اِستبراء
مسئله۷۸ تا۸۳:
مسأله ۷۸ـ استبراء عمل مستحبّى است که مردها بعد از بیرون آمدن بول انجام مى دهند، به این ترتیب که چند مرتبه از بیخ آلت تا بالا دست مى کشند و قسمت بالا را چند مرتبه فشار مى دهند، تا باقیمانده قطرات بول خارج شود، امّا استبراء از منى آن است که بعد از خروج منى بول کنند تا ذرّات باقى مانده خارج شود.
مسأله ۷۹ـ رطوبتهایى که از انسان خارج مى شود غیر از بول و منى بر چند قسم است: اوّل آبى که گاه بعد از بول بیرون مى آید و کمى سفید و چسبنده است و به آن «وَدْى» مى گویند، دوم آبى که هنگام ملاعبه و بازى کردن با همسر بیرون مى آید و به آن «مَذْى» مى گویند، سوم آبى که گاه بعد از منى بیرون مى آید و به آن «وَذْى» گویند، همه این آبها در صورتى که مجرا آلوده به بول و منى نباشد، پاک است و وضو و غسل را هم باطل نمى کند.
مسأله ۸۰ـ فایده استبراء از بول این است که، مجرا را از بول پاک مى کند، یعنى اگر آب مشکوکى بعد از آن خارج شود پاک است و وضو را هم باطل نمى کند، امّا اگر استبراء نکرده باید وضو را اعاده کند و محل را بشوید.
مسأله ۸۱ـ فایده استبراء از منى این است که اگر رطوبت مشکوکى از او خارج شود و نداند منى است یا یکى از آبهاى پاک، غسل ندارد و اگر استبراء نکند و احتمال دهد ذرّات منى در مجرى باقى بوده و همراه بول یا رطوبت دیگرى خارج شده، باید دوباره غسل کند.
مسأله ۸۲ـ هرگاه شک کند استبراء کرده یا نه، باید از رطوبتهاى مشکوک اجتناب کند، امّا اگر استبراء کرده ولى نمى داند درست بوده یا نه، اعتنا به شک نمى کند.
مسأله ۸۳ـ براى زن استبراء نیست و هرگاه رطوبت مشکوکى از او خارج شود، پاک است وضو وغسل هم ندارد.
