اسراف مصدر باب افعال از ثلاثی مجرد سرف به معنی تجاوزاز حد اعتدال و میانه روی است .در قرآن کریم این واژه ومشتقات آن بامعنای واحد در مصداق های مختلفی به کاررفته است .تجاوز از حد اعتدال یادر خصوصیات نفسانی وصفات اخلاقی است که سبب از بین رفتن تعادل انسان دررسیدن به معنویات وشخصیت باطنی اومی شود و یا این تجاوز از حد اعتدال در کارهای خارجی وامورات ظاهری فرد است که از مهم ترین مسائل آن مربوط به داشتن ومصرف کردن است که خوداین مسئله جنبه نفسانی نیز دارد چراکه اصل حاکم برطبیعت آدمی وهویت وجودی اواصل میانه روی واعتدال است وبه طور مختصر اسراف باهویت وجودی انسان در تضاد کامل است.درروایات از ائمه معصومین به صراحت اسراف را عام دانسته واز فراگیربودنآن سخن به میان آمده است:
امام علی (ع)می فرمایند:
هرآنچه از حدمیانه روی بگذرد اسراف است.غررالحکم ج2ص547
وهمچنین می فرمایند:
هرچه ازبیش از اندازه کفاف باشد اسراف است.الحیات ج4 ص231
این احادیث مفسر وتوضیح دهنده این مطلب:
آیات قرآنیند.ومی فرماید:
((این گونه برای اسراف کاران آنچه راانجام می دادند زینت داده شده است))سوره مبارکه یونس
پس آیه اسراف راخصلت وکرداری به شمار می آورد که سبب آراستن عمل وزیبا جلوه گر شدن آن در برابر چشمان شخص مسرف می شودهرآنچه که باشد.ورهایی یافتن ازین فریبندگی های نفسانی تنها از طریق اینکه حقیقت واقع راهمانطور که هست دید میسر است.پسن نتیجه گرفت که انسان هنگام تجاوز از حد اعتدال ومیانه روی به گودالی از فریب خوری و پندار گرایی سقوط میکندوفرد فاسدرا صالح وصالح رافاسد می بیند.دراین هنگام است که شخصیت انسان وخصال انسانی براین مبنا بنا نهاده می شودیعنی اندیشیدن وارزش های معنوی خرد میشوند وتا این که سرانجام در بعداجتماعی به دلیل حضور افراددر اجتماع سستی و پستی به حوزه هنر- مدیریت – سیاست-و علم ودفاع ونظایر اینها سرایت می کندو درنتیجه افکار منفی آنها درجامعه افزایش می یاب ونهاد جامعه رامتزلزل می سازد.بنابر مطالب فوق نه تنها مسلمانان بلکه ادیان دیگر در هیچ عصری نمی توانندموضوع اسراف را امری غیره ضروری به شمار آورندویا نسبت به آن بی تفاوت باشند…..
————————————————
منبع:کتاب اسراف در قرآن وحدیث آقای غلام جمشیدی
لطفاً مطالب سایت را بدون ذکر منبع کپی نکنید.
