حدیث فضیلت روز عرفه!
حدیث فضیلت روز عرفه
امیر مؤمنان علی(ع) درباره راز وقوف در عرفات فرمود:
«عرفات، خارج از مرز حرم است و مهمان خدا باید بیرون دروازه، آن‌قدرتضرع کند تا لایق ورود به حرم شود».[۱]
امام سجاد(ع) در حدیثی فرمود:
عصر روز عرفه و ظهر روز دهم که حاجیان در منا حضور دارند، خدای سبحان به فرشتگان مباهات می‌کند و می‌فرماید: «اینان بندگان من هستند که از راه‌های دور و نزدیک با مشکلات بسیار به اینجا آمده و بسیاری از لذت‌ها را بر خود حرام کرده و بر شن‌های بیابان‌های عرفات و منا خوابیده‌اند و این‌گونه با چهره‌های غبارآلود، در پیشگاه من اظهار ناتوانی و خواری می‌کنند. اینک به شما اجازه دادم تا آنان را ببینید. آنگاه فرشتگان حق به اذن خداوند بر دل‌ها و اسرار نهان آنها آگاه می‌شوند.[۲
از امام صادق(ع) سؤال شد: عرفات را چرا عرفات نامیده‌اند؟
حضرت فرمود: «جبرئیل، حضرت ابراهیم را روز عرفه به این مکان آورد، چون ظهر فرا رسید، جبرئیل گفت: ای ابراهیم! به گناه خود اعتراف کن و مناسکت را بیاموز! چون جبرئیل گفت اعتراف کن! این سرزمین عرفات نامیده شد».[۳]
پیامبر اکرم(ص) می‌فرماید:
«خداوند در هیچ روزی به اندازه روز عرفه، بندگان خود را از آتش جهنم آزاد نمی‌کند».[۴]
«در میان گناهان، گناهانی است که جز در عرفات بخشیده نمی‌شود».[۵]
«هنگامی که مردم در عرفات وقوف می‌کنند و حاجت‌های خود را با گریه و زاری درخواست می‌کنند، خداوند نزد فرشتگان به این مردم افتخار می‌کند و به فرشتگان خطاب می‌کند: آیا نمی‌بینید که بندگان من از راه‌های دور و غبارآلود به‌سوی من آمده‌اند و مالشان را در راه من خرج کرده‌اند و بدن‌ها را خسته کرده‌اند؟ به عزت و جلالم سوگند! گناهکارانشان را به نیکوکارانشان می‌بخشم و آنها را از گناه پاک می‌کنم، مانند روزی که از مادر متولد شده‌اند».[۶]
«آنگاه که در عرفات وقوف کنى، چنانچه گناهانت به تعداد شن‌های شنزار یا ستارگان آسمان یا قطره‌های باران باشد، خداوند آنها را خواهد بخشید».[۷]
نقل است از رسول خدا(ص) پرسیدند:
چه کسی از اهل عرفات، گناهش از همه بزرگ‌تر است؟ حضرت فرمود: «کسی که عرفات را درک کرده باشد و گمان کند خداوند او را نیامرزیده است».[۸]
امام سجاد(ع) در روز عرفه صدای نیازمندی را شنید که گدایی می‌کرد. به او فرمود:«وای بر تو! آیا در مثل چنین روزی از غیر خدا درخواست می‌کنى، درحالی‌که در این روز برای بچه‌هایی که در شکم مادران هستند، امید سعادت و خوشبختی می‌رود».[۹]
امام باقر(ع) فرمود: «هیچ‌کس (چه نیکوکار و چه بدکار) در عرفات وقوف نمی‌کند، مگر اینکه خداوند دعایش را مستجاب می‌کند».[۱۰]
پی نوشت ها:
[۱]. اصول کافى، ج ۴، ص ۲۲۴٫
[۲]. همان، ج ۹۶، ص ۲۵۹٫
[۳]. همان، ج ۷۴، ص ۴۰۲٫
[۴]. جبل الرحمه، جدای از کوه‌های اطراف خود، در سرزمین عرفات قرار دارد. رسول اکرم(ص) برتخته سنگی از این کوه ایستاد و خطبه معروف عرفات را ایراد کرد. همچنین، سالار شهیدان امام حسین(ع) دعای بلند روز عرفه را در دامنه این کوه خواند.
[۵]. نک: مفاتیح الجنان، اعمال روز عرفه.
[۶]. آیت‌الله جوادی آملى، صهبای حج، ص ۴۱۵٫
[۷]. کافى، ج ۴، ص ۳۱۶؛ علل الشرایع، ج ۲، ص ۴۳۶٫
[۸]. سنن الکبرى، ج ۵، ص ۱۹۲٫
[۹]. جعفریات، ج ۱۱۴، ص ۴۱۵٫
[۱۰]. تنبیه الغافلین، ص ۴۸۹٫
منبع:tebyan-zn.ir
به نام خدا
باسلام وادب
یکی از زیباترین روزهای خداوند میتوان گفت همن روز عرفه است چراکه انسان باتقرب به درگاه الهی روح وجسم خودرا عاری از هرگونه گناه میبیند وپاک ومنزه میگردد وخوشابه سعادت آن کسانی که این روز را درک کرده به تقرب وعرفان الهی دست می یابند