آیه «نِسَآؤُکُمْ حَرْثٌ لَّکُمْ فَأْتُواْ حَرْثَکُمْ أَنَّى شِئْتُمْ … – زنان شما کشتزارهای شما هستند، هر زمان که خواستید با آنها آمیزش کنید …» مجوز تجاوز به همسر است، چرا که به مرد اجازه می‌دهد حتی اگر همسرش نخواست با او مجامعت نماید؟!
متن آیه و ترجمه‌اش به شرح ذیل است:
«نِسَاؤُکُمْ حَرْثٌ لَّکُمْ فَأْتُواْ حَرْثَکُمْ أَنىَ شِئْتُمْ وَ قَدِّمُواْ لِأَنفُسِکمُْ وَ ا
تَّقُواْ اللَّهَ وَ اعْلَمُواْ أَنَّکُم مُّلَاقُوهُ وَ بَشِّرِ الْمُؤْمِنِین» (البقره، ۲۲۳)ترجمه: زنان شما کشتزار شما هستند پس از هر جا [هر وقت] که خواهید به کشتزار خود [در] آیید و آنها را براى خودتان مقدم دارید و از خدا پروا کنید و بدانید که او را دیدار خواهید کرد و مؤمنان را [به این دیدار] مژده ده.
در گذشته برای ایجاد انحراف در شناخت و عقاید، فقط تفسیر به رأی می‌کردند، اما امروزه «ترجمه به رأی» نیز باب شده است.
صغری و کبرایی به هم بافته‌اند تا بگویند که در اسلام «تجاوز شوهر به همسر خویش؟!» مجاز است و این جواز را از ترجمه و تفسیر به رأی و غلط آیه مبارکه فوق استنتاج کرده‌اند. ای کاش این سعی و تلاشی که برای ضد تبلیغ کردند را صرف مطالعه درست و فهم صحیح از این آیه و سایر آیات می‌نمودند.
البته درک حقوق و وظایف همسران نسبت به یک‌دیگر نیست لازم است تا نگونید «مردی به همسرش تجاوز کرد» و عطش و اصرار مرد به همخوابی با همسرش را حمل بر تجاوز ننمایند.
الف – اگر در آیه فوق دقت شود، مشهود می‌گردد که اگر چه خداوند متعال همخوابی و لذت جنسی و شهوانی زن و مرد از یک دیگر را فقط از طریق ازدواج با یک دیگر حلال، جایز و البته نیکو بر شمرده است، اما متذکر می‌گردد که نه «زن – همسر» فقط برای کامجویی است و نه جماع فقط برای لذت شهوانی. بلکه اصل در نقش و اثر این همخوابیِ توأم با لذت در کارگاه هستی و چرخه‌ی حیات است.
نگاه عموم مردان به جنس زن و مقوله‌ی همخوابی، فقط متوجه لذت و کامجویی و یا در یک کلمه «شهوت‌رانی» خلاصه می‌شود، اما در این آیه می‌فرماید که این نگاهی سطحی و سخیف است، بلکه زن فقط وسیله‌ی هوسرانى و اطفای آتش شهوت مرد نیست، بلکه تنها امکان براى تداوم حیات نوع بشر می‌باشد. و البته که تولید مثل باید همراه با لذت مادی و معنوی باشد.
ب – در این آیه به نقش همخوابی زن و مرد در تولید مثل توجه شده است نه به نقش آن در لذات شهوانی. لذا فرمود: نقش زن، مانند نقش کشتزار است. مرد فقط مانند کشاورزی است که بذر افشانی می‌کند و این زن است که آن بذر (نطفه) را برداشته و از جان خود تغذیه کرده، پرورش داده و سبب رویشی مجدد می‌گردد.
نقش مرد در این کارگاه هستی و چرخه‌ی تولید بسیار کم و کوتاه است، مانند بذر افشان، فقط اسپرم را در رحِمِ زن قرار می‌دهد و از آن پس نقش زن در باروری این نطفه و حفظ و تغذیه‌ی او از مرحله‌ای تا مرحله‌ی دیگر تا آماده‌سازی جهت مرگ در عالَمِ رَحِم و تولد در این عالم و … نمود پیدا می‌کند. به لحاظ زمانی نیز نقش مرد فقط چند دقیقه یا حتی چند ثانیه است و نقش زن حداقل بیش از ۹ ماه است و تا دو سال نیز این ثمره را شیر می‌دهد.
پس تا اینجا آیه بسیار زیبا، جامع و کوتاه این نقش مهم را تبیین کرده است.
ج – «فَأْتُواْ حَرْثَکُمْ أَنَّى شِئْتُمْ» که ترجمه شده به «هر گاه خواستید به این کشتزارها درآیید»، با توجه به ابتدای آیه که موضوع صاحب فرزند شدن مطرح شده است، به هیچ وجه معنای «تجاوز به همسر» نمی‌دهد، مگر برای اذهان پریشان یا قلوب مریض و اهداف غرض‌آلود.
در این آیه می‌فرماید: بذر نزد توست و تو (مرد) بذرافشان هستی و زن بذری را که تو می‌کاری پرورش می‌دهد، خواه بذر علف هرز باشد یا درختی تنومند، مفید و پر میوه. پس اولاً اختیار بذرافشانی با توست و ثانیاً دقت کن که چه بذری می‌کاری. لذا در ادامه فرمود: «وَ قَدِّمُواْ لِأَنفُسِکمُ» یعنی اثر خوبی برای خود از پیش بفرستید. (و حتی اشاره دارد به این که حقوق زن و فرزند را بر خود مقدم دارید).
پس تا اینجا معنا این می‌شود که اولاً همخوابی فقط برای لذت نیست، ثانیاً اصالت در اثر این همخوابی در چرخه‌ی حیات و تولید مثل است، ثالثاً نقش تو (مرد) در این چرخه بذرافشانی است و نقش او (زن)، پذیرش و پرورش بذر است، رابعاً سعی کن که نطفه پاکی بکاری و اولاد سالم و صالحی به بار آوری.
د – در ادامه همین آیه می‌فرماید: «وَ اتَّقُواْ اللَّهَ وَ اعْلَمُواْ أَنَّکُم مُّلَاقُوهُ وَ بَشِّرِ الْمُؤْمِنِین» یعنی: و از خدا پروا داشته باشید و بدانید او را ملاقات خواهید کرد و به مؤمنان، بشارت ده.
تقوا در هر موضوع و مقوله‌ای به رعایت چارچوب‌های الهی در همان موضوع بر می‌گردد و بعید است که انسان عاقل، متقی (با تقوا)، نه تنها حالات و موقعیت همسرش را درک و رعایت ننماید، بلکه به همسرش تجاوز کند(؟!)، آن هم برای بچه‌دار شدن! تأکید در علم و به یاد داشتن روز ملاقات در این آیه نیز ضمن تصریح به هدفداری، حتی در جماع با همسر، روز پاسخگویی را نیز متذکر می‌گردد.
حال کجای این معانی بلند، شیوا، منطبق با نظام خلقت، حکم عقل و فطرت، بوی تجاوز به همسر می‌دهد؟!
ﻫ – پس اگر آیه را مُثله نکرده و یک پارچه بخوانند و بدون بغض و پیش‌داوری در آن تأمل کنند و با هدفِ وسیله قراردادن بخشی از یک آیه برای ضد تبلیغ و ایجاد اعوجاج در اذهان مردم آن را مطالعه نکنند، مفاهیم ژرف و بلندی از آن استنتاج می‌کنند: همخوابی زن فقط برای شهوت‌رانی نیست، بلکه اصل در تولید مثل است – نقش زن در این چرخه مانند نقش کشتزار در مقایسه با بذر است – مرد باید آمادگی لازم برای تولید نسلی پاک را در خود ایجاد کند و هر گاه آماده شد نقش‌آفرینی کند – برای خودش فرزندانی نیکو، سالم و صالح از پیش بفرستد – تقوای الهی داشته باشد – بداند که روز ملاقات نزدیک است و هدفدار باشد – پس، خوشا به احوال مؤمنین که از این شعور و نقش در کارگاه هستی برخوردارند.
