مفاتیح الجنان تعقیب نماز صبح:
تعقیب نماز صبح منقول از متهجّد
اَللّهُمَّ صَلِّ علَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ اهْدِنى لِمَا اخْتُلِفَ فیهِ مِنَ الْحَقِ
خدایا درود فرست بر محمد و آلش و مرا در آن حقى که مورد اختلاف است
بِاِذْنِکَ، اِنَّکَ تَهْدى مَنْ تَشآءُ اِلى صِراطٍ مُسْتَقیمٍ. و مىگوئى ده مرتبه اَللّهُمَّ صَلِ
به مشیت و اذن خودت راهنمایى فرما که تو هر که را بخواهى به راه راست هدایت کنى خدایا درود فرست بر
عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ الْاَوْصِیآءِ الرَّاضینَ المَرْضِیّینَ بِاَفْضَلِ صَلَواتِکَ،
محمد و بر آلش همان اوصیاء خوشنود پسندیده به نیکوترین درودهایت
وَ بارِکْ عَلَیْهِمْ بِاَفْضَلِ بَرَکاتِکَ، وَالسَّلامُ عَلَیْهِمْ وَ عَلى اَرْواحِهِمْ وَاَجْسادِهِمْ،
و برکت فرست بر آنها به بهترین برکاتت و سلام بر ایشان و ارواح و اجسادشان
وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکاتُهُ، و این صلوات در عصرهاى جمعه نیز وارد شده با فضیلت بسیار و بگو نیز و رحمت خدا و برکاتش
اَللّهُمَّ اَحْیِنى عَلى ما اَحْیَیْتَ عَلَیْهِ عَلِىَّ بْنَ اَبى طالِبٍ، وَاَمِتْنى عَلى ما ماتَ
خدایا مرا زنده دار بر آنچه على بن ابیطالب را بر آن زنده داشتى و بمیران بر آنچه
عَلَیْهِ عَلِىُّ بْنُ اَبى طالِبٍ عَلَیْهِ السَّلام و بگو صد مرتبه اَسْتَغْفِرُ اللَّهَ وَاَتُوبُ اِلَیْهِ و صد
على بن ابیطالب بر آن درگذشت از خدا آمرزش خواهم و به سویش توبه کنم
مرتبه اَسْئَلُ اللَّهَ الْعافِیَهَ و صد مرتبه اَسْتَجیرُ بِاللَّهِ مِنَ النَّارِ و صد مرتبه وَاَسْئَلُهُ الْجَنَّهَ
مىطلبم از خدا تندرستى پناه مىبرم به خدا از آتش و از او بهشت مسئلت دارم
و صد مرتبه اَسْئَلُ اللَّهَ الْحُورَ الْعینَ و صد مرتبه لا اِلهَ اِلَّا اللَّهُ الْمَلِکُ الْحَقُّ الْمُبینُ و صد
از خدا حورالعین مىخواهم معبودى نیست جز خدایى که سلطان حق و آشکار است
مرتبه توحید و صد مرتبه صَلَّى اللَّهُ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ و صد مرتبه سُبْحانَ اللَّهِ وَ
درود خدا بر محمد و آلش باد منزه است خدا و
الْحَمْدُ للَّهِِ وَ لا اِلهَ اِلَّا اللَّهُ وَ اَللَّهُ اَکْبَرُ، وَ لا حَوْلَ وَلا قُوَّهَ اِلاَّ بِاللَّهِ الْعَلِىِّ الْعَظیمِ
ستایش خاص خدا است و معبودى جز خدا نیست و خدا بزرگتر است و جنبش و نیرویى مگر به خداى والاى بزرگ نیست
و صد مرتبه ما شآءَ اللَّهُ کانَ، وَ لاحَوْلَ وَ لا قُوَّهَ اِلاَّبِاللَّهِ الْعَلِىِّ الْعَظیمِ. پس بگو
* * * * آنچه خدا خواهد شود و نیست جنبش و نه نیرویى جز به خداى والاى بزرگ * * * *
اَصْبَحْتُ اَللّهُمَّ مُعْتَصِماً بِذِمامِکَ الْمَنیعِ، الَّذى لا یُطاوَلُ وَ لا یُحاوَلُ، مِنْ
صبح کردم خدایا در حالىکه پناه آوردم به جوار (مقام) منیع تو که دستى بدان نرسد و مورد تجاوز واقع
شَرِّ کُلِّ غاشِمٍ وَطارِقٍ، مِنْ سآئِرِ مَنْ خَلَقْتَ وَ ما خَلَقْتَ مِنْ خَلْقِکَ الصَّامِتِ وَ
نگردد از شر هر ستمگر و هر راهزنى از تمام کسانى که آفریدهاى و چیزهاى دیگرى که خلق کردهاى چه (آنها که) خموش (اند) و
النَّاطِقِ، فى جُنَّهٍ مِنْ کُلِّ مَخُوفٍ بِلِباسٍ سابِغَهٍ وَِلاءِ اَهْلِ بَیْتِ نَبِیِّکَ، مُحْتَجِباً
چه گویا (خود را) در سپرى از هر چیز ترسناکى (نهادم) با لباسى بافته از دوستى خاندان پیمبرت و خود را بپوشانم
مِنْ کُلِّ قاصِدٍ لى اِلى اَذِیَّهٍ، بِجِدارٍ حَصینٍ الْإِخْلاصِ فِى الْإِعْتِرافِ بِحَقِّهِمْ،
از هر که قصد آزارم کند به سنگر محکم اخلاص با اعتراف به حق آن
وَ التَّمَسُّکِ بَحَبْلِهِمْ، مُوقِناً اَنَّ الْحَقَّ لَهُمْ وَمَعَهُمْ وَ فیهِمْ وَ بِهِمْ،
بزرگواران و تمسک به رشته دوستى ایشان در حالیکه یقین دارم که حق مخصوص آنها و نزد آنها و در پیش آنها
اُوالى مَنْ والَوْا، وَ اُجانِبُ مَنْ جانَبُوا، فَاَعِذْنى اَللّهُمَّ بِهِمْ مِنْ شَرِّ کُلِّ ما
و بوسیله آنها است دوست دارم هر که را دوست دارند و دورى جویم از هر که دورى جویند پس خدایا بهحق ایشان مراازشر هرچه
اَتَّقیهِ، یا عَظیمُ حَجَزْتُ الْأَعادِىَ عَنّى بِبَدیعِ السَّمواتِ وَالْأَرْضِ، اِنَّا جَعَلْنا
مىترسم پناه ده اى خداى بزرگ، من دشمنان را بوسیله خداى پدید آورنده آسمانها و زمین از خود دور ساختم، همانا پیش
مِنْ بَیْنِ اَیْدیهِمِ سَدّاً وَ مِنْ خَلْفِهِمْ سَدّاً فَاَغْشَیْناهُمْ فَهُمْ لا یُبْصِرُونَ.
رویشان سدى نهادیم و پشت سرشان نیز سدى، و پرده بر آنها افکندیم که نمی بینند.
