اَحکام خون
مسئله۱۰۲ تا ۱۱۰:
مسأله ۱۰۲ـ خون انسان و هر حیوانى که خون جهنده دارد (یعنى اگر رگ آن را ببرند خون از آن به سرعت جارى مى شود) نجس است، ولى خون حیواناتى که خون جهنده ندارند مانند ماهى و مار و همچنین خون پشه پاک است.
مسأله ۱۰۳ـ هرگاه حیوان حلال گوشت را مطابق دستور شرع سر ببرند و خون آن به مقدار معمول بیرون آید خونى که در بدنش باقى مى ماند پاک است، مگر این که سر حیوان را در جاى بلند قرار دهند و خون به بدن حیوان بر گردد و اگر به علّت نفس کشیدن، خون برگردد نیز احتیاط واجب، اجتناب است.
مسأله ۱۰۴ـ کافی است خون موجود در تخم مرغ را بردارند و دور بریزند، و بقیّه پاک و حلال است. امّا اگر عمداً به هم بزنند تا مستهلک شود خوردن آن اشکال دارد.
مسأله ۱۰۵ـ هتر است از رگه هاى خونى که در درون شیر دیده مى شود و سپس مستهلک مى گردد پرهیز شود; هر چند محکوم به حرمت و نجاست نیست.
مسأله ۱۰۶ـ خونى که از لثه یا جاى دیگر دهان بیرون مى آید هرگاه در آب دهان حل شود و از بین برود پاک است و فرو بردن آب دهان نیز در این صورت جایز است، ولى عمداً این کار را نکند.
مسأله ۱۰۷ـ هرگاه خون به واسطه کوبیده شدن زیر پوست یا ناخن بمیرد، اگر طورى باشد که دیگر به آن خون نگویند پاک است و اگر به آن خون بگویند مادام که زیر پوست و ناخن است براى وضو و غسل نماز اشکال ندارد، امّا هرگاه سوراخ شود اگر ضرر و زحمت فوق العاده اى ندارد باید آن را بیرون آورند و اگر زحمت زیاد دارد باید براى وضو و غسل اطراف آن را شست و پارچه اى روى آن بگذارد و روى پارچه دست تر بکشد و احتیاطاً تیمّم هم بکند.
مسأله ۱۰۸ـ اگر انسان نداند سیاهى زیر پوست، خون مرده است یا گوشت بر اثر کوبیده شدن، به آن رنگ درآمده، پاک است.
مسأله ۱۰۹ـ زردابه اى که گاه موقع خراشیدگى پوست یا در اطراف زخم پیدا مى شود چنانچه معلوم نباشد خون است یا با خون مخلوط شده، پاک است.
مسأله ۱۱۰ـ پوست سرخ رنگى که بعد از شستن زخم یا هنگام بهبودى روى زخم ظاهر مى شود پاک است، مگر این که یقین حاصل شود خون در آن است.
