اَحکام آبها
مسئله۵۳ تا۶۲:
مسأله ۵۳ـ آب مضاف که در اوّل این بحث معنى آن گفته شد مانند گلاب و آب میوه، چیز نجس را پاک نمى کند و نیز وضو و غسل با آن صحیح نیست.
مسأله ۵۴ـ هرگاه آب مضاف با چیز نجسى ملاقات کند نجس مى شود، مگر در سه صورت:
اوّل این که از بالا به پایین بریزد، مثلاً گلاب را از گلابدان روى دست نجسى بریزیم، گلابهایى که در گلابدان است نجس نمى شود. دوم این که مانند فوّاره با فشار از پایین به بالا رود، در این صورت نیز تنها آن قسمت که با نجس ملاقات کرده نجس مى شود. سوم آن که بقدرى زیاد باشد که بگویند نجاست به آن سرایت نکرده، مثل این که استخر بزرگى از آب مضاف باشد و نجس در گوشه اى از آن بیفتد یا لوله طولانى از نفت باشد و نجس با یک طرف آن ملاقات کند، در این گونه موارد، بقیّه نجس نمى شود.
مسأله ۵۵ـ هرگاه آب مضاف نجس، با کر یا آب جارى، چنان مخلوط شود که دیگر به آن مضاف نگویند، پاک مى شود.
مسأله ۵۶ـ هرگاه آبى مطلق بوده، شک کنیم مضاف شده یا نه ـ مانند سیلابهایى که نمى دانیم به آن آب مى گویند یا نه ـ حکم آب مطلق را دارد، یعنى مى توان چیزهاى نجس را با آن شست و وضو گرفت و غسل کرد، امّا بعکس اگر آبى مضاف بوده، شک داریم مطلق شده، حکم آب مضاف را دارد.
مسأله ۵۷ـ آبى که معلوم نیست مطلق است یا مضاف و حالت سابقه آن هم معلوم نیست چیزى را پاک نمى کند، وضو و غسل هم با آن باطل است، امّا اگر چیز نجسى به آن رسد نجس نمى شود.
مسأله ۵۸ـ هرگاه آبى بر اثر مجاورت و نزدیکى با عین نجس بوى نجس بگیرد پاک است، مگر این که عین نجس به آن برسد، درعین حال اجتناب از آن بهتر است.
مسأله ۵۹ـ هرگاه آبى که بو، یا رنگ و یا طعم آن بر اثر نجاست تغییر کرده خود به خود رنگ و بو و طعمش از بین برود پاک نمى شود، مگر این که با آب کر یا باران یا جارى مخلوط گردد.
مسأله ۶۰ـ آبى که قبلاً پاک بوده شک داریم نجس شده یا نه، پاک است و آبى که قبلاً نجس بوده شک داریم پاک شده یا نه نجس است.
مسأله ۶۱ـ آب نیم خورده «حیوانات نجس» مانند سگ و خوک نجس است، امّا نیم خورده حیوانات حرام گوشت (مانند گربه و جانوران درنده) پاک است هرچند خوردن آن مکروه است.
مسأله ۶۲ـ مستحبّ است آب نوشیدنى کاملاً تمیز بوده باشد، خوردن آبهاى آلوده که موجب بیمارى مى گردد حرام است، آبهاى شست و شو نیز شایسته است تمیز باشد از آبهاى متعفّن و آلوده تا آنجا که ممکن است، باید پرهیز شود.
