افلاکیان خاک نشین

هرجااز بندگان صالح خدا یادشودخیرات وبرکات آنجا نازل میشود بندگانی که چند صباحی دراین دنیای خاکی زیستند ودامن به خاکش آلوده نساختند.اینان همان عاشقان راستین ومروارید های درخشان وگرانبهای الهی اند که درصدف بی نام ونشانی خود دل به عشق بازی با محبوب خویش خوش داشته اند ودر وصفشان راست آمده است:

((اولیا ئی تحت قبائی لا یعرفهم غیری))

واگر هراز گاه لطف آن لطیف به وزش نسیمی گوشه قبای خویش را به کناری نمی زد ما خاک آلودگان چه می دانستیم چه خبر هاست دراین عالم وچه ها میگذرد میان عاشق ومعشوق ؟؟هفت آسمان به انوار ملکوتی این خموشان باده نوش میخانه ی عشق زینت داده می شود وخاک نشینان به مدد انفاس قدسی شان به آسمان راه می یابند….اکنون مختصری به شرح احوال گوهری از گهران آفتاب (میرزا احمد آشتیانی) می پردازیم:

ایشان درسال 1300قمری در تهران متولد شدند.

اساتید ایشان حضرات میرزا محمد حسین نایبینی-آقا ضیاالدین عراقی-سیدابوالحسن اصفهانی و…بودند .

ایشان درطول عمر پربرکت خویش علاوه بر تالیف کتب باارزشی چون لوامع الحقایق-طرائف الحکم-هدیه احمدیه و…به تربیت شاگردانی چون سید جلال الدین آشتیانی-حسن حسن زاده املی و. پرداختند جامع ترین استاد در علوم عقلی ونقلی بودند ودر فنون ریاضی متبحر بودند ودر طب قدیم در عصر خویش یگانه بودند. روحی لطیف داشتند خط زیبا وطبع شاعرانه ایشان از خصوصیات متمایز ایشان بوده اند که در تخلص به ایشان ((واله))می گفتند..

فرزندایشان آیت الله میرزا محمد باقر آشتیانی می گوید:

((مرحوم والد پیوسته به قرآن کریم و عترت عشق میورزیدوابراز علاقه می کردند به طوری که در اعیاد هم دستور می داد که یک نفر از رجال سخن از مناقب و مصائب اهل بیت نبوت بگوید. همواره به ماتوصیه میکرد از قرائت قرآن همه روزه غفلت نکنید ولو چند آیه باشد که موجب سعادت دنیا ونجات آخرت است.))

حکایتی از حیات طیبه ایشان که نقل شده است که نشانگر عنایات خاص الهی به ایشان است:

((زمانی که در فکر نامگذاری جزوه احمدیه بودند سیدی ناشناس وارد منزل شد پس از حوال پرسی فرمود شنیده ام کتاب دعایی مرقوم داشته اید آن را گرفت وپس از لحظه ای ملاحظه فرمود نام آن راهدیه احمدیه بگذارید بعد از اتاق خارج شد.

از آنجا که کسی از تدوین کتاب اطلاعی نداشت بسیار متعجب شدند واز مستخدمین منزل پرسید این آقا کجارفت؟؟ گفتند ما کسی راندیدیم که وارد شود که حالا ببینیم خارج شود….

سرانجام ایشان درسال1395قمری وفات یافتند مدفن این عالم ربانی در شهر ری صحن حضرت عبدالعظیم حسنی است.

رضوان الله تعالی علیه

————————————-

منبع:کتاب افلاکیان خاک نشین  موسسه ی  فرهنگی مطالعاتی شمس الشموس 

تهیه:مبلغان سایبری چهارده خورشید

لطفاً مطالب سایت را بدون ذکر منبع کپی کنید.

————————————-