احکام آب جاری
مسئله ۳۴ تا ۴۰:
مسأله ۳۴ـ آبهایى که از زمین مى جوشد و جارى مى شود مانند آب چشمه و قنات، یا از برفهاى متراکم در کوهها سرچشمه مى گیرد و ادامه دارد آب جارى است.
مسأله ۳۵ـ آب جارى با ملاقات نجاست نجس نمى شود، هرچند کمتر از کر باشد، مگر این که بو، یا رنگ، یا طعم نجاست به خود گیرد.
مسأله ۳۶ـ هرگاه نجاستى به آب جارى برسد و قسمتى از آن، بو، یا رنگ ویا طعم نجس گیرد همان مقدار نجس مى شود و طرفى که متّصل به چشمه است اگرچه کمتر از کر باشد پاک است، ولى طرف دیگر اگر کمتر از کر باشد نجس مى شود، مگر این که با آب تغییر نکرده، اتّصال به چشمه داشته باشد.
مسأله ۳۷ـ آبهاى ایستاده که هروقت از آن برمى دارند باز هم مى جوشد حکم آب جارى دارد و با ملاقات نجاست نجس نمى شود، هرچند کمتر از کر باشد، همچنین آبهاى ایستاده کنار نهرها که متّصل به نهر است.
مسأله ۳۸ـ چشمه ها و قناتها که گاه مى جوشد و گاه از جوشش مى افتد، در هنگامى که مى جوشد حکم آب جارى دارد.
مسأله ۳۹ـ آبهاى لوله کشى شهرها و حمّام ها و مانند آن که متّصل به منبع است حکم آب جارى را دارد، به شرط این که آب منبع به تنهایى یا به اضافه لوله ها کمتر از کر نباشد.
مسأله ۴۰ـ هرگاه ظرفى را زیر آب لوله کشى بگذارند، آبى که درون ظرف است حکم آب جارى را دارد، به شرط این که متّصل به آب لوله کشى باشد.
