س: اگر هر امتی باید به دین پیامبر قبلی باشد، چرا حضرت محمد صلوات الله علیه و آله قبل از بعثت مسیحی نبود؟
این سؤال که گاهی به صورت شبهه نیز مطرح می‌گردد، به دفعات در برخی از سایت‌ها درج شده است و در همین پایگاه نیز به دفعات پاسخ داده شده است. اما مجدد توجه کاربران گرامی را به نکات ذیل جلب می‌نماییم:
الف – اول آن که حضرات موسی و عیسی علیهما‌السلام، با آن که صاحب شریعت و کتاب بودند، پیامبرانی جهانی نبودند که تبعیت و اطاعت از آنان بر همگان واجب باشد، بلکه فقط و فقط برای قوم «بنی‌اسرائیل» ارسال شده بودند و قرآن کریم در چندین آیه تصریح دارد که آنها فقط برای آن قوم برگزیده شده‌اند و پیامبر اکرم (ص) از قوم بنی‌اسرائیل نبودند.
«وَ آتَینا مُوسَى الکِتابَ وَ جَعَلناهُ هُدىً لِبَنی إِسرائیلَ أَلاَّ تَتَّخِذُوا مِن دُونی وَکیلاً» (الأسراء، ۲)
ترجمه: و ما کتاب (تورات) را به موسى عطا کردیم و آن را وسیله هدایت شدن بنى اسرائیل قرار دادیم (و به آنان گفتیم) مبادا غیر از من سر- پرستى اتخاذ نمائید!
«وَ إِذ قالَ عیسَى ابنُ مَریَمَ یا بَنی إِسرائیلَ إِنِّی رَسُولُ اللَّهِ إِلَیکُم مُصَدِّقاً لِما بَینَ یَدَیَّ مِنَ التَّوراهِ وَ مُبَشِّراً بِرَسُولٍ یَأْتی مِن بَعدِی اسمُهُ أَحمَدُ فَلَمَّا جاءَهُم بِالبَیِّناتِ قالُوا هذا سِحْرٌ مُبینٌ» (الصف – ۶)
ترجمه: و چون عیسى بن مریم به بنى اسرائیل گفت: من فرستاده خدا به سوى شمایم در حالى که کتاب آسمانى قبل از خود یعنى تورات را تصدیق دارم و به آمدن رسولى بعد از خودم که نامش احمد است بشارت مىدهم ولى همین که آیات روشن برایشان آورد گفتند این سحرى است آشکار.
ب – پیامبران و به ویژه انبیای اولی العزم، از همان بدو تولد به دین خود بودند. چرا که مبعوث شدنشان برای مردم تاریخ آغاز داشت و نه گزیده شدنشان از طرف خداوند متعال. لذا در قرآن کریم می‌خوانیم که حضرت مسیح (ع) با آن که از قوم بنی اسرائیل است و هنوز مبعوث نشده است که هیچ، بلکه طفلی در گهواره است، وقتی قوم به حضرت مریم (ع) انتقاد می‌کنند، او اشاره به گهواره می‌کند و حضرت با تأیید روح‌القدس تکلم نموده و می‌فرماید: من بنده خدا هستم – به من کتاب داده شده است و به نبوت برگزیده شده‌ام و نمی‌فرماید: فعلاً به دین حضرت موسی (ع) هستم تا بعد که پیامبر شدم، تغییرش دهم:
«یَأُختَ هَرُونَ مَا کاَنَ أَبُوکِ امْرَأَ سَوءٍ وَ مَا کاَنَت أُمُّکِ بَغِیًّا * فَأَشَارَت إِلَیهِ قَالُواْ کَیْفَ نُکلَِّمُ مَن کاَنَ فىِ الْمَهْدِ صَبِیًّا * قَالَ إِنىِّ عَبدُ اللَّهِ ءَاتَئنىَِ الکِتَابَ وَ جَعَلَنىِ نَبِیًّا»(مریم، ۲۸ تا ۳۰)
ترجمه: اى خواهر هارون آخر پدرت مرد بدى نبود و مادرت زناکار نبود * مریم به مولود اشاره کرد، گفتند: چگونه با کسى که کودک و در گهواره است سخن گوئیم؟ * (عیسی) گفت: من بنده خدایم، مرا کتاب داده و پیغمبر کرده است.
ج – همه‌ی انبیای الهی به دین اسلام بودند، چرا که اساساً نزد خداوند متعال دینی جز اسلام وجود ندارد. خداوند متعال برای هدایت بشر چند دین نفرستاده است، چرا که خدا یکی و راه هدایت هم یکی است. بلکه برای هر قوم در هر عصری پیامبری فرستاد که با توجه به شرایط و متناسب با نیازها، مردم را به سوی اسلام دعوت نماید و در نهایت پیامبر اکرم (ص) را به عنوان پیامبر جهانی ارسال نمود. لذا در آیات متعدد از زبان انبیای الهی می‌خوانید که گفته‌اند: به ما امر شده است که مسامان و بهترین مسلمانان باشیم (وَ أُمِرْتُ لِأَنْ أَکُونَ أَوَّلَ الْمُسْلِمینَ). و نیز می‌خوانیم که نزد خدا دینی به جز اسلام وجود ندارد «إِنَّ الدِّینَ عِنْدَ اللَّهِ الْإِسْلام». و هم چنین در قرآن کریم می‌خوانیم که حضرت محمد صلوات الله علیه و آله پیامبر جهانیان است:
«وَ ما أَرْسَلناکَ إِلاَّ کَافَّهً لِلنَّاسِ بَشیراً وَ نَذیراً وَ لکِنَّ أَکثَرَ النَّاسِ لا یَعْلَمُونَ» (سبأ، ۲۸)
ترجمه: و نفرستادیم ترا مگر [این که] براى همه مردمان [جمیع انسان‌ها] مژده دهنده و بیم کننده باشی، و لیکن بیشتر مردمان نمىدانند.
د – همه‌ی انبیای الهی موحد بودند و حضرت ابراهیم علیه‌السلام نیز مسلمان و سمبل یکتاپرستی بود:
«ما کانَ إِبْراهیمُ یَهُودِیًّا وَ لا نَصْرانِیًّا وَ لکِنْ کانَ حَنیفاً مُسْلِماً وَ ما کانَ مِنَ الْمُشْرِکینَ» (۶۷)
ترجمه: ابراهیم نه یهودى بود و نه نصرانى بلکه [بر طریق فطرت] مسلم بود و از مشرکین نبود.
و به همین دلیل همه انبیای الهی به دین حضرت ابراهیم (ع) – مسلمان – یعنی موحد و تسلیم امر خدا شناخته می‌شدند. چنان چه خداوند به پیامبر اکرم (ص) در پاسخ دعوت یهودیان و مسیحیان که می‌گفتند بالاخره برای هدایت شدن یا باید یهودی باشی و یا مسیحی (مثل همین که امروزه در این سؤال‌ها و شبهات مطرح می‌کنند) می‌فرماید:
«وَ قالُوا کُونُوا هُوداً أَوْ نَصارى تَهْتَدُوا قُلْ بَلْ مِلَّهَ إِبْراهیمَ حَنیفاً وَ ما کانَ مِنَ المُشرِکینَ» (۱۳۵)
ترجمه: و گفتند: یهودى یا نصرانى شوید تا هدایت گردید. [یا محمّد] بگو: بلکه دین ابراهیم را که یکتا پرستى است (می‌پذیریم) همان ابراهیمى که مشرک نبود.
پس همه‌ی انبیای الهی در اصول به دین «ابراهیم علیه‌السلام» که همان دین فطرت – یکتاپرستی – است بودند و البته در فروع یا احکام به آن چه بر خودشان امر می‌شد عمل می‌نمودند.
