و من کلام له علیه السلام فى الصالحین من اءصحابه
اءَنْتُمُ الْاءَنْصَارُ عَلَى الْحَقِّ، وَ الْإِخْوانُ فِی الدِّینِ، وَ الْجُنَنُ یَوْمَ الْبَأْسِ، وَ الْبِطانَهُ دُونَ النَّاسِ، بِکُمْ اءَضْرِبُ الْمُدْبِرَ، وَ اءَرْجُو طاعَهَ الْمُقْبِلِ، فَاءَعِینُونِی بِمُناصَحَهٍ خَلِیَّهٍ مِنَ الْغِشِّ، سَلِیمَهٍ مِنَ الرَّیْبِ، فَوَاللَّهِ إِنِّی لَاءوْلَى النَّاسِ بِالنَّاسِ.
ترجمه :
سخنى از آن حضرت (علیه السلام ) در باره یاران خوبش
شما یاران حق و برادران دینى هستید. در روز نبرد چون سپر نگهبان یکدیگرید. شما رازداران منید نه مردم دیگر. به نیروى شما کسانى را که روى بر مى تابند مى زنم و از آنان که روى مى آورند، امید طاعت دارم . پس مرا به نیکخواهى و اندرزهاى خود یارى دهید. اندرزهایى عارى از هر نابکارى و در امان از هر ریب و ریا. به خدا سوگند، من اولاى به مردم از خود مردم هستم .
