و من کلام له علیه السلام قالَهُ لا صْحابِهِ فِی ساعَهِ الْحَرْبِ:
وَ اءَیُّ امْرِئٍ مِنْکُمْ اءَحَسَّ مِنْ نَفْسِهِ رَباطَهَ جَأْشٍ عِنْدَ اللِّقَاءِ، وَ رَاءَى مِنْ اءَحَدٍ مِنْ إِخْوانِهِ فَشَلاً، فَلْیَذُبَّ عَنْ اءَخِیهِ بِفَضْلِ نَجْدَتِهِ الَّتِی فُضِّلَ بِها عَلَیْهِ، کَما یَذُبُّ عَنْ نَفْسِهِ، فَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَجَعَلَهُ مِثْلَهُ.
إ نَّ الْمَوْتَ طَالِبٌ حَثِیثٌ، لا یَفُوتُهُ الْمُقِیمُ، وَ لا یُعْجِزُهُ الْهَارِبُ.
إ نَّ اءَکْرَمَ الْمَوْتِ الْقَتْلُ، وَالَّذِی نَفْسُ ابْنِ اءَبِی طَالِبٍ بِیَدِهِ لَاءَلْفُ ضَرْبَهٍ بِالسَّیْفِ اءَهْوَنُ عَلَیَّ مِنْ مِیتَهٍ عَلَى الْفِراشِ فِی غَیْرِ طَاعَهِ اللَّهِ.
ترجمه :
سخنى از آن حضرت (علیه السلام) به اصحاب خود در عرصه پیکار فرمود:
هر مرد جنگاورى از شما که در عرصه نبرد خود را دلیر یابد و در یکى از برادرانش ترس و سستى بیند، باید که به نیروى دلاورى خویش که خداوندش عطا کرده دشمن را از او براند، همان گونه ، که از خود مى راند. و گرنه ، ممکن بود که خواست خدا بر این قرار مى گرفت که او را هم همانند این یک بددل گرداند. مرگ ، شتابان ، در طلب همگان است . نه اقامت گزیده و به جهاد روى ننهاده از چنگالش رسته ، نه آنکه از او مى گریزد، عاجزش یافته . گرامیترین مرگها، مرگ در کارزار است . سوگند به کسى که جان پسر ابو طالب در دست اوست ، که تحمل هزار ضربت شمشیر بر من آسانتر است از مردن در بستر (که در غیر طاعت خدا باشد.)
