و من کتاب له علیه السلام إلى معاویه أیضا
أَمَّا بَعْدُ فَإِنَّ اَلدُّنْیَا مَشْغَلَهٌ عَنْ غَیْرِهَا وَ لَمْ یُصِبْ صَاحِبُهَا مِنْهَا شَیْئاً إِلاَّ فَتَحَتْ لَهُ حِرْصاً عَلَیْهَا وَ لَهَجاً بِهَا وَ لَنْ یَسْتَغْنِیَ صَاحِبُهَا بِمَا نَالَ فِیهَا عَمَّا لَمْ یَبْلُغْهُ مِنْهَا وَ مِنْ وَرَاءِ ذَلِکَ فِرَاقُ مَا جَمَعَ وَ نَقْضُ مَا أَبْرَمَ وَ لَوِ اِعْتَبَرْتَ بِمَا مَضَى حَفِظْتَ مَا بَقِیَ. وَ اَلسَّلاَمُ
ترجمه:
اما بعد . دنیا آدمى را چنان به خود مشغول مى دارد ، که از دیگر چیزها غافل مى گرداند . دنیا طلب از دنیا بهره اى نبرد ، جز آنکه ، آزمندى و شیفتگیش فزونى گیرد .
و آنچه از دنیا به چنگش افتاده او را از آنچه هنوز به دستش نیفتاده ، بى نیاز نکند . پس از آن جدایى است ، از آنچه گرد آورده یا شکستن و در هم ریختن آنچه محکم کرده و انتظام داده . اگر از آنچه گذشته است پند گیرى ، باقى مانده را نگه توانى داشت . والسلام
