احکام تکلیفی, خواهران مبلغ, مباحث اسلامی

احکام نماز(تشهد و سلام- اذان و اقامه)

اذانچند مسئله در مورد تشهد وسلام:

 ۱در رکعت دوم تمام نمازهاى واجب و رکعت‏سوم نماز مغرب و رکعت چهارم نماز ظهر و عصر و عشا باید انسان بعد از سجده دوم بنشیند و در حال آرام بودن بدن تشهد بخواند یعنى بگوید: «اشهد ان لا اله الا الله وحده لا شریک له و اشهد ان محمدا عبده و رسوله اللهم صل على محمد و آل محمد».

۲- کلمات تشهد باید به عربى صحیح و به طورى که معمول است پشت‏سر هم گفته شود.

۳- اگر تشهد را فراموش کند و بایستد و پیش از رکوع یادش بیاید که تشهد را نخوانده، باید بنشیند و تشهد را بخواند و دوباره بایستد و آنچه باید در آن رکعت‏خوانده شود بخواند و نماز را تمام کند و اگر در رکوع یا بعد از آن یادش بیاید باید نماز را تمام کند و بعد از سلام نماز تشهد را قضا کند و بنابر احتیاط واجب براى تشهد فراموش شده دو سجده سهو بجا آورد.

۴-مستحب است در حال تشهد بر ران چپ بنشیند و روى پاى راست را به کف پاى چپ بگذارد و پیش از تشهد بگوید: «الحمد لله‏» یا بگوید: «بسم الله و بالله و الحمد لله و خیر الاسماء لله‏» و نیز مستحب است دستها را بر رانها بگذارد و انگشتها را به یکدیگر بچسباند و به دامان خود نگاه کند و بعد از تمام شدن تشهد بگوید: «و تقبل شفاعته و ارفع درجته‏».

۵- مستحب است زنها در وقت‏خواندن تشهد رانها را به هم بچسبانند.

۶-بعد از تشهد رکعت آخر نماز مستحب است در حالى که نشسته و بدن آرام است بگوید: «السلام علیک ایها النبى و رحمه الله و برکاته‏» و بعد از آن باید بگوید: «السلام علیکم‏» و احوط استحبابى آن است که «و رحمه الله و برکاته‏» را اضافه نماید یا بگوید: «السلام علینا و على عباد الله الصالحین‏».

۷- اگر سلام نماز را فراموش کند و موقعى یادش بیاید که صورت نماز به هم نخورده و کارى هم که عمدى و سهوى آن نماز را باطل مى‏کند مثل پشت به قبله کردن انجام نداده باید سلام را بگوید و نمازش صحیح است.

۸- اگر سلام نماز را فراموش کند و موقعى یادش بیاید که صورت نماز به هم خورده است چنانچه پیش از آن که صورت نماز به هم بخورد کارى که عمدى و سهوى آن نماز را باطل مى‏کند مثل پشت به قبله کردن انجام نداده باشد نمازش صحیح است‏و اگر پیش از آن که صورت نماز به هم بخورد کارى که عمدى و سهوى آن نماز را باطل مى‏کند انجام داده باشد بنابر احتیاط نمازش باطل است گرچه صحیح بودن آن خالى از قوت نیست.

                                     چند مسئله در مورد اذان و اقامه

 

 ۱- بین جمله‏هاى اذان و اقامه باید خیلى فاصله نشود. و اگر بین آنها بیشتر از معمول فاصله بیندازد، باید دوباره آن را از سر بگیرد.

۲- اگر در اذان و اقامه صدا را در گلو بیندازد، چنانچه غنا شود یعنى به طور آوازه خوانى که در مجالس لهو و بازیگرى معمول است اذان و اقامه را بگوید حرام است، و اگر غنا نشود مکروه مى‏باشد.

۳- در پنج نماز اذان ساقط مى‏شود : اول: نماز عصر روز جمعه. دوم:نماز عصر روز عرفه که روز نهم ذى‏حجه است. سوم: نماز عشاى شب عید قربان براى کسى که در مشعر الحرام باشد. چهارم: نماز عصر و عشاى زن مستحاضه. پنجم:نماز عصر و عشاى کسى که نمى‏تواند از بیرون آمدن بول و غائط خوددارى کند. و در این پنج نماز در صورتى اذان ساقط مى‏شود که با نماز قبلى فاصله نشود، یا فاصله کمى بین آنها باشد، ولى فاصله شدن نافله و تعقیب ضرر ندارد.

۴- اگر براى نماز جماعتى اذان و اقامه گفته باشند، کسى که با آن جماعت نماز مى‏خواند، نباید براى نماز خود اذان و اقامه بگوید.

۵-اگر براى خواندن نماز جماعت به مسجد رود و ببیند جماعت تمام شده،تا وقتى که صفها به هم نخورده و جمعیت متفرق نشده نمى‏تواند براى نماز خود اذان و اقامه بگوید، در صورتى که براى جماعت اذان و اقامه گفته شده باشد.

۶- در جایى که عده‏اى مشغول نماز جماعتند یا نماز آنان تازه تمام شده وصفها به هم نخورده است، اگر انسان بخواهد فرادى یا با جماعت دیگرى که برپا مى‏شود نماز بخواند، با سه شرط اذان و اقامه از او ساقط مى‏شود: اول: آنکه براى آن نماز اذان و اقامه گفته باشند. دوم: آنکه نماز جماعت باطل نباشد. سوم: آنکه نماز او و نماز جماعت در یک مکان باشد. پس اگر نماز جماعت داخل مسجد باشد و او بخواهد در بام مسجد نماز بخواند، مستحب است اذان و اقامه بگوید.

۷- اگر در شرط دوم از شرطهایى که در مساله پیش گفته شده شک کند یعنى شک کند که نماز جماعت صحیح بوده یا نه، اذان و اقامه از او ساقط است. ولى اگردر یکى از دو شرط دیگر شک کند، مستحب است اذان و اقامه بگوید.

۸- کسى که اذان و اقامه دیگرى را مى‏شنود، مستحب است هر قسمتى را که مى‏شنود بگوید. ولى در حکایت اقامه که از دیگرى بشنود از “حى على الصلاه” تا “حى على خیر العمل” را به امید ثواب بگوید.

۹- کسى که اذان و اقامه دیگرى را شنیده، چه با او گفته باشد یا نه، در صورتى که بین آن اذان و اقامه و نمازى که مى‏خواهد بخواند زیاد فاصله نشده باشد،مى‏تواند براى نماز خود اذان و اقامه نگوید.

۱۰- اگر مرد اذان زن را با قصد لذت بشنود، اذان از او ساقط نمى‏شود. بلکه‏اگر قصد لذت هم نداشته باشد، ساقط شدن اذان اشکال دارد.

٩٣٠ اذان و اقامه نماز جماعت را باید مرد بگوید، ولى در جماعت زنان اگر زن اذان و اقامه بگوید، کافى است.

۱۱- اقامه باید بعد از اذان گفته شود. و اگر قبل از اذان بگویند، صحیح نیست.

۱۲- اگر کلمات اذان و اقامه را بدون ترتیب بگوید، مثلا “حى على الفلاح” را پیش از “حى على الصلاه” بگوید، باید از جایى که ترتیب به هم خورده دوباره بگوید.

۱۳-باید بین اذان و اقامه فاصله ندهد. و اگر بین آنها به قدرى فاصله دهد که اذانى را که گفته اذان این اقامه حساب نشود، مستحب است دوباره اذان و اقامه را بگوید. و نیز اگر بین اذان و اقامه و نماز به قدرى فاصله دهد که اذان و اقامه آن نماز حساب نشود، مستحب است دوباره براى آن نماز اذان و اقامه بگوید.

۱۴-اذان و اقامه باید به عربى صحیح گفته شود. پس اگر به عربى غلط بگوید یا به جاى حرفى حرف دیگر بگوید، یا مثلا ترجمه آنها را به فارسى بگوید، صحیح نیست.

۱۵- اذان و اقامه باید بعد از داخل شدن وقت نماز گفته شود. و اگر عمدا یا از روى فراموشى پیش از وقت بگوید، باطل است.

۱۶-اگر پیش از گفتن اقامه شک کند که اذان گفته یا نه، باید اذان را بگوید.ولى اگر مشغول اقامه شود و شک کند که اذان گفته یا نه، گفتن اذان لازم نیست.

۱۷-اگر در بین اذان یا اقامه پیش از آنکه قسمتى را بگوید شک کند که قسمت پیش از آن را گفته یا نه، باید قسمتى را که در گفتن آن شک کرده بگوید.ولى اگر در حال گفتن قسمتى از اذان یا اقامه شک کند که آنچه پیش از آن است‏گفته یا نه، گفتن آن لازم نیست.

۱۸- مستحب است انسان در موقع گفتن اذان رو به قبله بایستد و با وضو یا غسل باشد و دستها را به گوش بگذارد و صدا را بلند نماید و بکشد و بین جمله‏هاى اذان کمى فاصله دهد و بین آنها حرف نزند.

۱۹- مستحب است بدن انسان در موقع گفتن اقامه آرام باشد، و آن را از اذان آهسته‏تر بگوید، و جمله‏هاى آن را به هم نچسباند. ولى به اندازه‏اى که بین جمله‏هاى اذان فاصله مى‏دهد، بین جمله‏هاى اقامه فاصله ندهد.

۲۰-مستحب است بین اذان و اقامه یک قدم بردارد یا قدرى بنشیند یا سجده کند یا ذکر بگوید یا دعا بخواند یا قدرى ساکت باشد یا حرفى بزند یا دو رکعت نماز بخواند. ولى حرف زدن بین اذان و اقامه نماز صبح مستحب نیست، ولى نماز خواندن بین اذان و اقامه نماز مغرب را به امید ثواب بیاورد.

۲۱- مستحب است کسى را که براى گفتن اذان معین مى‏کنند، عادل و وقت‏شناس و صدایش بلند باشد و اذان را در جاى بلند بگوید.

author-avatar

درباره بسیجی

حب الحسین رشته تحصیل ماست. دانشجوی کارشناسی ارشد شیعه شناسی-کلام... طلبه سطح سه حوزه http://karbala-2.kowsarblog.ir/

مطالب مرتبط

دیدگاهی در مورد “احکام نماز(تشهد و سلام- اذان و اقامه)

  1. ضحی گفت:

    باعرض سلام و احترام ممنون از مطالب مفیدتون …موفق باشید

  2. مهیا گفت:

    خیلی ممنون از گذاشتن اینجور چیز ها و آموزش آنها واقعا ممنونم

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *