در اغلب سایت‌های اهل سنت و ضد شیعی از حضرت علی (ع) نقل کرده‌اند: هر کس را که مرا افضل از دو خلیفه قبل بداند، تنبیه می‌کنم! آیا درست است؟ یا پاسخ چیست؟
بدون تردید هیچ یک از این سایت‌ها متعلق به اهل سنت نیست، بلکه یا به طور کلی مسلمان نیستند و ستون پنجم امریکا، انگلیس و اسرائیل هستند و یا اگر به ظاهر نیز مسلمان باشند، اهل سنت نیستند، بلکه از منابع وهابیت سعودی ارتزاق می‌کنند. چرا که نظر اهل سنت اصلاً چنین نیست و خود آنها از ابتدا و آغاز اختلاف تا کنون، نه تنها حضرت امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب علیه‌السلام، بلکه همه اهل بیت (ع) را افضل می‌دانسته و می‌دانند. مضافاً بر این که افضلیت حضرت علی (ع) پس از رسول خدا (ص) بر همگان، ضعفی برای اهل سنت واقعی نیست که مخالفش باشند، چرا که می‌دانند او «وصی رسول الله (ص)، خلیفه‌ی خدا و نیز نزد آنان خلیفه‌ی چهارم» است که اطاعتش واجب است.
الف – قرآن: خداوند متعال در قرآن کریم فرموده است که حتی برخی از انبیاء الهی بر برخی دیگر افضلیت دارند و مکرر بر افضلیت حضرت علی علیه‌السلام تصریح نمود، تا آنجا که (به سند تشیع و تسنن) پس از انتصاب وی، آیه‌ای دال بر اکمال دین و اتمام نعمت را نازل نمود:
«در مردویه از خطیب از ابن عساکر از ابی هریره (همه از اکابر اهل سنت) نقل می‌کند: در روز غدیر خم که هجدهم ماه ذی الحجه بود، رسول خدا (ص) فرمود: من کنت مولاه فهذا علی مولاه، سپس خداوند این آیه را نازل کرد: الْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دینَکُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتی وَ رَضیتُ لَکُمُ الْإِسْلامَ دینا (المانده،۳) – سند: در المنثور سیوطی،ج۲، ص ۲۵۹
و البته چنان چه بیان شد، در کتب معتبر اهل سنت آیات بسیاری ذکر شده که در فضیلت حضرت علی (ع) نسبت به دیگران می‌باشد.
ب – رسول خدا (ص) به سند شیعه و سنی: پیامبر اکرم (ص) از همان آغاز بعثت تا زمان احتضار بر فضلیت ایشان تصریح و تأکید داشتند. به غیر از حدیث مشهور و معتبر غدیر خم، جملاتی چون: او برادر و وصی من است، او افضل بر همگان است، من و او پدران این امت هستیم، من شهر علم و علی دروازه‌ی آن است و … به تواتر نقل شده است و ذیلاً فقط به یک حدیث اشاره می‌شود:
«خداوند پیامبران مرسل خویش را بر ملائک مقربش برتری (فضیلت) داد و مرا بر جمیع پیامبران و فرستادگان خویش برتری داد و بعد از من، برتری (فضیلت) برای توست ای علی و برای امامان یعد از تو. – کنز الدقایق و بحر الغرایب ج۱۴، ص ۵۲۹٫
ج – حضرت علی علیه‌السلام: ایشان نیز مکرر در جملات کوتاه و بلند، بر فضیلت خود نسبت به همگان (پس از رسول خدا ص) اذعان نموده است که خطبه‌‌ی معروف به «نورانیت» از جمله آنهاست و در نهج‌البلاغه نیز خطبه‌ها و بیانات بسیاری در این باب جهت روشنگری اذهان عمومی در امر هدایت وجود دارد.
د – ابوبکر و عمر: هر سه خلیفه‌ی قبل، خود جزو سابقینی هستند که مکرر بر فضیلت امام علی علیه‌السلام نسبت به خود و دیگران اذعان داشتند. بنا بر مستندات معتبر اهل سنت، در واقعه‌ی غدیر خم و معرفی ایشان به عنوان وصی و امام، اولین کسانی که بیعت کردند، ابوبکر و عمر و عثمان بودند. ابتدا آنها جلو آمدند و با جملاتی چون: «مبارک باد بر تو یا پسر ابیطالب» – «مبارک باد، مبارک باد بر تو یا علی، این فوز عظیم است که خداوند به تو داده است» – «ای مولایم، صبح کردی در حالی که خداوند تو را مولای جمیع مؤمنین از مرد و زن قرار داد» و …، با ایشان بیعت کردند.
مرحوم علامه امینی (ره) حدیث تبریک به آن حضرت را توسط ابوبکر و عمر و عثمان و سپس سایر مهاجرین و انصار را تحت عنوان « حدیث الهنیئه» از بیش از ۶۰ منبع معتبر اهل سنت نقل کرده است و هم چنین جمله‌ی معروف عمر مبنی بر «لولاک علی، قد هلک العمر – قطعاً اگر علی نبود، عمر هلاک شده بود» که مکرر تکرار کرده بود نیز اسناد محکمی نزد اهل سنت دارد.
ھ – با توجه به مطالب فوق و احادیث و مستنداتی که نقل آن چندین کتاب می‌خواهد و نیز حکم عقل که کاملاً روشن و گویاست، آیا می‌توان ذره‌ای در ساختگی بودن روایت منقول وهابی‌ها در سایت‌ها و شبکه‌های تلوزیونی‌شان و نیز تفسیر به رأی آن چه گاه برای حفظ وحدت عمل یا بیان شده، شک نمود؟!
