و من کلام له علیه السلام
وَ لَیْسَ لِوَاضِعِ الْمَعْرُوفِ فِی غَیْرِ حَقِّهِ وَ عِنْدَ غَیْرِ أَهْلِهِ مِنَ الْحَظِّ فِیمَا أَتَى إِلَّا مَحْمَدَهُ اللِّئَامِ وَ ثَنَاءُ الْأَشْرَارِ وَ مَقَالَهُ الْجُهَّالَ مَا دَامَ مُنْعِماً عَلَیْهِمْ مَا أَجْوَدَ یَدَهُ وَ هُوَ عَنْ ذَاتِ اللَّهِ بِخَیْلٌ فَمَنْ آتَاهُ اللَّهُ مَالًا فَلْیَصِلْ بِهِ الْقَرَابَهَ وَ لْیُحْسِنْ مِنْهُ الضِّیَافَهَ وَ لْیَفُکَّ بِهِ الْأَسِیرَ وَ الْعَانِیَ وَ لْیُعْطِ مِنْهُ الْفَقِیرَ وَ الْغَارِمَ وَ لْیَصْبِرْ نَفْسَهُ عَلَى الْحُقُوقِ وَ النَّوَائِبِ ابْتِغَاءَ الثَّوَابِ فَإِنَّ فَوْزاً بِهَذِهِ الْخِصَالِ شَرَفُ مَکَارِمِ الدُّنْیَا وَ دَرْکُ فَضَائِلِ الْآخِرَهِ )إِنْ شَاءَ اللَّهُ
ترجمه
از سخنان آن حضرت علیه السلام است
نیکی کننده در آنجا که نشاید و بر آن کس که نباید، در آنچه کند بهرهای ندارد، جز ستایش خسان، و درود شنیدن از ناکسان، و گفته نادانان چندان که ببخشد به آنان. چه بخشنده دست اوست – که نعمت آن بر بندگان خدا پیوسته است – و در راه خدا بسته است. پس آن که خدا او را مالی بخشد، از آن به خویشاوندان خود رساند، و خوان مهمانی نیکو بگستراند، و اسیر را آزاد سازد، و رنجدیده را بنوازد، و مستمند را بهرهمند دارد، و وام وامدار بگزارد، و برای درک ثواب، خود را به شکیبایی وادارد، در تحمّل بلاها و پرداخت حقوقی که بر گردن دارد، که به دست آوردن این خصلتها مکرمتهای این جهان را داشتن است. و فضیلتهای آن جهان را یافتن ان شاء اللّه.
