اَحکام تخلّی
مسئله ۶۳ تا۷۷:
مسأله ۶۳ـ واجب است انسان عورت خود را از دیگران بپوشاند، چه در موقع تخلّى و چه در مواقع دیگر، خواه بیننده محرم او باشد (مانند خواهر و مادر) یا نامحرم، بالغ باشد یا غیر بالغ، حتّى از اطفال ممیّز که خوب و بد را مى فهمند. ولى زن و شوهر لازم نیست خود را از یکدیگر بپوشانند.
مسأله ۶۴ـ براى پوشانیدن عورت از هر چیز مى توان استفاده کرد، حتّى با دست و آب کدر.
مسأله ۶۵ـ در موقع تخلّى باید رو به قبله یا پشت به قبله نباشد و برگرداندن عورت به تنهایى کافى نیست، امّا اگر بدن رو به قبله یا پشت به قبله نباشد، احتیاط واجب آن است که عورت را رو به قبله یا پشت به قبله نکند.
مسأله ۶۶ـ در موقع شستن مخرج بول و غائط مانعى ندارد رو به قبله و پشت به قبله باشد، ولى در موقع «استبراء» احتیاط واجب ترک است.
مسأله ۶۷ـ احتیاط واجب آن است که بزرگترها بچّه ها را در موقع تخلّى رو به قبله یا پشت به قبله ننشانند، امّا اگر خود بچّه بنشیند جلوگیرى او واجب نیست، هرچند بهتر است.
مسأله ۶۸ـ در منزلهایى که مستراح آن رو به قبله یا پشت به قبله ساخته شده (خواه از روى عمد باشد، یا اشتباه، یا ندانستن مسأله) باید طورى بنشینند که رو به قبله یا پشت به قبله نباشد و الاّ حرام است.
مسأله ۶۹ـ اگر قبله را نمى داند باید جستجو کند و اگر طریقى براى جستجو نیست اگر مى تواند تأخیر بیندازد، امّا در صورت ضرورت به هر طرف بنشیند اشکالى ندارد، در هواپیماها و قطارها نیز باید همین معنى را مراعات کرد.
مسأله ۷۰ـ در چند محل تخلّى کردن حرام است (خواه بول یا غائط): اوّل در کوچه ها و جادّه هایى که مسیر مردم است. دوم در جایى که براى عدّه خاصى وقف شده، مانند مدرسه هایى که مخصوص طلاّب است یا مساجدى که آبریز آن فقط براى نمازگزاران مى باشد. سوم روى قبر مؤمن یا هر محلّ دیگرى که موجب بى احترامى نسبت به مؤمن یا یکى از مقدّسات شود.
مسأله ۷۱ـ مخرج غائط را مى توان با آب شست، یا با سه قطعه کاغذ یا سنگ یا پارچه یا مانند آن تمیز کرد، مگر در صورتى که از حدّ معمول تجاوز کرده و اطراف مخرج را آلوده نموده باشد، یا نجاست دیگرى مانند خون با آن بیرون آید،یا از خارج نجاستى به آن برسد، که در این حال فقط با آب پاک مى شود.
مسأله ۷۲ـ در مواردى که مى توان مخرج غائط را با غیر آب تمیز کرد، شستن با آب بهتر است.
مسأله ۷۳ـمخرج بول با غیر آب پاک نمى شود و تطهیر با شیلنگهای متّصل به اب لولهکشی که در حکم جاری است و همچنین آب قلیل، یک مرتبه کافى است؛ هر چند بهتر است با آب قلیل دوبار باشد.
مسأله ۷۴ـ در شستن مخرج بول و غائط فرق میان مجراى طبیعى و غیرطبیعى نیست، ولى در مخرج غیرطبیعى غیر آب کفایت نمى کند.
مسأله ۷۵ـ هرگاه مخرج غائط را با سه قطعه سنگ، یا کاغذ و مانند آن پاک کنند و ذرات کوچکى که معمولاً جز با آب برطرف نمى شود باقى بماند، ضررى ندارد و مى تواند با آن نماز بخواند.
مسأله ۷۶ـ هرگاه با سه طرف یک قطعه سنگ محل را پاک کند کافى است، همچنین با سه گوشه یک قطعه کاغذ و پارچه.
مسأله ۷۷ـ اگر شک کند که مخرج را پاک کرده، باید خود را تطهیر کند، ولى اگر بعد از نماز شک کند، نمازش صحیح، امّا براى نمازهاى بعد باید خود را تطهیر کند.
