. این سیاست از آن جا نشأت مى گیرد که قبل از ظهور امام(ع) دینى جدید تلقى مى شود؛ از این رو برخى تصور مى کنند امام دین جدید آورده است. امام باقر(ع) فرمود: «آن چه از آثار بدعت و گمراهى قبل از وى بوده است، منهدم مى کند چنان که پیغمبر(ص) اساس جاهلیت را منهدم کرد. آن گاه از نو اسلام را از سر مىگیرد».
۶ – اجراى قوانین اسلام و حاکمیت دین بر جهان
یکى از برنامه هاى مهم امام (ع) اجراى قوانین اسلام و حاکمیت دین بر جهان است. در قرآن تصریح شده است: «لیظهره على الدین کلّه و لو کره المشرکون».
مفسران و پژوهشگران قرآنى این آیه را در خصوص حاکمیت اسلام در زمان ظهور امام زمان(ع) دانسته اند، زیرا هنوز اسلام حاکمیت بر تمام جهان نداشته است.
عیاشى در تفسیر خود از رفاعه بن موسى نقل کرده: از حضرت صادق(ع) شنیدم که در تفسیر آیه: «و له أسلم من فى السموات و الارض طوعاً و کرهاً» فرمود: «هنگامى که قائم ما قیام کرد، جایى روى زمین باقى نمى ماند، مگر این که در آن جا صداى «أشهد ان لا اله الا اللَّه و أشهد ان محمدا رسول اللَّه» بلند شود».
۷ – گسترش عدالت و از بین بردن فساد
یکى از ویژگى هاى حکومت امام(ع) گسترش عدالت و از بین بردن ناهنجارى ها و فساد است.
پیامبر اسلام(ص) فرمود: «فیملأ الارض عدلا و قسطا کما ملئت جوراً و ظلماً»؛ امام زمان(ع) زمین راپر از عدل و داد کند، چنان که پر از جور و ستم شده باشد».
امام زمان(ع) برنامه هاى دیگرى مانند برخورد با دشمنان دین و آبادانى شهرها و روستاها دارد.
