و من کتاب له علیه السلام إلى زیاد ابن أبیه و قد بلغه أن معاویه کتب إلیه یرید خدیعته باستلحاقه
وَ قَدْ عَرَفْتُ أَنَّ مُعَاوِیَهَ کَتَبَ إِلَیْکَ یَسْتَزِلُّ لُبَّکَ وَ یَسْتَفِلُّ غَرْبَکَ فَاحْذَرْهُ فَإِنَّمَا هُوَ اَلشَّیْطَانُ یَأْتِی اَلْمَرْءَ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ وَ عَنْ یَمِینِهِ وَ عَنْ شِمَالِهِ لِیَقْتَحِمَ غَفْلَتَهُ وَ یَسْتَلِبَ غِرَّتَهُ وَ قَدْ کَانَ مِنْ أَبِی سُفْیَانَ فِی زَمَنِ عُمَرَ بْنِ اَلْخَطَّابِ فَلْتَهٌ مِنْ حَدِیثِ اَلنَّفْسِ وَ نَزْغَهٌ مِنْ نَزَغَاتِ اَلشَّیْطَانِ لاَ یَثْبُتُ بِهَا نَسَبٌ وَ لاَ یُسْتَحَقُّ بِهَا إِرْثٌ وَ اَلْمُتَعَلِّقُ بِهَا کَالْوَاغِلِ اَلْمُدَفَّعِ وَ اَلنَّوْطِ اَلْمُذَبْذَبِ فَلَمَّا قَرَأَ زِیَادٌ اَلْکِتَابَ قَالَ شَهِدَ بِهَا وَ رَبِّ اَلْکَعْبَهِ وَ لَمْ تَزَلْ فِی نَفْسِهِ حَتَّى اِدَّعَاهُ مُعَاوِیَهُ.
قال الرضی قوله ع الواغل هو الذی یهجم على الشرب لیشرب معهم و لیس منهم فلا یزال مدفعا محاجزا و النوط المذبذب هو ما یناط برحل الراکب من قعب أو قدح أو ما أشبه ذلک فهو أبدا یتقلقل إذا حث ظهره و استعجل سیره.
ترجمه:
از نامه آن حضرت ( علیه السلام ) به زیاد بن ابیه معاویه نامهاى به زیاد نوشته تا او را بفریبد و در نسب به خود ملحق سازد .
دانستم که معاویه نامهاى به تو نوشته و مى خواهد پاى عقلت را بلغزاند و عزمت را سست گرداند . از معاویه بر حذر باش که او شیطان است و از او روبرو و پشت سر و راست و چپ نزد آدمى مى آید تا به هنگام غفلت فرصت یافته مقهورش سازد و عقلش را برباید . از ابو سفیان در مجلس عمر ، سخن ناسنجیده اى سر زد که سبب آن هواى نفس و وسوسه هاى شیطان بود . به آن ادعا نه نسبى ثابت مى شود و نه کسى سزاوار میراث مى گردد و کسى که بدان دل بندد ، چونان کسى است که ناخوانده به بزم شرابخواران درآید و پیوسته از آن جمع برانندش ، یا مانند کاسهاى چوبینى است که به پالان شتر مى آویزند که در یک جاى قرار نگیرد و ثبات نیابد .
چون زیاد این نامه برخواند ، گفت : سوگند به خداى کعبه که به برادرى من با معاویه شهادت داد . و این خیال پیوسته در سر او بود تا آنگاه که معاویه او را برادر خود خواند .
سخن حضرت ( ع ) « الواغل » کسى است که به بزم شرابخواران هجوم مىآورد تا با ایشان شراب خورد و آنان پى در پى او را از خود مىرانند . « النّوط المذبذب » ، پیاله یا کاسه یا چیزى شبیه به آن است که به پالان شتر مىبندند و هر گاه شتر تند مىراند ، مىجنبد و به یک جاى قرار ندارد
