اَحکام آب باران
مسئله ۴۱ تا۴۸:
مسأله ۴۱ـ آب باران در حکم آب جارى است و به هر چیز نجسى برسد آن را پاک مى کند، خواه زمین باشد، یا بدن، یا فرش و یا غیر اینها، به شرط این که عین نجاست در آن نباشد و غساله یعنى آبى که با آن شسته شده جدا شود.
مسأله ۴۲ـ بارش چند قطره کافى نیست، بلکه باید به مقدارى ببارد که به آن «باران» گویند.
مسأله ۴۳ـ هرگاه باران روى عین نجسى ببارد و به جاى دیگر ترشح کند، احتیاط واجب اجتناب از آن است.
مسأله ۴۴ـ هرگاه روى زمین یا پشت بام عین نجس باشد و باران روى آن ببارد احتیاط واجب اجتناب است، امّا آن مقدار که روى نجس نباریده پاک است و اگر باهم مخلوط شود و از ناودان جارى گردد آن هم پاک است.
مسأله ۴۵ـ هرگاه آب باران جارى شود و به زیر سقف یا جایى که باران نمى بارد برسد آن را پاک مى کند، به شرط این که باران قطع نشده باشد.
مسأله ۴۶ـ هرگاه آب باران در جایى جمع شود و متّصل به باران باشد، حکم آب باران را دارد و هرچیز نجسى را پاک مى کند هرچند کمتر از کر باشد.
مسأله ۴۷ـ هرگاه فرش پاکى روى زمین نجس باشد و باران بر آن ببارد و از زیر آن جارى شود، آن فرش نجس نمى شود، بلکه زمین هم پاک مى شود.
مسأله ۴۸ـ هرگاه باران بر حوضى که آب آن نجس است ببارد و با آن مخلوط گردد پاک مى شود.
