الفبای فاطمی…..

هتک حرمت

عیسی بن مستفاد ضریر از امام کاظم (علیه السلام) و آن بزرگوار از پدرش روایت کرد که چون وفات پیامبر فرا رسید ، انصار را فرا خواند و به آنان فرمود : … آگاه باشید در خانه اش (فاطمه) ، در منزل من و خانه ی او ، خانه ی من است . هر که حرمتش را بشکند ،حرمت الهی را شکسته است . عیسی می گوید : امام کاظم (علیه السلام) (با گفتن این جمله) شدیدا گریسته و سخنش را قطع کرد و فرمود : به خدا قسم ، حرمت الهی شکسته شد ، به خدا قسم حرمت الهی شکسته شد ، به خدا قسم حرمت الهی شکسته شد . وای مادر ! وای مادر ! درود خدا بر او باد .

هم شان فاطمه (علیهاالسلام)

امام صادق (علیه السلام) فرمودند : «آیا میدانید تفسیر این کلمه (فاطمه) چیست ؟ (راوی می گوید : گفتم : خیر ، مولایم ؛ مرا به تفسیر آن آگاه فرمایید .) فرمودند : یعنی که شر و بدی در وجود او راهی ندارد و اگر برای همسری او ، علی (علیه السلام) نبود ، تا قیامت ، از آدم گرفته تا فرزندانش ، کسی هم شان ایشان پیدا نمی شد .»

همه از خداییم

پس از وفات رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله) ، فاطمه (علیهاالسلام) در اجتماع زنان مدینه با بیان غم آلودی فرمود : همه از خداییم و به سوی او باز می گردیم ، (آه که با وفات پیامبر (صلی الله علیه و آله)) رشته ی وحی و اخبار آسمانی قطع گردید .

یا رسول الله

حضرت زهرا (علیهاالسلام) درباره ی عواطف گرم پدرانه ی رسول خدا (صلی الله علیه و آله) مطلبی را نقل فرمود که قابل توجه و ارزیابی است :

وقتی این آیه نازل شد :

«رسول خدا را آن گونه که همدیگر را صدا می زنید نخوانید»

ترسیدم که رسول خدا را با لفظ ای پدر بخوانم .

من (هم مانند دیگران پدر را ) با نام «یارسول الله» صدا زدم.

سپس رو به من کرد و فرمود :

ای فاطمه (علیهاالسلام) ! این آیه درباره ی تو و خانواده ی تو و نسل تو نازل نشده است .تو از من هستی و من از تو هستم .

همانا این آیه برای (ادب کردن) جفا کاران درشت خوی قریش ، انسان های خود خواه و متکبر نازل شد ه است .

پمرا با جمله ی «ای پدر» خطاب کن که مایه ی حیات قلب من است و خداوند را خشنود می کند .

یا فاطمه (علیهاالسلام)

در احوالات حضرت ابی جعفر امام باقر (علیه السلام) آمده است :

هر موقع گرمای تب ایشان را فرا می گرفت ، آب سرد طلب می کرد ؛ آن گاه با صدای بلند فریاد می زد : به گونه ای که صدایش از پشت در خانه شنیده می شد : ای فاطمه ، دختر محمد (صلی الله علیه و آله) .

 یاد فاطمه (علیها السلام)

روایتی مشایخ از بشارمکاری نقل کردند . او می گوید :

من در کوفه خدمت امام صادق (علیه السلام) رسیدم ، دیدم طبقی خرما طبرز (خرمایی خوش طعم) برای حضرت آورده بودند و ایشان میل می فرمود . پس به من فرمود : ای بشار ، نزدیک آی و تناول کن . عرض کردم : خداوند گوارای وجودت گرداند و مرا هم فدای شما گرداند . من چیزی در راه دیدم که غیرتم را به جوش و قلبم را به درد آورده حالم دگرگون شده و دیگر نمی توانم چیزی بخورم . حضرت فرمود : به حقی که من به گردنت دارم ، نزدیک بیا و تناول کن . نزدیک رفتم و خرما خوردم ؛ آن گاه فرمود : حالا سخنت را بگو ، عرض کردم : یکی از ماموران حکومتی را دیدم که سر زنی را گرفته بود و به سوی زندان می کشاند . آن زن فریاد می زد : شما را به خدا و رسولش قسم می دهم به فریادم برسید ؛ ولی هیچکس به فریادش نمی رسید .

فرمود : برای چه با او چنین برخورد می کرد ؟ عرض کردم : مردم می گفتند : آن زن به زمین خورده و ناگاه کفته است : خداوند لعنت کند آنان را که به تو ظلم کردند ای فاطمه جان !

برای همین ، در حق او چنان کردند . بشار گفت : دیدم حضرت از خوردن دست کشید و مدام می گریست ؛ آن قدر که دستمال و محاسن و سینه ی مبارکش از اشک خیس شد . بعد فرمود : ای بشار ! بلند شو به مسجد سهله برویم و دعا کنیم و از خداوند آزادی آن زن زا بخواهیم .

یاد محسن (علیه السلام)

بعد از ذکر محسن امام صادق (علیه السلام) چنان گریست که محاسن مبارکش پر از اشک شد ، آن گاه فرمود : روشن مباد چشمی که وقتی این مصیبت را می شنود نگرید.

راوندی گوید : مفضل هم با صدای بلند گریست و بعد از آن عرضه داشت :

مولای من ! در گریه چه ثوابی است ؟ حضرت فرمود : آن قدر که به حساب نیاید اگر از شخص محق باشد … .

یاد آوری غدیر

محمود بن لبید می گوید : پس از رحلت پیامبر (صلی الله علیه و آله) ، فاطمه (علیهاالسلام) را در کنار قبر حضرت حمزه در احد ، در حال عزاداری و گریه مشاهده کردم ، فرصت را غنیمت شمرده سوال کردم :

آیا برای امامت امام علی (علیه السلام) از سخنان رسول  گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله) می توان دلیلی آورد :

حضرت زهرا (علیهاالسلام) فرمود :

شگفتا ! آیا روز غدیر خم را فراموش کرده اید ؟

شنیدم که پیامبر گرامی اسلام فرمود : علی بهترین کسی است که او را جانشین خود در میان شما قرار می دهم . علی (علیه السلام) امام و خلیفه بعد از من است و دو فرزندم (حسن و حسین (علیهم السلام)) و نه نفر از فرزندان حسین (علیه السلام) پیشوایان و امامانی پاک و نیکند.

اگر از آن ها اطاعت کنید شما را هدایت خواهند نمود و اگر مخالفت ورزید ، تا روز قیامت بلای تفرقه و اختلاف در میان شما حاکم خواهد شد .