بازگشت به صفحه اصلی دانشنامه»»»
«اثني عشري»
يا «دوازده امامي» پر جمعيتترين فرقههاي شيعه هستند. آنان معتقد به دوازده امامند که با حضرت عليعليه السلام آغاز ميشود و به محمدبن حسن مهدي آلمحمدصلي الله عليه وآله ختم ميگردد. (1).
ايشان دلايل فراواني از آيات قرآن و احاديث نبوي بر امامت عليعليه السلام اقامه نموده و امامت آن حضرت را به نص صريح از طرفخداوند دانستهاند. همچنين معتقدند: پيامبر اکرمصلي الله عليه وآله از طرف خداوند، تمامي امامان دوازدهگانه را معرفي کرده است. (2).
آنان، امامان را مانند پيامبر، ملهم از جانب خدا ميدانند و ميگويند: امام رياست عامّه دارد و مقام او ما فوق بشر عادي است و از آن روزي که خداوند آدم را آفريد، نور خود را در برگزيدگان خويش – از حضرت نوح، ابراهيم، موسي و عيسيعليهم السلام گرفته تا به حضرت محمدصلي الله عليه وآله، خاتمالانبيا – سرايت داد و از وي آن نور را به اوصياي او، ائمه طاهرينعليهم السلام، سريان داد و همان نور و روح خدايي است که در امام عصرعليه السلام تجلّي ميکند و او را از سطح بشر عادي فراتر ميبرد وي را قادر ميسازد که قرنها؛ بلکه هزاران سال بي هيچ گزند و آزار و بدون ضعف و پيري، با بدن جسماني – که در بشر عادي موجب کون و فساد است – زندگي کند و در زمان مناسب به امر خداوند از پس پرده غيب ظهور فرمايد.
منابع ومأخذ:
—————منبع کلی:کتاب دانشنامه مهدویت خدامراد سلیمیان———————————————-
منابع مطالب:
(1). ر.ک: شهرستاني، المللوالنحل، ج 1، ص 187.
(2). ر.ک: الکافي، ج 1، ص 527؛ کمالالدين و تمام النعمة، ج 1، ص 261؛ عيون اخبارالرضاعليه السلام، ج 1، ص 65؛ کتاب الغيبة، ص 150.
——————————————————————————————————–
