و من خطبه له علیه السلام
وَ اءَشْهَدُ اءَنْ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِیکَ لَهُ الْاءَوَّلُ لاَ شَیْءَ قَبْلَهُ وَ الْآخِرُ لاَ غَایَهَ لَهُ لاَ تَقَعُ الْاءَوْهَامُ لَهُ عَلَى صِفَهٍ وَ لاَ تُعْقَدُ الْقُلُوبُ مِنْهُ عَلَى کَیْفِیَّهٍ وَ لاَ تَنَالُهُ التَّجْزِئَهُ وَ التَّبْعِیضُ وَ لاَ تُحِیطُ بِهِ الْاءَبْصَارُ وَ الْقُلُوبُ.
مِنْهَا:
فَاتَّعِظُوا عِبَادَ اللَّهِ بِالْعِبَرِ النَّوَافِعِ وَ اعْتَبِرُوا بِالْآیِ السَّوَاطِعِ وَ ازْدَجِرُوا بِالنُّذُرِ الْبَوَالِغِ وَ انْتَفِعُوا بِالذِّکْرِ وَ الْمَوَاعِظِ فَکَاءَنْ قَدْ عَلِقَتْکُمْ مَخَالِبُ الْمَنِیَّهِ وَ انْقَطَعَتْ مِنْکُمْ عَلاَئِقُ الْاءُمْنِیَّهِ وَ دَهِمَتْکُمْ مُفْظِعَاتُ الْاءُمُورِ وَ السِّیَاقَهُ إِلَى الْوِرْدُ الْمَوْرُودُ وَ کُلُّ نَفْسٍ مَعَه ا س ائِقٌ وَ شَهِیدٌ سَائِقٌ یَسُوقُهَا إِلَى مَحْشَرِهَا وَ شَاهِدٌ یَشْهَدُ عَلَیْهَا بِعَمَلِهَا.
مِنْهَا فِی صِفَهِ الْجَنَّهِ:
دَرَجَاتٌ مُتَفَاضِلاَتٌ وَ مَنَازِلُ مُتَفَاوِتَاتٌ لاَ یَنْقَطِعُ نَعِیمُهَا وَ لاَ یَظْعَنُ مُقِیمُهَا وَ لاَ یَهْرَمُ خَالِدُهَا وَ لاَ یَبْاءَسُ سَاکِنُهَا
ترجمه :
خطبه اى از آن حضرت (علیه السلام)
شهادت مى دهم که هیچ خدایى جز الله نیست و یکتاست و شریکى ندارد. اول است و هیچ چیز پیش از او نبوده است و آخر است بى آنکه او را پایانى باشد. اوهام ، هیچیک از صفات او را درنیابند و دلها توصیف چگونگى او نتوانند. نه تجزیه پذیر است و نه تبعیض را در او راه است . دیدگان و دلها بر او احاطه نیابند.
و هم از این خطبه :
اى بندگان خدا، از عبرتهاى سودمند پند گیرید و از نشانه هاى روشن و آشکار عبرت پذیرید. از آنچه شما را، با آن هشدارهاى بلیغ منع کرده اند، خود را نگه دارید.
و از تذکّرها و موعظه ها بهره مند شوید. گویى ، چنگالهاى مرگ در شما آویخته است و رشته هاى آرزوهایتان گسیخته است ، سختیهایتان در میان گرفته و به آبشخورى ، که پایان کار شماست ، روانه داشته است . و هرکس را با او کسى است که مى راندش و گواه اوست ، مى راندش به سوى محشر و شهادت مى دهد به اعمال او.
و هم از این خطبه (در وصف بهشت ):
درجاتى است یکى برتر از دیگرى و منازلى است متفاوت و متمایز، نعمتش بریده نشود و ساکنش را میل سفر به دیگر جاى نباشد. جاویدانان بهشتى پیر نمى شوند و ساکنانش ، گرفتار فقر و بدبختى نگردند.
